Όταν ήμασταν μικροί και οι γονείς μας δίνανε να μοιραστούμε ένα μονό κουτάκι αναψυκτικό (π.χ. Coca cola) με τον αδερφό-η μας, όλοι μα όλοι έχουμε βάλει δυο ποτήρια δίπλα δίπλα, το ένα κολλητά στο άλλο, για να μπορέσουμε να ελέγξουμε την στάθμη του υγρού. Σε περίπτωσή που τα ποτήρια δεν είχαν ακριβώς την ίδια ποσότητα αρχίζανε τα κλοτσομπουνια για το ποιος θα πάρει το πιο πολύ. Έχω κλέψει στην μοιρασιά εγώ και ξέρω!
Όταν κανείς chat με -νέτο στο internet και στο profile έχει photo με φίλη της, αυτή που μιλάς είναι πάντα η πατσαβούρα! Την γκαντεμιά μου μέσα!
Ω Αγαπημενη μου Δουλτσινέα οπως θα ερχεσαι κρατα μου μια εφημεριδα «Τα Νεα»… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν το αριστουργημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες «Δον Κιχώτης» εσείς θα ήσασταν ο τίμιος Δον Lorenzo Serra Ferrer.
Το «νινί», το «νινί», το «νινί» δεν παίζει μπάλα, άλλα ξέρει καλή τραμπάλα… Αλλα, αν ο Γκοντζος ήταν ο Cristiano Ronaldo που τα μοντελα κανουν παρέλαση δυο-δυο απο το κρεβατι του, εσεις θα ήσασταν ο Αλέξης Κουγιας -ο επονομαζομενος και ως «Μοντελοπνιχτης».
A few hobbits to save the world… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ήταν η επική τριλογία ταινιών «The lord of the rings» που σάρωσε τα Oscar, εσείς θα εισασταν το «The lord of the strings».
Παρακάλα παρακαλα στο πλαιχτο να παει η μπαλα… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ήταν το Άγιο Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ή αλλιώς το «κυπελλο με τα μεγάλα αυτιά», εσείς θα εισασταν άδειο κυπελακι απο παγωτό Καραμπόλα χωρίς το παιχνίδι.
Δεν θέλω την συμπόνοια κανενός, τον έζησα τον Γκοντζο και τον είδα… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ήταν χρυσό στυλό του οίκου Mont blanc, εσείς θα ήσασταν το μολυβάκι που κάνει τους λογαριασμούς του ο μπακάλης της γειτονίας μου, κρατώντας το με τις άκρες των δακτύλων του.
