Ποιος είναι ο Σιρίλο; Ο έντιμος, ο γίγαντας. Το δικό μας παιδί. Το φτωχόπαιδο της διπλανής πόρτας. Ο Βασίλης Καΐλας που μετεξελίχθηκε σε Νίκο Ξανθόπουλο. Μόνος εσύ Σιρίλο κατάφερες να συμπαρασύρεις στο πέρασμα σου τη λαϊκή απαίτηση πως θα έρθει ο καιρός, να κεράσει και ο φτωχός. Μόνο εσύ Σιρίλο, καλέ μου Σιρίλο έγινες πιο πλούσιος από εμένα και «οοοοοοοόλο το κόσμο» (φωνή Ογκουνσότο) και παρέμεινες ταπεινός, χωρίς να προκαλείς με τον πλούτο σου. Μόνο εσύ ωστόσο δεν έκρυψες την ευμάρεια σου, ούτε πήγες στα γραφεία του Πασόκ Βραζιλίας ως άλλος Άκης με φιατάκι δήθεν για να μην προκαλέσεις.
Πήγαινες στο ίδιο σχολείο και στην ίδια τάξη με σωφέρ και όμορφα ρούχα και όλοι το αποδέχτηκαν λόγω της αγνότητας σου. Σιρίλο, σε χαρήκαμε όλοι όταν άλλαξε η μοίρα σου. Δάκρυσα, ναι, δάκρυσα όταν ο καλός και τίμιος πατέρας σου κέρδισε το λαχείο, που με πραότητα και έχοντας το χαμόγελο Πελέ, δεν πίστευε στην τύχη του. Μόνο εσύ, καλέ μου φίλε (αν μου επιτρέπεις αυτόν τον τίτλο τιμής), έγινες παλλαϊκό είδωλο, σύνθημα στα χείλη του κάθε κατατρεγμένου, περιφρονημένου και καταφρονεμένου. Μόνο εσύ άντεξες την επίθεση και τη στοχοποίηση από τη Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη, δίνοντας κουράγιο στον τίμιο αγώνα των εργατών. Σε τιμούμε, σε αγαπούμε μα και σε αναζητούμε.
Με τιμή και με ταπείνωση προς Εσέ, Θέμης Διαμαντίδης
Κύριοι, να υπενθυμίσω ότι χάριν λεκτικής ισορροπίας και τάξης, πρέπει να καταστήσουμε σαφές το γεγονός ότι δεν υπάρχει «Δικτακτορία», αλλά μόνο «Δικτατορία». Μία και μόνη είναι η πολιτική της καρδιάς μας, δεν παρερμηνεύεται, δεν αλλάζει όνομα, δε δέχεται προσθήκες γραμμάτων από τα δόλια και σκοτεινά κέντρα που επιβουλεύονται την ειλικρινή Πολιτική και τα δημοκρατικά της ήθη. Δικτάτορες του κόσμου ενωθείτε, ο Αγών μας θα είναι ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ. Την Κυριακή όλοι στην ετήσια κοπή πίττας του συλλόγου του αγαπημένου μας παίκτη, του Νίκου του Κούβελα. Θα τραγουδήσει ο (Air) Ευθύμης Μπακατσιάς.
Ευγένιε Τριβιζά, μόνο εσύ φόρεσες τα γυαλιά του Στάθη Ψάλτη και στάθηκαν επάξια στ’ αυτιά και τη μύτη σου. Μόνο εσύ κατάφερες να είσαι εγκληματολόγος στο επάγγελμα και παράλληλα να γράφεις παιδικά βιβλία. Μόνο εσύ είχες την ικανότητα να μας χαλάς τις διακοπές παρεισφρύοντας ακόμα και σε αυτό το ιερό τμήμα της ζωής ενός παιδιού. Μόνο εσύ μπορούσες να ονομάσεις «Χαρούμενες» τις διακοπές μας όταν τις συνόδευαν τα βιβλία μελέτης σου, «για να ακονίζουμε το μυαλό και να μη σκουριάζει από τους τρεις μήνες σχολικής απραξίας». Μόνο εσύ θεώρησες ότι επειδή δεν πηγαίναμε σχολείο θα έπρεπε η ίδια και αυτοδίκαιη έννοια των διακοπών να διαρραγεί και να καταργηθεί. Μόνο εσύ αποτέλεσες το πλέον αμφιλεγόμενο πρότυπο γονέων και μαθητών, έχοντας την ευρεία αποδοχή των γονέων και τη μηδενική ανοχή των μαθητών, αλλά μόνο εσύ κατάφερες και κέρδισες την Κόκα Κόλα σε δικαστική διαμάχη όταν προσπάθησε να ονομάσει «Φρουτοπία» ένα αναψυκτικό της χωρίς τη δική σου συγκατάθεση.
