Χρόνια τώρα, ως γνήσιος «Γκάλης των φτωχών» βολοδέρνω στα ανοιχτα γηπεδάκια. Μετά από αρκετό καιρό συστηματικής παρατήρησης κατέληξα στην ακόλουθη παλαιμαχη μεγάλη αλήθεια (ο ορος παλαίμαχος δεν αναφέρεται κατ’ αναγκη σε πρώην επαγγελματίες αθλητές, αλλά σε όλους αυτούς που ασχολούνταν με το μπασκετάκι και όταν ξανοίγει ο καιρός παίζουν στ’ ανοιχτα γηπεδάκια). Ξεκινάμε προσαρμόζοντας την ρήση «ο άντρας απ’ τά παπούτσια του φαίνεται» στο «ο παλαίμαχος απ’ τά αθλητικά του φαίνεται». Έπειτα συνεχίζουμε με την εφαρμογή της παραπάνω ρήσης στην πράξη και στην ταξινόμηση των παλαιμάχων στις παρακάτω κατηγορίες: α)αυτοί που φορούν ότι νά ‘ναι αθλητικά η ακόμα και σνικερς, οι όποιοι είναι συνήθως οι κλασικοί τύποι που δεν έχουν μεγαλη σχέση με το άθλημα και τους πήραν για να συμπληρώσουν τριάδα για μονό, β) αυτοί που φορούν καλά μπασκετικα μιας άλλης εποχής απ’ τά οποία οι γνώστες μπορούν να καταλάβουν την τελευταία φορά που ασχολήθηκαν σοβαρά με το άθλημα, γ) αυτοί που φορούν ένα τίμιο μπασκετικο παπουτσάκι, μοντέλο της τελευταίας τριετίας. Είναι τίμια παιχτακια, παίζουν τουλάχιστον μια-δυο φορές το μηνά και δεν θα σου αρνηθούν ποτέ πρόταση για μονάκι. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν τα τυπάκια που τα χαρακτηρίζει η φράση «πολύ κακό για το τίποτα». Ποτέ τους δεν υπήρξαν κάτι παραπάνω από μέτριοι προς κακοί παίχτες αλλά πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι εξοπλισμένοι με τα πιο σύγχρονα και πιο μοδάτα αθλητικά.
