Εκεί κατά τις 8 το πρωί της Δευτέρας θα πετύχεις είτε στο ραδιόφωνο, είτε στο ιντερνετ είτε στα πρωινάδικα που χαζεύεις, είτε οπουδήποτε… το αστείο για την καμαριέρα που δεν πρόλαβε να στρος… καν… Αν τύχει και δεν το άκουσες, σίγουρα ο πρώτος γνωστός που θα δεις θα σου το πει… Αν είσαι από αυτούς που ξυπνάνε κατά τις 2 το μεσημέρι, τότε η μάνα, γκόμενα, κολλητός, συγκάτοικος, εξωγήινος θα φροντίσει να σε ενημερώσει για το “απίστευτο” αυτό αστείο… Όπως και να χει, αν είσαι τυχερός θα το ακούσεις μόνο κάπου στις 10-20 φορές, χωρίς υπερβολή…
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ρε αντίχριστε κολλητέ να με ξυπνάς στις 1 το βράδυ, και ενώ έχω αρχίσει να βυθίζομαι στα ενδότερα στρώματα ενός απολαυστικού ύπνου, στον απόηχο μια απολαυστικής μαύρης μπύρας με μαγιά… μέχρι τις 5.30 που θα σηκωθώ για τη δουλειά, για να μου πεις το ρημαδοανέκδοτο που σιχάθηκα να το ακούω από το πρωί; ΠΑΣ ΚΑΛΑ; Θα σου πιω το αίμα ρε!
Σε σένα μιλάω τώρα αναγνώστη… πρόσεχε! Πρόσεχε γιατί δεν ξέρεις τι πέρασε ο άλλος το περασμένο βράδυ… Καλή σου μέρα!
Δε θέλω να φανώ κακός αλλά από τις μέχρι τώρα μεγάλες αλήθειες και εξομολογήσεις του λαού, προκύπτει ότι οι ακροατές του FC δείχνουν ιδιαίτερη, εως και πέραν του δέοντος, προτίμηση στα φουσκούνια και λοιπά χαρακτηριστικά ενός νέτου, ενώ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ζητάνε και λίγο από τον εσωτερικό κόσμο συνάμα με μια παιδεία έτσι λίγο πιο αθλητική… Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω θέλω να διηγηθώ το εξής: Γνωρίζω πριν 2 βδομάδες σε βάφτιση ένα νέτο, σκέτο μοντέλο λέμε… με τα όλα του! Πέρα από την εμφάνιση, μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός ότι αφού προσφέρθηκα να την επιστρέψω σπίτι, μου επεσήμανε κατά τη διαδρομή τις παγίδες του δρόμου (π.χ. λακούβες και άλλα τέτοια), πράγματα που μόνο οι οδηγοί και μάλιστα οι καλοί προσέχουν… Την αφήνω και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την άλλη εβδομάδα που θα επιστρέψω στην πόλη.
Φτάνει που λέτε το Σάββατο και εγώ πονηρά σκεπτόμενος της λέω να περάσω να σε πάρω για καφέ κατά το απογευματάκι… και πριν συνεχίσω μου απαντά: Α, απόψε δε γίνεται, μαγειρεύω και καθαρίζω το σπίτι (και η αγωνία μου έχει φτάσει στο κατακόρυφο… νοικοκυρά λέω) για να κάτσω μετά να δω τη Μπάρτσα! …και συνεχίζει με μια οικονομοτεχνική ανάλυση των παικτών και της ομάδας… και έπειτα της Μάντσεστερ! Πάγωσε το αίμα μου! Άκουγα σιωπηλός πράγματα για τις ομάδες που ενδεχομένως να μην ήξερε ούτε ο Πέπε! Τέτοιο μωρό να καταστραφεί έτσι….κλείνω συμπεραίνοντας πως η σοφία σας δεν έχει τέλος!
Οι νέοι και άπειροι όταν μιλάνε για τη Σαμάνθα, εννοούνε την υποτιθέμενη “σεξουλιάρα” του Sex και δε City… Για εμάς τους παλιούς και ψαγμένους η Σαμάνθα είναι μία, η θρυλική Σαμάνθα Φοξ. Και όποιος δε την ξέρει, καλά θα κάνει να την μάθει…
Πάντα όταν συναντάμε, στην είσοδο, το νέτο της πολυκατοικίας, είτε θα κατεβάζουμε τα πιο βρωμερά σκουπίδια, είτε θα μεταφέρουμε τις πιο άθλιες σακούλες με πράγματα από και προς το αυτοκίνητο, είτε θα έχουμε φορέσει την πιο αποτυχημενη μπλούζα της ντουλάπας για να πάμε μέχρι τη γωνία. Ποτέ δε θα το πετύχουμε φορώντας το πουκάμισο το σένιο ή το κουστούμι, παρκάροντας με στυλ το αυτοκίνητο ή βοηθώντας τη γιαγιούλα του πρώτου ορόφου να μεταφέρει τα πράγματα. Παράλληλα δε, το νέτο θα είναι πάντα ντυμένο με ό,τι πιο καυλ…..ρικο έχει, θα μας κοιτάξει (γιατί όλες κοιτάνε) αλλά εμείς δε θα τη χαιρετίσουμε και θα το παίξουμε σοβαροί και καλά ότι κοιτάμε τη δουλειά μας.
Στην καφετέρια στο λύκειο, όταν η σερβιτόρα δεν ήταν σίγουρη, αποφασίζαμε εμείς ποιος φραπές έχει γάλα και ποιος όχι, με αυστηρό ύφος και περίσσια αυτοπεποίθηση, προσπαθώντας έτσι να αναδείξουμε στην παρέα, στη σερβιτόρα ακόμα και στους εαυτούς μας, την εμπειρία μας πάνω στο αντικείμενο του καφέ. Ενίοτε είμασταν σε θέση να καταλάβουμε με το μάτι και ποιος είναι γλυκός ή μέτριος, αλλά το λέγαμε με μια μικρή επιφύλαξη -χωρίς ωστόσο να είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε οποιαδήποτε αμφιβολία.
Όλοι πιστεύουμε ότι εμάς δε θα μας παρατούσε το νέτο του κολλητού γιατί «είμαστε πολύ καλύτεροι εραστές από αυτόν».