Έγραφα στο Word τη λέξη «Γκόντζος» και ο ορθογραφικός έλεγχος δεν την αναγνώρισε. Αρνήθηκα για λόγους ευθιξίας και ηθικής τάξης να την κάνω προσθήκη στο λεξικό. Δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζεται ο φάρος της πράσινης επανάστασης, ο ηγέτης του πράσινου προλεταριάτου που εργάζεται για την ανάδειξη του μέσα από σκληρούς αγώνες και θυσίες. Το όνομα του, ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ MICROSOFT ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ. Τολμήστε τώρα στο επόμενο Office να μην αναγνωρίζεται η λέξη, το λήμμα, ο όρος «Γκόντζος».
Μόνο εσύ. Μόνο εσύ Μάκη, καλέ και αγαπημένε μας Μάκη, κατάφερες να αναδείξεις έναν ολόκληρο ραδιοφωνικό σταθμό από το τίποτα, κάνοντας τον πρωταγωνιστή και δίδοντας του διαχρονικά υψηλά επίπεδα ακροαματικότητας. Μόνο εσύ κατάφερες να συγκινείς και να οδηγείς χιλιάδες νέων και μεγαλυτέρων. Μόνο εσύ ήσουν αυτός που όταν του έλεγαν “συγχαρητήρια για την εκπομπή σας”, κατέβαζες ταπεινά το κεφάλι και έδειχνες το δρόμο προς την ταπεινοφροσύνη και την ευλάβεια. Μόνο εσύ έφερες την Τέχνη στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και άνοιξες νέους δρόμους στην έκφραση και τη μάχη για την ηρεμία και την ευεξία του Έλληνα. Μόνο εσύ Μάκη ενδιαφέρθηκες για το Λαό πραγματικά και μόνο εσύ τελικά έχεις τη δύναμη να υπομείνεις την απαξίωση και τον κατατρεγμό, όταν αυτοί που ευεργέτησες σου δείχνουν το δρόμο της εξόδου. Μάκη, είμαστε μαζί σου για ό,τι χρειαστείς και να ξέρεις πως ότι και αν συμβεί, υπάρχει μια λαοθάλασσα που θα σε στηρίξει και θα δώσει τα πάντα γιά σένα, Μάκη Πουνέντη.
Από το ημερολόγιο μου: Η ώρα ήταν 12. Μεσάνυχτα, σκέφτομαι… Βγαίνουν οι λύκοι. Μόλις είχε τελειώσει η εκπομπή των ΤσαουσοΒαϊμάκηδων και ήμουν εκεί ν’ ακούω πιο live και απ’το live… Είχα τρακ διάολε. Όχι όμως γιατί η φωνή μου ακούστηκε μέχρι το Τιμπουκτού, όχι γιατί δεν είμαι και ο πλέον εύχαρις, αλλά γιατί ήξερα, ναι, ήξερα ότι σε δευτερόλεπτα θα βρεθώ μπροστά στο γρανιτένιο πάγκο της Παναθηναϊκής Σκέψης όπου όλοι μπορούν να ακουμπούν, γιατί είναι γνωστό πως αντέχει… Ξαφνικά μπαίνει φουριόζος και με κοντό μαλλί Πουγιόλ ο Ιερός Κήρυξ του Τριφυλιού. Είπε πολλά, κοίταζε νοερά το χώρο γύρω του, αλλά η αγανάκτηση του δεν τον άφηνε να παρατηρεί. “Αγορεύει”, σκέφτηκα. Εξάλλου ποιος ήμουν εγώ για να τον προσέξει; “Μια λεπτομέρεια μονάχα εγώ του Σύμπαντος” και εκείνος το κέντρο του, με ήλιο πράσινο σε σχήμα τριφυλιού. Δυο φορές άφησε να παίξει η εισαγωγή της δίωρης μυσταγωγίας (τόσα είχε να πει) και αν δεν υπήρχε η υποχρέωση ενημέρωσης των μαζών, ακόμα θα αγόρευε. Ήταν ο Κώστας ο Γκόντζος και είμαι τυχερός που τον είδα από κοντά.
