Πίσω από το παραβάν
Το Τρομοκράχτης Μπλονγκ ξεκινάει από σήμερα μία σειρά ερευνών που θα συκλονίσουν την παγκόσμια κοινωνία. Θα διαβάζετε εδώ αυτό που κρύβεται μεταξυ των φράσεων των αρμοδίων της εκάστοτε κυβέρνησης είτε ελληνικής είτε αλλοδαπής. Δε θα χρονοβορήσω και θα σας αποκαλύψω αμέσως αυτό που όλοι προσπαθούν να καλύψουν. Σαφώς όλοι θα έχετε ακούσει τη ψυχολογική αξιολόγηση που περνάνε αρκετά μέλη της ΕΛ.ΑΣ. Και όλοι θα ξέρετε ότι η επίσημη εκδοχή των αρμοδίων είναι ότι γίνεται για να προφυλάξουν τον λαό από ανίκανους ή ψυχολογικά ανέτοιμους αστυνομικούς. Αυτό θέλουν να πιστέψετε. Αλλά μη φοβάστε, μάγκες, εμείς είμαστε εδώ (ένας είμαι αλλά μου αρέσει ο πληθυντικός ευγενείας). Ξέρετε γιατί ξεχωρίζουν τους ψυχάκηδες από τους κανονικούς; Θέλουν να δημιουργήσουν ένα επίλεκτο σώμα που όλοι θα φοβούνται να αντιμετωπίσουν. Και γιατί έγινε τώρα; Χαχα, δεν πήρατε πρέφα, ε; Την Κυριακή έχει διπλό ντάρμπυ (έκ του Δημοσθένειου Ντάρμπυσιρ) και θα δοκιμάσουν τους νέους αυτούς Cyborg στο πλέον δύσκολο τεστ. Αντιμετωπίζοντας τους καρνίβαλους (κάτι μεταξύ καρναβαλιού και κανιβάλου ένα πραμα) που λυμαίνονται τα ελληνικά γήπεδα. Τώρα τα ξέρετε όλα… Αλλά η έρευνα δεν σταματά εδώ. Δεν είμαστε τόσο προβλεπόμενοι! Έχουμε εξασφαλίσει το ερωτηματολόγιο αξιολόγησης σε πρώτη μετάδοση! Ερώτηση 1: Πόσες φορές έχετε δεί τη Φωλιά του Κούκου; Ιδανική Απάντηση: Jesus Christ! D’you nuts wanna play cards or do ya wanna fuckin’ jerk off? Ερώτηση 2: Με ποιον χαρακτήρα μυθιστορήματος ταυτίζεστε και γιατί; Ιδανική απάντηση: Με τον Νιλς Χόλγκερσον. Γιατι λατρεύω τα ζώα. Ερώτηση 3: Αγαπημένο σας σπορ και γιατί; Ιδανική απάντηση: Μπέιζμπολ γιατί σκέφτομαι τη μπάλα με μαλλιά και τατουάζ. Τα υπόλοιπα δε θα τα αποκαλύψω γιατί ήδη έχω παίξει το κεφάλι κορώνα γράμματα. Και ψιτ, μη μαθευτεί…
Η μερά μετά την Τετάρτη… Αφού γύρισε από το ταξίδι και συνομίλησε για λίγο με τον γείτονα κυρ Παύλο, άνοιξε την πόρτα του με τα καινούργια κλειδιά για τα οποία είχε κανονίσει ο Ντάντυ. Έβγαλε τα περιττά ενδύματα και υποδήματα και ξαλάφρωσα τα δύο μαγικά του πόδια από τις ιδρωμένες του κάλτσες. Έβγαλε μία κρύα γκαζόζα από το ψυγείο και χύθηκε στον τριθέσιο ντιζαϊνάτο καναπέ του. Αγκάλιασε με το δεξί του χέρι το τηλέχειριστήριο και με μαστορική κίνηση του αντίχειρα του έδωσε ζωή στην επίπεδη τηλεόραση του. Έτσι… απλά ξεκίνησε τον περίπατο μεταξύ τών τηλεοπτικών διαύλων. «Όπως έχω γράψει και στο βιβλίο μου Blue Tree, μαυρ…» -Ρε, άντε παράτα μας μεσημεριάτικα! «Στην ανοιξιάτικη κολεξίον θα δείτε…» -Τα τεντόπανα Τεν Κάτε. Ουστ ρε και εσύ! «Όρθιος στάθηκε χθες βράδυ ο Παναθηναϊκος στο Ελ Μαδριγάλ με ένα τεράστιο γκόλ…» Και λίγα λέτε, σκέφτηκε, με τέτοια φτερά πως να μην πετάξει μπροστά το πράσινο αεροπλάνο.
