Το τέταρτο κομμάτι του Sound of Silence Vol 2 είναι το “New life for the hunted” των Genaside II. Ελπίζω πλέον ένα χρόνιο ζήτημα, ένα “αγκάθι” που δυσχέρανε τις ζωές όλων μας εδώ και χρόνια, να αποτελεί πλέον παρελθόν και να έχει όνομα. Αυτός ο επικός ήχος ως εναρκτήριο λάκτισμα των γραφικών μπορεί να έχει περάσει στα συρτάρια του ιστορικού μελετητή με τον τίτλο “Υπ’όψιν”, αλλά κάποιοι ξαγρυπνούν, κάποιοι δεν κοιμούνται και κάποιοι ερευνούν… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο πύργος του Άϊφελ, αυτό το μνημείο κομψότητας και αυτοτελής έκφραση των επιτευγμάτων της βιομηχανικής επανάστασης, εσείς θα ήσασταν το ομοίωμα του στα Φιλιατρά με την υπογραφή του Χαράλαμπου Φουρναράκη.
-Θα μου χαρίσεις το ονοματάκι σου; -Μαρία. -Μαρία ε;Τι ωραίο όνομα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, του θεσμού που ψυχαγωγεί με ανωτέρας ποιότητας πρόγραμμα ένα κοινό του οποίου το επίπεδο επαρκεί για να μπορεί να ακούει την εκπομπή του Μέγα Πράσινου Στρατηλάτη, εσείς θα ήσασταν η μικρή περιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη αφίσας μπουζουκτζίδικου της Εθνικής Οδού που γράφει: “Καλ/κη Δ/νση: Μπάμπης Σκυλόπουλος”.
Καλά, τι εκδημοκρατισμός είναι αυτός στον ΠΑΟΚ; Τι πράγμα νέο είναι αυτό με τις συζητήσεις μεταξύ παικτών και οπαδών στις προπονήσεις με θέμα την αναζήτηση των αιτιών της κακής αγωνιστικής κατάστασης της ΠΑΟΚάρας; Προσωπικά δεν το εγκρίνω. Θέλει ψηφοφορία δια έντονης βοής. Αίσχος επίσης οι μουσικές σας. Βάλτε λίγο Γιώργο Καμπουρίδη να ηρεμήσουν τ’αυτιά μας… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το Ace of Spades, live εκτελεσμένο από τους Motorhead στο Dalston του Λονδίνου, τη γειτονιά που κανείς δεν αστειεύεται, εσείς θα ήσασταν το ίδιο τραγούδι σε lounge διασκευή από τον Κώστα Μαρτάκη εκτελεσμένο ζωντανά κιόλας στο φετινό Eurovoice, την ώρα που αποχωρεί ο Σάκης ο Ρουβάς.
(ΑΚΡΟΑΤΗΣ) Παρακαλείσθε, αγαπητοί υπερασπιστές της Πράσινης, ομοούσιας και αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος, Παύλο, Θανάση και Δημήτρη… (ΓΚΟΝΤΖΟΣ) Χαχαχα, ρε τι γίνεται… (ΑΚΡΟΑΤΗΣ) Όπως δημοσιεύσετε στο φύλλο της Κυριακής δημοσκόπηση, αγγλιστί gallop, με βάση τη συνέντευξη του Προέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός Γιάννη Βαρδινογιάννη. (ΓΚΟΝΤΖΟΣ) Ιδιοκτήτης είναι, δεν είναι Πρόεδρος. (ΑΚΡΟΑΤΗΣ) Γιάννη Βαρδινογιάννη, η Τζίγγερ, ή ραλίστα, και με ερωτήματα στο γκάλοπ τα οποία τα αφήνουμε στη διακριτική ευχέρεια των δημοσιογράφων της εφημερίδας. Γιατί όσο θα εκτίθεστε εσείς, τόσο θα γελάμε εμείς… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος, σαν άλλος Ηρακλής, έβγαινε στην Ορεινή Αρκαδία με δίκανο για να κυνηγήσει αγριογούρουνα, εσείς θα βγαίνατε με δίκανο για να κυνηγήσετε κοτόπουλα στα Μέγαρα.
Αααααα καλησπέρα Ηλία, τι κάνεις; Ηλία μ’ακούς; Ένα δύο ένα δύο, Ηλία είσαι εκεί; Κανόνισε να πιούμε καφέ καμιά μέρα, εντάξει; ΑΛΛΑ… εάν ο Γκόντζος ήταν το πρότυπο αθλητή, όπου εκπλήσσει με τις επιδόσεις του, αποτελώντας ένα Δωρικό πρότυπο ισορροπίας μεταξύ Σώματος και Πνεύματος (για το οποίο κανείς δεν αμφιβάλλει εξάλλου), εσείς θα συλλαμβανόσασταν για ντόπινγκ στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Δημοτικών Σχολείων Αθηνών – Πειραιώς.
