Ψάχνω Βαλδίβια στο Youtube, να έχω μια εικόνα Μαγέυει Αργεντίνος «Κούτσια», σβήνει τον Μαραντόνα ή εσείς λαγός του Αισώπου κι ο Γκόντζος η χελώνα;
Η έκφραση «φαεινή ιδέα», χρησιμοποιείται μόνο ειρωνικά.
Όταν σε διάφορα site μόλις κάνουμε log in, μας βγάζει ένα παράθυρο που λέει «κάντε click εδώ εαν δεν επιθυμείτε να περιμένετε», εμείς ΠΑΝΤΑ κάνουμε click, αλλά στη πραγματικότητα η σελίδα κάνει τον ίδιο χρόνο να φορτώσει, είτε πατήσεις είτε όχι.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνων που όταν δουν κάποιον γνωστό τους στον δρόμο με τον οποίο διατηρούν τυπικές σχέσεις, θα πουν «Τι γίνεται;» και εκείνων που θα πουν «Επ, που είσαι ρε;». Υποκατηγορία των πρώτων εκείνοι που θα πουν «Καλά;». Από την υποκατηγορία αυτή ωστόσο γεννάται άλλη μία Μεγάλη Αλήθεια. Οι ενταγμένοι στην εν λόγω υποκατηγορία όταν απευθύνονται σε γυναίκα (κυρίως ηλικιωμένη) προσθέτουν τη λέξη «είσαι» μετά το «Καλά» και πριν το «;», καθώς επίσης και ένα ψιλο-αδελφίστικο πλην φιλικό ύφος, που συνοδεύεται βεβαίως με ένα πλατύ χαμόγελο. Σημείωση: Όπως παρατηρείτε, και στις δύο περιπτώσεις η ατάκα είναι μια ερώτηση. Αξίζει να σημειωθεί οτι μέχρι να ολοκληρωθεί η ερώτηση, έχεις περάσει τον γνωστό σου ο οποίος δε μπαίνει καν στον κόπο να σου απαντήσει και περιορίζεται μόνο σε ένα νεύμα με το οποίο εξασφαλίζει χρόνο για να απαντήσει στον χαιρετισμό, αλλά και την διατήρηση της τυπικότητας των σχέσεων.
1. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνων που λένε “Καλησπέρα”, μετά τα μεσάνυχτα και εκείνων που λένε “Καλημέρα”. 2. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνων που λένε “Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων…” και εκείνων που λένε “Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων…”. 3. Όλοι όσοι διάβασαν τη δεύτερη Μεγάλη Αλήθεια, την ξαναδιάβασαν από την αρχή για να δουν σε ποιά κατηγορία ανήκω.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Η μία εκείνων που όταν ματώνει η μύτη σου, σου λένε να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά, και η άλλη εκείνων που σου λένε να το γύρεις προς τα πίσω. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δίκιο έχουν οι «της πρώτης κατηγορίας». Μάτωνε συχνά η μύτη μου μέχρι τα 17 και ξέρω.
Όταν πετυχαίνουμε στη τηλεόραση μια ίδια διαφήμιση που παίζει ταυτόχρονα σε 2 κανάλια, εναλλάσσουμε συνέχεια αυτούς τους σταθμούς μέχρι να τελειώσει. Ωστόσο, είναι μεγάλη η απογοήτευση όταν τελειώνει και αρχίζουν να παίζουν διαφορετικές διαφημίσεις, καθώς έτσι μπαίνει ένα τέλος στη μικρή αυτή στιγμή μαγείας.
Όλοι την πρώτη φορά που προσπαθήσαμε να καταπιούμε χάπι με νερό, δεν αφήσαμε το χάπι να κατέβει μαζί με το νερό.
Άν ο Γκόντζος ήταν το αριστερό πόδι του Christy Brown (βλ. «My left foot»), εσείς θα ήσασταν το δεξί χέρι του Θωμά Μάτσιου.
Αν ο Γκόντζος ήταν ο Πόλεμος των Άστρων, εσείς θα ήσασταν ο πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής.
