Η ώρα είναι μία και τέταρτο… έχω πιεί την μαύρη μπύρα μου και έχω γλαρώσει. Κάτι παίζει στην τηλεόραση αλλά δεν πολύ δίνω σημασία, έχω χαμηλώσει και την ένταση… Και πάνω που είμαι έτοιμος να με πάρει αγκαλιά ο Μορφέας (μην παρεξηγηθούμε, στον θεό των αρχαίων αναφέρομαι), εκείνη την τελευταία στιγμή που κάτι καταλαβαίνεις αλλά σε ένα λεπτό θα κοιμάσαι, έ τότε το συνειδητοποίησα: Είναι ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ βράδυ, είμαι στο ΒΕΡΟΛΙΝΟ, και ΔΕΝ έχω «βγεί» και τι κάνω; Βλέπω ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ! και δεν είναι μόνο αυτό, τι παίζει το «χαζοκούτι»; Μεταγλωττισμένη ταινία του Chuck Norris στα γερμανικά…. να προσθέσω ότι δεν ξέρω γερμανικά και δεν καταλαβαίνω τους διαλόγους. Την άφησα όμως να παίζει τιμής ένεκεν στον «θεό», στον «αρχηγό».