Την ίδια στιγμή, σε κάποιο άλλο δωμάτιο, σε κάποια άλλη επίπεδη οθόνη, κάποιος άλλος παρακολουθούσε τον ίδιο δίαυλο. «…του ”Τυπάρα”, Γιώργου Καραγκούνη». Δεν πεθαίνει έτσι εύκολα η αγάπη μου, μονολόγησε. Τι Παλαιοκώστας και κουραφέξαλα! Έίδες τη γκολ πέταξα, ούτε το ελικόπτερο δεν πετάει έτσι. Και με το καραφλοειδές μαυροντυμένο κοράκι να μας κόβει τα πόδια, αποδράσαμε. «Να ρε παλιοφάλες, δείτε το ριπλέι!» Σήκωσε το ασύρματο σταθερό τηλέφωνο και χρησιμοποίησε το redial. -Παρακαλώ; -Ελα ρε Β, βλέπεις; -Ναι ρε, σε έχουν παντού πρώτη μούρη. -Ναι. Και σκέφτομαι, μήπως θα έπρεπε να έχω ξυριστεί; -Ασε τις τρίχες τώρα ρε αυτιά, θα έρθεις το βράδυ να δείς πορνό; -Βέβαια, έχει μπίρες και τσιπς ή να φέρω. -Φέρε θα πάρω τηλέφωνο και του άλλους.
Απόσπασμα από το έπος “Βυντριάδα” που θα συμπεριληφθεί στην Γκόντζια Γραφή. Παλαιότερες ιστορίες στο Φορουμ, τόπικ Ιστορίες για αγρίους και στο tromo-blog.blogspot.com
Τρομοκράχτης τώρα ακόμα πιο Πράσινος!
Επιτέλους, δούλεψε η κοινωνική Πρόνοια!
Για πρώτη φορά ο Έλλην πολίτης εξαργυρώνει την εμπιστοσύνη που έδειξε ξαναψηφίζοντας την κυβέρνηση των Στρουμφ. Ναι, πριν να το ζητήσουμε λοιπόν αυτοί το πράττουν. Έτσι, μια και καλή θα αντιμετωπισθεί το ζήτημα της αθλητικής βίας. Και εντός και εκτός γηπέδων. Μιλούσα με μία αδελφή προς ημάς οργάνωση Βανδάλων Αθηνών οι οποίοι είχαν ένα πρόβλημα με το να προλάβουν να προετοιμαστούν κατάλληλα και για τις 2 γιορτές. Η Αστυνομία επέμεινε και κατάφερε να κερδίσει για τους “φιλάθλους” μία ολόκληρη ώρα, ευελπιστώντας μάλλον να προλάβουν να ξεκληριστούν πριν διαλύσουν ότι έχει απομείνει από την Δημόσια Περιουσία. (Εδω κολλάει αυτό που είπε ο Πάγκαλος στα λατινικά, Errare humanum est perseverare diabolicum, που σημαίνει Το να λανθάνεις είναι ανθρώπινο, το να επιμένεις διαβολικό). Έξυπνο! Αν δεν μπορείς να τους καταπολεμήσεις εσύ, άσε τους να αλληλοκαταπολεμηθούν! Ακονίστε τα μαχαίρια σας όπως και εγώ το δικό μου γιατί εκείνη την Κυριακη όπως προείπαμε ειναι η Κυριακή της Τυροφάγου. Βάλε Φίνα! Make Cheese, not WAR! Ω, ρε, πατιρντι που θα γίνει!
MΕ ΤΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ ΣΤΟΝ… ΠΑΤΟ!
