Ντριιιιιν!! Ντριιιιν!! Το προδοτικό ξυπνητήρι ήχησε τόσο υψίσυχνα που και το α-συνείδητο του ακόμα έλαβε το σήμα… Άλλη μιά μέρα καταπιεστικής ρουτίνας ξημέρωνε στην Σαουδική Αραβία… Νιώθοντας σαν άλλος Σίσσυφος, τίναξε από πάνω του την κουβέρτα με τον Πλούτο και τον Μικυ. Με θολωμένο μυαλό από το όνειρο, στο οποίο ο καπετάνιος,οι ναύτες και οι 7 νάνοι στο S.S ΚΟΤΕΡΟ τον παρακαλούσαν γονυπετείς να επιστρέψει στην ομάδα που πρωτοκοουτσάρισε, αντιλήφθηκε πώς δεν τον καλούσε το ξυπνητήρι σαν άλλος μηχανικός και ανελέητος κόκκορας, αλλά το τηλέφωνο. Ήταν ο πρώην εργοδότης του. Τον ήθελε για μιά βρώμικη δουλειά, την οποία όμως είχε ξανακάνει. Έπρεπε να το σκεφτεί. Μπορούσε διάολε, παρ΄όλες τις προπονητικές του ικανότητες να ΞΑΝΑεκμηδενίσει τον γνωστό Πορτογάλλο wannabe προπονητή; Δεν θα αμφέβαλλε υπό άλλες συνθήκες… αλλά… ΑΛΛΑ… Η ομάδα δεν είχε ΚΑΝΕΝΑΝ τίμιο Βάσκο σεντερ-μπακ με ένστικτο σκόρερ…. ΑΝ σήμερα ζούσε ο Σέξπιρ θα ‘χε γράψει ισα με 34 τραγωδίες + ένα αλληγορικό μελόδραμα για τον ανθρωπο που ονειρευόταν κάτι παραπάνω απο τέντες και τεντόπανα…