Εκεί βαθιά στα 7α υπόγεια δουλεύαμε σκληρά για να ανακαλύψουμε την τεχνητή μπενζίνα από κάρβουνο. Ο στόχος ήταν διπλός: α) Να συνεχίζουν τα παντσερ να τρέχουν “σα σκυλιά” μέχρι το τελευταίο λεπτό στο γήπεδο για χάρη του πουρουπουπου, β) Να σπάσουμε την απεργία των βυτιοφόρων για χάρη του Ρέππα.
Πάντα σε μια ταινία με κατασκόπους, μια ομάδα τρελλών παρακμιακών κατασκόπων προσπαθεί να λύσει ένα «άλυτο μυστήριο» με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, δουλεύοντας σε ένα χώρο με άλλους 100, οι οποίοι «κάτι κάνουν» στο γραφείο τους. Επίσης ο διευθυντής -αν και φαίνεται να είναι διευθυντής όλης της μονάδας- δε δίνει δεκάρα για το τι κάνουν οι υπόλοιποι παρά μόνο οι πρωταγωνιστές. Ωτσόσο κοιτάζει που και που μέσα από τις γρίλιες του γραφείου του, τους «απ’ εξω».
Σε όλες τις ταινίες που σέβονται τον εαυτό τους, ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποτέ χορό. Ξέρει όμως πάντα χορό η πρωταγωνίστρια η οποία μαθαίνει τον ήρωα μας χρησιμοποιώντας μαγικά λόγια όπως: «κλείσε τα μάτια και ακολούθησε την καρδιά σου» ή «νιώσε σα να πετάς στον άνεμο» κλπ. Τα λόγια αυτά φαίνεται να αποδίδουν καθώς τελικά ο ήρωας μας χορεύει σαν να έχει περάσει ατέλειωτα απογεύματα σε σχολές χορού…
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που λένε: “μπομπονιέρες” και αυτοί που λένε “μπουμπουνιέρες”. Οι πρώτοι συνήθως είναι σικάτοι -κυριλε βρε αδερφέ- ενώ οι δεύτεροι πιο λαικοί τύποι.
Πάντα όταν αποκαλύπτεται μια μεγάλη απάτη π.χ φυλακές, εφορίες, δημόσιες υπηρεσίες κλπ. την επόμενη μέρα οι υπουργοί ανακοινώνουν τους «Ράμπο» που θα πολεμήσουν το έγκλημα στις συγκεκριμένες υπηρεσίες π.χ ράμπο στις εφορίες, ράμπο στις φυλακές, ράμπο στις πολεοδομίες κλπ. Συνήθως πρόκειται για κάτι τύπους με κοιλιές και τσαντάκια αγνώστου περιεχομένου -που τα κρατάνε στη μασχάλη. Αυτό μας ξενερώνει, γιατί περιμέναμε να δούμε κανονικά «κομάντα» να ισοπεδώνουν τις υπηρεσίες με τα αυτόματα να γουστάρουμε όλοι.
Όταν κοπανήσουμε το κεφάλι μας σε μια γωνία κάποιου ντουλαπιού μετά θα γυρίσουμε θα ζητήσουμε το λόγο από τη γωνία σα να μας χτύπησε άνθρωπος. Ενίοτε μπορεί, ως αντεκδίκηση, να κοπανήσουμε με το χέρι μας τη γωνία «για να μάθει».