Δεν μπορώ, δεν γίνεται. Κάπου πρέπει να ξεσπάσω. Κάποιος πρέπει να με συμπονέσει. Κάποιος πρέπει να με καταλάβει. Δεν είναι δυνατόν. Αποκλείεται να συμβαίνει αυτό σε μένα. Αρνούμαι να το δεχτώ. Δεν μπορώ να το διασκεδάσω έτσι. Όχι, κύριε. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ.
Ότι εσύ και οι άλλοι κατσαπλιάδες με κάνετε ρεζίλι κάθε Σάββατο. Όταν έχω φάει τα νιάτα μου στο προαύλιο του σχολείου, στην αλάνα και στο 5×5 της γειτονιάς.
Ότι μου κάνεις υποδείξεις εσύ, ποιος, ΕΣΥ, για το πώς πρέπει να παίζω στο 2-3-1. Όταν, ενώ εγώ λιώνω στο FM, εσύ λιώνεις στο NHL. Όταν, ενώ εγώ πανηγύριζα το τρεμπλ της Γιουνάιτεντ στα 8 μου, εσύ έλεγες αντίο στον Wayne Gretzky. Όταν, ενώ εγώ κάθομαι να δω Μπαρτσελόνα και στα παιχνίδια Κυπέλλου που λέει ο λόγος, εσύ κλαίγεσαι για το lockout στο NHL.
Ότι και καλά δεν τρέχω. Όταν σε κάθε παιχνίδι βρισκόμαστε να χάνουμε, ενώ έχω κολλήσει τουλάχιστον 3. Όταν έχω κολλήσει 19 σε 7 παιχνίδια. Όταν εσύ και η άλλη μισή ομάδα δεν μπορείτε να δώσετε σωστή πάσα στο μισό μέτρο, ξεπερνώντας άκοπα τα υψηλότατα standards που έθεσε με τόσο κόπο ο τίμιος Σιμάο Μάτε Τζούνιορ. Όταν τρώμε κατά μέσο όρο 7 γκολ ανά παιχνίδι. Όταν έχουμε τη χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα, μακράν της δεύτερης, ενώ εσύ παίζεις σέντερ μπακ.
Ότι πήραμε τζάμπα φανέλες για να μην πληρώσουμε 50 δολλάρια ο καθένας. Όταν αναγκάζομαι να φοράω XL ενώ είμαι για M το πολύ.
Αλλά ξέχασα. Εσύ και οι υπόλοιποι παίζετε SOCCER. Για να κάνετε ένα διάλειμμα απ’ τα “σοβαρά αθλήματα”, έτσι; Έεεεεεεεετσι…
Ανάθεμά σε ξενιτιά…
Γυμνό στ’ αποδυτήρια με είδε η Έφη Θώδη και τότε παρατήρησε πως έχω τρίτο πόδι, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς του πενταγράμμου Sotis Volanis, εσείς θα ήσασταν ο Νοτιοκορεάτης συμφοιτητής μου που προσπάθησε να ερμηνεύσει το Englishman in New York σε καραόκε κλαμπ, με αποτέλεσμα, αααα, όλοι οι παρευρισκόμενοι να ξεσπάσουν, αααα, σε γέλια.