Αι Εθνικαί αθλητικαί ομάδαι εκφράζουν τα ιδεώδη της Φυλής και ως ούται, αποτελούν λαμπρά παραδείγματα των επιτευγμάτων του Έθνους δια μέσω των αιώνων… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο καλός Σαμαρείτης που θα βοηθούσε οποιονδήποτε είχε ανάγκη πηγαίνοντας τον σπίτι του χωρίς να σκεφτεί τους κινδύνους και το κόστος ενός τέτοιου εγχειρήματος, εσείς θα ήσασταν η όψη του λεωφορείου “ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ” 2 το πρωί, στα μάτια στεγνού από λεφτά φοιτητή.
Βγες έξω και νιώσε βαθιά την οδύνη του κόσμου που τρομαγμένος περιμένει κάθε μέρα να δει τις ειδήσεις για να ενημερωθεί για τις αποφάσεις που πήραν γι’ αυτόν σαν εκτέλεση. Ρώτα το διπλανό σου τι ώρα είναι και αν δε σε κοιτάξει έντρομος το πρώτο δευτερόλεπτο θα είσαι τυχερός που βρήκες Άνθρωπο. Σήμερα είδα μια γυναίκα που ζητούσε φαγητό και χωρίς καν να την ακούσω της είπα ότι δεν καπνίζω και ντρέπομαι γι’αυτό… Αλλα, εάν ο Γκόντζος ήταν σοβαρή αγγελία για ζήτηση κουρευτικής μηχανής για τις εκτάσεις τριφυλιού που διατηρεί στο Βασίλειο της Παναθηναϊκοφροσύνης, εσείς θα ήσασταν αγγελία που αυτολεξεί θα έλεγε: «Νέος σοβαρός, ευπρεπής, ευπαρουσίαστος, με σπουδές και ξένες γλώσσες, λάτρης του αθλητισμού και των οικογενειακών αξιών, ζητά γνωριμία με ανάλογη δεσποινίδα. Μόνο σοβαρές προτάσεις».
Δεν υπάρχουν πιο αισθησιακές διαφημίσεις από αυτές του σαπουνιού Fa της δεκαετίας του 90. Το μάτι του φτωχού που δεν είχε Φιλμνέτ (κατά το Ιντερνέτ) έβλεπε και λίγα πλούσια ελέη. Που είναι αυτά τα επικά διαφημιστικά μηνύματα; Που είναι αυτά τα έργα, αυτές οι ελεγείες του κάλλους; Πως οι σημερινοί νέοι να μάθουν να αγοράζουν προϊόντα υγιεινής όταν δεν έχουν κίνητρο; ΑΛΛΑ… εάν ο Γκόντζος ήταν η πρωταγωνίστρια των διαφημίσεων του Fa με όλο το κοινό της, εσείς θα ήσασταν η “Natasha? Last year!” στη γνωστή διαφήμιση για τη δυνατότητα αποστολής mms. Γιατί μερικοί από εμάς θυμούνται…
Κύριε Παπανδρέου, χρησμένε από υπόγειες στοές Πρωθυπουργέ. Δεν περάσαμε δύσκολες στιγμές, δεν τρομάξαμε μήπως το κράτος αδυνατεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Εσείς και οι εντολείς σας μας τρομάξατε τεχνηέντως, εσείς ήσασταν ο ενορχηστρωτής αυτού του δράματος. Εσείς δημιουργήσατε ένα νεοταξικό περιβάλλον για νοημοσύνη νηπίων στην Ελλάδα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η ιστορική, αειθαλής και πάντα κατάμαυρη και ακμαία φράτζα του Χρήστου Νικολόπουλου, εσείς θα ήσασταν η κακέκτυπη, μοντερνίστικη και οπωσδήποτε τεντυμπόϊκη φράτζα του Μύρωνα Στρατή.
Μια μέρα σαν την 28η Οκτωβρίου μόνο για έναν άνθρωπο θα μπορούσε να βγάλει αχτίδες και να φωτίσει το διάβα του. Μια μέρα σαν την 28η Οκτωβρίου μόνο σε μια θωριά θα μπορούσε να σταθεί αγέρωχα και με δέος να εκτελέσει ένα ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΕΕΕ ΑΡΜ ακόμα και με φυσοκάλαμο. Μια μέρα σαν την 28η Οκτωβρίου μόνο σ’εσένα Κώστα Πρέκα θα μπορούσε να ανήκει… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το “Μάνα κουράγιο” του Μπέρτολτ Μπρεχτ, αυτό το αντιπολεμικό αριστούργημα που έθρεψε και θα θρέφει γενιές και γενιές μικρών επίδοξων Γκόντζων, εσείς θα ήσασταν το “καλό κουράγιο” και η υποβόσκουσα ειρωνία του, σε στίχους και μουσική Ολι Ρεν.