Ο Τάκης είναι ένα απλό και σεμνό παιδί. Ολιγομίλητος και λογικός! Αρκεί να μην του θίξει τη μεγάλη του αγάπη. Ποια Λίτσα ρε; Που ζεις; Άσε με να συνεχίσω… Όλη του η ζωή περιφέρεται γύρω της. Μόνο αυτή σκέπτεται από το πρωί ως το βράδυ! Μόλις χτυπάει το ξυπνητήρι, σε σχήμα μπάλας σε άσπροπράσινα χρώματα, σηκώνεται και ανάβει την μηχανή του εσπρέσσο. Ξέρετε, πίνει καπουτσίνο ο Τάκης! Έως ότου ετοιμαστεί ο κάφές βγάζει από το ντουλάπι την κούπα του με τον Πανάθα φάτσα-κάρτα. Ζεσταίνει το αφρόγαλο και σκεπάζει τον, ήδη ευρισκόμενο στην αγκαλιά του άσπρου τίγρη, καφέ. Χύνεται στον καναπέ και βάζει το τριφυλλοφόρο μαξιλάρι στο προσκέφαλο του για να νιώθει πιο άνετα, καθώς το δεξί του χέρι αγκαλιάζει -δίνοντας εντολές- το τηλεχειριστήριο της LCD τηλεόρασης του. Κερδισμένη σε κλήρωση των εισητηρίων διαρκείας του Μπάσκετ. Πρίν φύγει για τη δουλειά δεν ξεχνάει να βγάλει έξω τον Αλβέρτη. Το 5χρονο μπόξερ του! Κατεβαίνει και πηγαίνοντας προς το πράσινο Νισσάν Μίκρα του περνάει από τον Κυρ-Σταύρο που πάντα του κρατάει την Πράσινη και τη Ντέρμπι. Στη δουλειά σε κάποιο διάλειμμα θα τις ξεφυλλίσει και θα συζητήσει λογοφέρνοντας με τους αντίπαλους συναδέλφους που κρατάνε τον Πρωταθλητή. Θα βγάλει κάποια στιγμή τον Παναθηναϊκό στυλό του και θα παίξει και ένα στοιχηματάκι! Για όλα είναι έτοιμος. Μπλακ άουτ; ΠΑΟφακός. Βροχή; ΠΑΟμπρέλλα. Χιόνι; Σετ ΠΑΟγάντια και ΠΑΟσκουφο! ΠΑΟλουρί για τον Αλβέρτη. ΠΑΟντόφλες, ΠΑΟπιάτα, ΠΑΟκαπέλο, ΠΑΟμπρελόκ…. Μόνο ένα πράγμα λείπει του Τάκη. ΠΑΟσώρουχα! ΑΝΤΕ ΡΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ! ΒΓΑΛΕ ΕΝΑ ΒΡΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΣ!
Έφυγε ξαφνικά χωρίς να το καταλάβουμε. Άρχισε σιγά σιγά να φθίνει και να περνάει στην αφάνεια. Πότε πέθανε, ρε παιδιά η κασέτα; Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν νοσταλγοί που ακόμα κάνουν μιαξρισμένες κασέτες για το αγαπημένο τους αμόρε. Αχ, πόσο γρήγορα ξεχνάμε οι άνθρωποι! Δε θυμάμαι την πρώτοι φορά που άκουσα την φωνή μου πλάι στου παππού που μου μάθαινε να τραγουδώ «Πλάθω κουλουράκια…». Θυμάμαι σαν να έιναι τώρα το πρώτο κασετόφωνο που κατέστρεψα από περιέργεια να δω πως δουλεύει μέσα. Τις κασέτες που βρήκαν παρατημένες στο γηπεδάκι του μπάσκετ της γειτονιάς στο Χολαργό (εκεί που έχει παίξει σαν νεανίας ο Σταύρος Κόλκας) που ήταν το πρώτο άκουσμα που με έβαλε στο τριπ να ακολουθήσω μουσικά τον αδερφό μου στο ταξίδι του ροκ εν ρολ! Ήταν αυθεντικές κασσέτες Venom και Exodus. Πολύ φοβήθηκαν όταν τις άκουσαν και μου λέγαν