ΠΟΤΕ παικτης ομαδας δεν δηλωσε οτι «ταξιδεψαν για το αρνητικο αποτελεσμα».
Οταν ειμαστε προσκολλημενοι σε κατι και μας φωναξουν να φαμε, θα ρωτησουμε αν το φαγητο ειναι στο πιατο. Θα μας πουν «ναι» και συνηθως οταν φτασουμε στην κουζινα θα δουμε οτι δεν ειναι ετοιμη ουτε η σαλατα.
Οταν σε μια παρεα αρχισουν να κατακρινουν εναν παικτη, καποιος θα βρεθει να πει οτι τον εκτιμα μονο και μονο για καποια πολυ σημαντικη νικη που ειχε χαρισει στην ομαδα.
Αληθειες για το ταβλι -Οταν θελουμε μια συγκεκριμενη ζαρια, συνηθως υπαρχει τελετουργικο πριν την ριψη των ζαριων. -Ειναι ομως μεγαλο ξενερωμα οταν μετα το εν λογω τελετουργικο το ενα ζαρι φυγει εξω απο το ταβλι και χρειαστει να ξαναριξουμε. -Τα πουλια στο ταβλι οσο και να τα χτυπησεις δεν θα ανοιξουν ποτε στη μεση. Παντα αλλοιωνονται μοναχα στις ακρες. -Αν ενα παιχνιδι που εχουμε σιγουρο γυρισει υπερ του αντιπαλου αλλα τελικα κερδισουμε λογω μιας τυχερης ζαριας, τοτε λεμε οτι “αποδοθηκε δικαιοσυνη”. -Τα νετα συνηθως ξερουν να παιζουν μονο πορτες. -Οταν βρισκεις καποιον που ξερει να παιζει και φευγα, υπαρχει ενας αμοιβαιος ενθουσιασμος που επιτελους βρεθηκε καποιος που να ξερει και τα 3 παιχνιδια.
Ενω ολοι πλεον λενε σκετο «Europa», κανεις δεν μπορει να πει σκετο «Champions».
Καθε φορα που καποιος παικτης επιστρεψει απο τραυματισμο, οι δημοσιογραφοι θα σχολιασουν πως ο προπονητης του «θα εχει ακομα ενα βέλος στη φαρετρα του».
– Καθε χαρτοπαικτης που σεβεται τον εαυτο του εχει να διηγηθει μια ιστορια για μια παρτιδα που εχασε ενω ειχε πολυ καλο χαρτι. Αυτην την ιστορια μαλιστα θα την πει σε ολους οσους ειναι σχετικοι με το θεμα και θα συμπονεσουν ο ενας τον αλλον. – Ολοι μας οταν βλεπαμε καποιον να μαθαινει να οδηγει και να μη δεχεται τις συμβουλες εκεινου που τον διδασκε του λεγαμε να μην κανει τον εξυπνο και απλα να ακουει τις οδηγιες. Υστερα, οταν βρεθηκαμε εμεις στη θεση του μαθητη, καταλαβαμε οτι ειναι εμφυτο χαρακτηριστικο μας να νομιζουμε οτι γιναμε οδηγοι σε μια μερα. – Ολοι εχουμε βαλει τον αγκωνα στο παραθυρο του αυτοκινητου για να δειξουμε οτι εχουμε στυλ, ακομα και αν η συγκεκριμενη σταση δε μας βολευε.
Οταν προχωραμε στο δρομο και αρκετα μπροστα μας ειναι καποιος αλλος που περπαταει, χρειαζεται λιγος χρονος μεχρι να προσδιορισουμε αν ερχεται προς το μερος μας η αν προχωρα στην ιδια κατευθυνση με εμας.
Ολοι καποτε πηγαμε να κατσουμε στη λεκανη χωρις να εχουμε κατεβασει το καπακι.
Χωρις ιδιαιτερο λογο, αποτελει επιτευγμα οταν ριχνουμε το πρωτο χαρτι στον κουβα του μπανιου.