Καντέ κορνιζά
(τραγουδιέται στο ρυθμό του «Πάρτο Λίζα»)
Τηλεφώνησες Μπάμπη μέσα στο φαιτ-κλάμπι να μας κάνεις ρελάνς
Πήρες λέει τον Όλοφ και τις κούπες πάλι all of μα θα πάρω ρεβάνς
Γιατί ο ΠΑΟ δε φοβάται έχει μάτι ο Τεν Κάτε βλέπει Πουιγκρενιέ
Τι κι αν χάθηκε ο Ορλάντο -μη γελάς Τάσο Πάντο- από την ΠεΕσΒέ
Έχει χάσει και άλλους και μικρούς και μεγάλους και το Χούλιο Κρουζ
Έχει διώξει το Γκούμαν μα θα πάρει Έρβιν Κούμαν ίσως και Μπουλαρούζ
Άλλη ήττα δεν τρώει θέλει Φαν Νιστελρόι να χαρεί ο οπαδός
Παίζει τη μπασαβιόλα και θα πάρει Σαβιόλα ξέρει ο Ολλανδός
Δε τον σκιάζει φοβέρα θέλει Ίσις και Βέρα και Μαζού εντ δε Ζου
Ίσως πάρει το Γκούλιτ (αν δεν πάρει το Μπούλιτ)* και το Λιζαραζού
Επωδός: Βγαλ’το Λιζα- ραζού απ’την πρίζα(**) και κάντον κορνίζα να κάνεις σουξέ
Δε νικάς το Σωκράτη που’ναι κράτος εν κράτει ούτε με το Μεξέ(***)
============================================ *:ταινία με το Στιβ Μακ Κουίν **:νησιώτικο στυλ (Βαγγέλης Κονιτόπουλος) ***:Φιλίπ Μεσές ή Μεξέ ή Μεξές ή Μεσέξ: ποδοσφαιριστής της Ρώμας
1. Όταν κάποιος αναφέρεται στον Δημήτρη τον Σαραβάκο, σχεδόν πάντα θα πει «ο μεγάλος μικρός του ελληνικού ποδοσφαίρου» (οξύμωρο σχήμα που θυμίζει τους «γνωστούς άγνωστους»). 2. Όταν ο σπίκερ μιλάει για έναν κοντό ποδοσφαιριστή, σχεδόν πάντα θα πει ότι είναι «μικρός το δέμας». Αντίθετα δε θα πει ποτέ «μεγάλος το δέμας» για έναν ψηλό. Τι είναι τελικά αυτό το δέμας; Μόνο σε small βγαίνει; Δε-μας… παρατάτε λέω γω;
Χατζηιωάννογλου και Καλκαντέρα κι ο Εθνικάρας που φώναζε «Αέρα», τώρα στη Β’ Εθνική το Εθνικάκι και κλαίει, κλαίει το Καραϊσκάκη, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν τα Παιδιά από την Πάτρα (όλα μαζί όμως) με τα θρυλικά ποδοσφαιρικά άσματα «Ο Αλέφαντος» και «Το Εθνικάκι», εσείς θα ήσασταν οι Ζιγκ-Ζαγκ με την καρακαλτιά «Παρακάλα παρακάλα στο πλεκτό να πάει η μπάλα, στο δοκάρι μη χτυπήσει τ’ όνειρο μη σταματήσει», και ξέρετε θαρρώ ποιος θα ήταν ο Ζιγκ και ποιος ο Ζαγκ.