δια διαόλου και τριβόλους, μα εγώ ήξερα μέσα μου την αλήθεια. Μπούρδες! Μουσικάρα είναι ρε, μην είστε γραφικοί! Και μπήκαν στη ζωή μας και τα φορητά, γουόκ μαν. Αχ, πόσες φορές αμέτρητες σαν τα άστρα έχω σιχτιρίσει τις πεσμένες μπαταρίες που με άφησαν χαρμάνι. Πόσες φορές προσπάθησα να ισιώσω την μασημένη ταινία και να ξαναδώσω ζωή στην κατακρεουργημένη, από το φθηνό ρωσοποντιακό κασσετόφωνο, μουσική. Πόσες γυναίκες έχουν λάβει μία από της μαεστρικά δημιουργημένες συλλογές μου; Οι κασσέτες μου είχαν ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο με τουρίστριες και ταχυδρομεία! Πόσες μουσικές έχουμε ανταλλάξει-αντιγράψει στα διπλά μας κασετόφωνα που μας έδιναν μάλιστα και στάτους αν τα είχαμε. Ήταν η κασέτα που με έκανε να σπουδάσω ηχοληψία και ήταν η εποχή της κασέτας που μου έμαθε διάφορες πατέντες, του στιλ ότι τώρα γράφω με το αριστερό ακουστικό αντί για μικρόφωνο. Σε πόσες παραλίες έχουμε πάει με το κασετόφωνο στους ώμους. Πόσα χρόνια χωρέσαν στα 90 λεπτά της κασέτας; Πόσες στροφές έκανε ο μηχανισμός του Τέκνικς μου πριν σβήσει; Πόσα στιλό και μαρκαδοράκια χάλασα για να γράψω τα περιεχόμενα; Πόσα φράγκα χάλασα για να τις αγοράσω άδειες; Παπί θα είχα αγοράσει! Όχι, αυτό που πάει στην ποταμιά, το μηχανοκίνητο δίτροχο εννοώ! Ελάχιστες κράτησα, γιατί πιάναν πολύ χωρο που χρειαζόμουν, αλλα πρώτα έγραψα στο ΠιΣι όσαν δε θα μπορούσα να βρω ξανά. Οι υπόλοιπες αναπαύονται εκεί που πάν οι γλάροι! Ρεστ ιν πίς, κασέτες!
ΑΕΡΑ!!!!
Με την τσίμπλα στο μάτι και το μαλλί του ανακατωμένο, κίνησε να πάει να αγοράσει την καθιερωμένη καθημερινή αθλητική του εφημερίδα. Ευτυχώς, ο ιδιοκτήτης του περιπτέρου της γειτονειάς ήταν γυναίκα και έτσι θα γλίτωσνε την καζούρα, την ειρωνεία, ή ακόμα ακόμα την επιθετική συμπεριφορά αλλόφρωνα Κουβανού*. -Καλημέρα, ΚυραΛένη. Τι χαμπέρια; -Όλα καλά, γιόκ’μ. Εσύ; Η δουλειά καλά; -Ε, να, είχα κάτι προβληματάκια τελευταία αλλά θα περάσουν. -Έτσι, ειν’η ζωή, Λκα΄μ. Έχει τα πάν’τς, έχ’ομς και τα κατ’τς! -Ουφ, ξεφύσηξε ο Λούκας. Πιάσε μία από τις γνωστές. Ξάφνου, ένιωσε μια καυτή ανάσα στο σβέρκο του και σκιάχτηκε. Γυρνώντας είδε έναν αναψοκοκκινισμένο Μαμελούκο να τον κοιτάζει με αγριάδα μέσα στα μάτια. Δεν ήταν τα ενωμένα φρύδια του βάρβαρου, μηδέ τα τεντωμένα τριχωτά του ρουθούνια που τον φόβησαν αλλά ότι ο ορίζοντας μαύρισε από τον ολοένα αυξανόμενο όχλο, οπλισμένο με ότι μπορεί κανείς να φανταστεί. Τσουγκράνες, τσάπες, κατσαβίδια, κρυπτονάϊτ, τσόκαρα, εγκυκλοπαίδειες, ζαρζαβατικά. Μια εικόνα που παράπεμπε σε Βαστίλλη