Ήταν νύχτα και οδηγούσα στη Λεωφόρο Κηφισίας. Γυρνούσα στο σπίτι μου μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Συνδέω το ipod στο ράδιοκασσετόφωνο και βάζω Pink Floyd. Συγκεκριμένα έβαλα το Dogs από το δίσκο Animals. Στο 03:44 ένα δάκρυ κύλησε. Πόσες μνήμες, πόση συγκίνηση. Όλα μέσα μου γύριζαν, δε μπορούσα να σκεφτώ καθαρά. Στο τέλος μονολόγησα ένα “Καλλλλλησπέραααα” και ηρέμησα. Κώστα Γκόντζο, είσαι παντού. Στον απτό κόσμο, στον κόσμο των ψυχών μας, μα και στο ιντερνέτ.
Τις προάλλες πήγα να ανοίξω ένα λογαριαμό μισθοδοσίας. Με τιμεί που στην ερώτηση της υπαλλήλου εάν είμαι έγγαμος ή άγαμος, εγώ με φωνή 4 της απάντησα “Ενδιαφέρεσθε δεσποιΝΝΝΝίς;”. Με τιμεί που σε ερωτήσεις όπως ποιός είναι ο ταχυδρομικός μου κώδικας, το σταθερό τηλέφωνο και η διεύθυνση μου, της απάντησα πως χαίρομαι που μπαίνει στη ζωή μου και μαθαίνει πράγματα για ‘μένα; Με τιμεί πάνω απ’ όλα όμως που όταν μου ζήτησε να μάθει την ειδικότητα μου στην επιχείρηση, έλαβε χώρα ο κάτωθι διάλογος: -“Τ/Φ”. -“Τι εννοείτε;” -“Τυφεκιοφόρος, για τους παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ”;
Κάποια στιγμή πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Να πέσουν οι μάσκες που φορέθηκαν φέτο τις Απόκριες και δε λένε ακόμα να φύγουν από κάποια πρόσωπα που επιμελώς μας κρύβουν την Αλήθεια. Την Αλήθεια για την οποία πολλοί επάλεψαν, μόχθησαν και ίδρωσαν. Για το λόγο αυτό ζητώ και προκαλώ να σκύψει κάποιος σε ένα φλέγον ζήτημα: Στις ασφαλίσεις υπάρχει κάλυψη έναντι Τρίτων. Και ερωτώ: Οι άλλοι δύο ποιοί είναι; Γιατί κρύβονται; Γιατί δεν αναφέρονται ποτέ και συστηματικά; Γιατί δεν έχουμε κάλυψη έναντι Πρώτων και Δεύτερων; Ερωτήματα που, γνωρίζω, γνωρίζω καλά, πως ταράζουν τα ήσυχα νερά της καθεστηκυίας τάξης. Ελληνικέ Λαέ ξεσηκώσου. Σου λένε ψέμματα.
Τα πειράγματα στα ακίνητα (νοητικά και στατικά) ΜΑΤ της πλατείας Συντάγματος, είναι σχεδόν όμοια με τα πειράγματα στον τέταρτο διαιτητή και τον αριθμό που θα δείξει για τα λεπτά των καθυστερήσεων.