Όλοι μας, κατα τη συγγραφή του μεγαλύτερου λεξικού της ελληνικής γλώσσας, κάθε φορά που ο μονόδρομος της αλφαβητικής ακολουθείας των λέξεων μας οδηγούσε σε μπινελίκι βρεθήκαμε σε δίλημμα για το αν πρέπει να το συμπεριλάβουμε ή όχι. Και το πρόβλημα μεγάλωνε οσο σκέφτόμασταν αφ’ ενός την ποληπόθητη πληρότητα που θα αφηνε το όνομα μας στούς αιώνες, αφ’ ετέρου το κατα πόσο δόκιμο ήταν το κάθε μπινελίκι… (μηπως και οι ανταγωνιστες μας κατέκριναν την εγκυρότητα του λεξικού μας). Δύσκολη η δουλεια του λεξικογράφου γαμώ τα καντήλια μου…
ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΙΣΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ «ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΔΕΝ ΠΟΛΥΤΑΙΡΙΑΖΟΥΜΕ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΚΙΟΛΑΣ». ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ Η ΚΟΠΕΛΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΑ ΦΟΥΣΚΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟ ΠΩΠΟΥΔΕΛΙ. ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ «ΠΑΝΕ ΠΕΡΙΠΑΤΟ» ΟΠΩΣ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟ 90′.
Όλοι όσοι ψηφίζουν «αριστερά» ή «δεξια» ισχυρίζονται (συνήθως με ρίγη συγκίνησης να τους διαπερνούν) οτι κάποιος παππούς τους μια φορα τους είχε συμβουλέυσει να μήν ψηφίσουν ποτέ την αντίθετη παράταξη.
Όλοι όταν γράφουμε το μαθηματικό σύμβολο = (ίσον), γράφουμε πρώτα την πάνω παυλίτσα και μετά την κάτω.
Ο τίμιος, ο έμπειρος και ο πραγματικά επαγγελματίας σερβιτόρος μαγαζιού της παραλίας έχει πάντα καλαμάκια στο τσεπάκι του πουκαμίσου του.
Υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρωπων: Αυτοι που όταν κάνουν ντους στην παραλία τραβούν το λαστιχο του μαγιω τους ωστε να ξεπλυθει και η κουκουνα τους και αυτοι που ντρέπονται να το κάνουν. Υποκατηγορία της δευτερης είναι αυτοί που το κάνουν αφού βεβαιωθούν οτι δεν τους βλέπει κανείς.
Θα πάω να βρω μια πατσαβούρ, να πέσω στον πατσά βούρ, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν εξειδικευμένος συνεργάτης του Τζιτζιλώνη, εσείς θα ήσασταν ο κατσαπλιάς και σκιτζής γείτονας μου που το παίζει μηχανικός και ό,τι πιάνει στα χέρια του χαλάει αυτόματα.
