Κινηματογραφική μεγάλη αλήθεια: Όταν κάποιος πάθει καρδιακό και πέσει κάτω, θα τρέξει ο πρωταγωνιστής/πρωταγωνίστρια να του πάρει το σφυγμό. Mετά θα γυρίσει να πει σε κάποιον από το γαιτανάκι που μαζεύτηκε γύρω «call an ambulance». Μετά θα γυρίσει το κεφάλι του πάλι στον ασθενή, αλλά μισό δευτερόλεπτο μετά θα ξαναγυρίσει προς τους κομπάρσους και θα φωνάξει «NOW!».
Στα λευκώματα που μοιράζαμε στο δημοτικό, πάντα στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα;», υπήρχε ένας γραφικός που έγραφε «το διάλειμμα».
Έστω και μία φορά στη ζωή μας έχει πέσει πολύ αλάτι από τη μεγάλη τρύπα της πλαστικής αλατιέρας στο φαι μας, επειδή δεν είχαμε τσεκάρει αν είναι γυρισμένη η κεφαλή στις μικρές τρυπούλες.
Όλοι μας πατήσαμε έστω και μία φορά σε κάποιο ηλίθιο διαφημιστικό banneraki σε πορνοσάιτ, ενώ γνωρίζαμε ότι οδηγεί σε μουφοσάιτ ή μπορεί να κολλήσουμε ιό, αλλά απλά δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στη φωτογραφία που είχε το banner.
Όλοι μας -έστω μια φορά- βγήκαμε από το μπάνιο, βάλαμε τις παντόφλες μας και πήγαμε μέχρι το δωμάτιο να ντυθούμε, μετά βάλαμε κάλτσες και μόλις ξαναχρησιμοποιήσαμε τις παντόφλες μας βράχηκαν οι κάλτσες. Τότε ή τις βγάλαμε και τις αλλάξαμε ή πείσαμε τον εαυτό μας ότι μέσα στο παπούτσι δεν θα μας ενοχλούν πολύ και θα στεγνώσουν γρήγορα.
Όσοι ξεκίνησαν το κάπνισμα μικροί, τον πρώτο καιρό της νέας τους συνήθειας χρησιμοποιούσαν εκφράσεις όπως “πάμε έξω να καπνίσουμε”. Σύντομα όμως, αφού πήραν την ρετσινιά του καπνιστή, η φράση άλλαξε σε “πάμε έξω να κάνουμε ένα τσιγάρο”.
