Σας άκουσα να λέτε sτην εκπομπή για Σέπια Φωτογραφίες, και θυμήθηκα αυτό που είχα γράψει πριν κάποιο καιρό….
Υπάρχουν 4 ειδών άνθρωποι! Αυτοί που είναι καλλιτέχνες και δεν το δείχνουν! Αυτοί που είναι καλλιτέχνες, και το δείχνουν! Αυτοί που ΔΕΝ είναι καλλιτέχνες, και δεν τους νοιάζει! Και το αγαπημένο μου είδος! Αυτοί που ΔΕΝ είναι καλλιτέχνες, αλλά το ΠΑΙΖΟΥΝ ! Όχι καλέ μου άνθρωπε! Δεν είσαι! Γιατί το παίζεις;
Σέβομαι το να θέλεις να γίνεις! Μπορείς, κατά πάσα πιθανότητα! Αλλά γίνε πρώτα και μετά διατυμπάνισε το! Μην κάνεις το αντίθετο και γίνεσαι γραφικός! Όλοι μας όταν πήραμε την νέα μας φωτογραφική μηχανή, φωτογραφίζαμε τα πάντα! Για κάποια από αυτά είμασταν και πολύ περήφανοι, και τα δείχναμε τριγύρω! Αλλά ναι! Θα το πω! Είμασταν 17 διάολε! Ναι! Εσύ που τα διαβάζει αυτά, και λες από μέσα σου «Δεν μιλάει αυτός για μένα! Εμένα οι φωτογραφίες μου είναι καλές, και ας είμαι ερασιτέχνης!» ΟΧΙ! ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ! ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΙΛΑΩ! Πρέπει να καταλάβεις, πως το ότι βρήκες το κουμπάκι που κάνει την ψηφιακή σου να βγάζει ασπρόμαυρα, δεν σημαίνει πως, ότι τραβήξεις είναι καλό! Μπορεί στο μυαλό σου ο κουβάς με τα σκουπίδια που τράβηξες να είναι όμορφος επειδή είναι ασπρόμαυρος! Όχι, δεν είναι! Είναι ένας κουβάς! Με αποφάγια! Και χαρτιά! Και σάπια φρούτα! Όχι, δεν τον έχεις καδράρει τόσο γ@μάτα όσο νομίζεις! Απλά τον έβαλες στο κέντρο της φωτογραφίας! Ναι, είναι λιγότερο σιχαμένος στο ασπρόμαυρο, και σίγουρα δεν μυρίζει, αλλά όχι! Δεν είναι καλλιτεχνική φωτογραφία! Θέλω να σου πω ένα μυστικό: Όλα τα ποτήρια που έχουν νερό, όταν πέφτει πάνω τους φώς, κάνουν αντανακλάσεις και διαθλάσεις!! Όχι μόνο αυτό που φωτογράφησες εσύ! Όχι, δεν ήταν μια συμπαντική συνωμοσία για να ανακαλύψεις το ταλέντο σου, η διάθλαση αυτή! Φυσική το λένε! Αυτό ισχύει για όλα τα δέντρα που βλέπεις στους δρόμους, τα παγκάκια, τα αυτοκίνητα, τα κτήρια και τους αστέγους που φωτογραφίζεις! Ναι μπορούν να φωτογραφηθούν “κάπως” και να δείχνουν εξαιρετικά! Αλλά όχι! Εσύ δεν μπορείς να το κάνεις αυτό! Τουλάχιστον, όχι ακόμα! (Είδατε τι έκανα εδώ! Προσπάθησα να μην απογοητεύσω τελείως όποιον διαβάζει τώρα,και έχει καταλάβει ότι μιλάω γι αυτόν και τους ομοίους του! Είναι μια προσπάθεια επιβράβευσης σε αυτόν που “κατάλαβε”! Αυτοί που συνεχίζουν να λένε “Δεν μιλάει για μένα” είναι άξιοι της μοίρας τους!) Θα μου πείς, γιατί ασχολούμαι; Δίκαιη ερώτηση! Δυστυχώς έρχονται και μου τα δείχνουν! Στο facebook, στο Myspace, στα πάντα! Μου τα πετάνε στην μούρη, με την ελπίδα ενός “Like” ή κάποιου επαινετικού σχολίου! Δυστυχώς, λαμβάνουν αρκετά από τα παραπάνω! Απο ανθρώπους που είτε δεν έχουν ιδέα, είτε είναι ΠΟΛΥ πιο ευγενικοί από εμένα και θέλουν να πούν μια καλή κουβέντα! Βγαίνοντας από την ζώνη του λυκόφωτος, πήρε το μάτι μου πως άρχισαν να υπογράφουν και ψηφιακά τις φωτογραφίες τους! Τα πονήματά τους! Τα αριστουργήματα αυτά ντε! Το επόμενο βήμα είναι να βάζουν και υδατογράφημα στο κέντρο ώστε να μην τους κλέψει κανείς την πνευματική ιδιοκτησία!
Υπαρχουν 2 είδη ανθρώπων: Αυτοί που λένε “Ο φραπες μου έχει αλιωτη ζάχαρη στον πάτο” και αυτοι που λένε “Κανει κρίτσι-κρίτσι”.
Ο Σεφερλής κυκλοφόρησε τραγούδια ντουέτο με τον Γκάμι Μπέαρ. Κάπου δύο Μάγιας, κάνουν «Χάι Φάιβ» στα κρυφά!
Είναι Αύγουστος. και Κυριακή βράδυ. Για κάποιο λόγο είσαι σπίτι. Τι να κάνεις, θα δεις τηλεόραση… Ζάπινγκ. Στο ένα επανάληψη Αρναούτογλου. Στο άλλο Σεφερλή. Σα να σου λένε “ΤΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ; ΠΗΔΑ! ΠΗΔΑ!”.
Η μόνη φορά που το σύμπαν «συνωμότησε» υπέρ κάποιου, ήταν όταν ένας συγγραφέας ήθελε πολύ μια ατάκα που θα τον έκανε πλούσιο και διάσημο.
Αν ο Γκόντζος ήταν ο παιχνιδιάρης Σίλβιο, που για δεκαετίες οργιάζει ασύστολα με όλων των ειδών, όλων των χρωμάτων και όλων των ηλικιών νέτα, εσείς θα ήσασταν ο Ντομινίκ που αγχωμένα καταπίνοντας το μπλε χαπάκι, προσπαθεί να ταΐσει το “Μακαρόν” του στην πρώτη θηλυκιά που θα βρει. Και ξέρετε ποιος είναι το μπλε χαπάκι, και ποιος το Μακαρόν.