και εξέγερση καταπιεσμένων δούλων έτοιμων να γδάρουν και να αλατίσουν το στόχο τους. Φτου και μια γλειώδης μάζα κάλυψε το δεξί του μάτι που δεν τον απέτρεψε από το να σκύψει και να αποφύγει το σαπισμένο λαχανικό που βρήκε κατακάρκαλα την άτυχη περιπτερού. Ωχ, πως θα τη γλιτώσω τώρα!, σκέφτηκε. Ξάφνου το μπουλούκι των μπαρουτοκαπνισμένων ποπολάρων παραμέριασε, όπως η Ερυθρα Θάλασσα μπρος στον Μωυσή, όπως η σούπα όταν το κουτάλι βυθίζεται στο πιάτο, όπως μεριάζει το χίονι αριστερά δεξιά όταν περνά το εκχιονιστικό. Στο βάθος εμφανίστηκε ένας μεγαλόσωμος σωτήρας. Ο μουσάτος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης; Όχι, φοράει γυαλιά ηλίου. Σαν τον Σταλόνε στο Κόμπρα, μα, με μούσια. Όσο πλησιάζε τόσο μέριαζε το πλήθος που βωβό παρακολουθούσε, τόσο προσπαθούσε να αντιληφθεί τη κοίταζε τόσην ώρα ο Λούκας. Τερμινέϊτορ, Κάπτεν Αμέρικα, Κοεμτζης, Κακός Λύκος, Τζακ ο Αντεροβγάλτης; Εκείνη την ώρα ο χαρακτήρας έκανε μια υπερηχητική κίνηση και αφαίρεσε τα τεράστια γυαλιά που κάλυπταν το πρόσωπό του! -Ντάντυ; Εσύ; -Κάντε πέρα, καθάρματα! Ηλίθιοι καφενόβιοι! Άστε ήσυχο το παιδί. Μονομιάς σαν μαγεμένη από την εξοντωτικά δυνατή φωνή του, οι Ούνοι σκορπίσαν στους 7 ανέμους. -Ήρθα να σε πάρω. -Γιατί; Πού πάμε; -Πάμε να συντρίψουμε αυτόν τον αλήτη που λυμαίνεται τόσα χρόνια το καήμενο το ποδόσφαιρο. Όχι, για μένα, για εσάς τους φουκαράδες που δεν μπορείτε χωρίς ψυχολογική ώθηση! ΑΕΡΑ!!!!!
*όχι επαναστάτη κομμουνιστή, αλλά κατοίκου του Κουβά, χαμένου του Στοιχήματος
Το επιτελείο του Τρομοκράχτης Μπλονγκ (ναι, εγώ είμαι μόνο, δεν έχουμε λεφτά για προσλήψεις) βρέθηκε εκεί στα στενά του πολυτραγουδισμένου Μπέλφαστ, όχι για να πιεί ιρλανδέζικο ουίσκυ και μπίρες αλλά για να ερευνήσει τις κρυφές προτάσεις της ΦΙΦΑ. Δεν είναι μόνο αυτά που διαβάσατε στις εφημερίδες και ακούσατε στα ραδιόφωνα, για πορτοκαλί κάρτες και 20λεπτα (άκουσον άκουσον) διαλλείματα, υπάρχουν και άλλα τα οποία οι προύχοντες συζήτησαν off the record, αλλά όχι off the τρομοrecord. Σας παραδίδω λοιπόν της κρυφές προτάσεις των μελών της ΦΙΦΑ που καταψηφίστηκαν : 1. Σε περίπτωση κόκκινης κάρτας τελευταίο αμυντικού, ο ποδοσφαιριστής μετά την αποβολή του θα δένεται σε κλίνη και θα περνάει το μαρτύριο του Πηδιοκάμπτη προς αναμόρφωση. 2. Σε περίπτωση αμφισβητούμενης φάσης, ο αγώνας θα διακόπτεται και θα λαμβάνει χώρα αναπαράσταση. 3. Σε περίπτωση αντιαθλητικού μαρκαρίσματος, ο παραβάτης θα αποβάλλεται για 10 λεπτά και θα γράφει σε μαυροπίνακα το ονοματεπώνυμο του αντιπάλου 10 φορές (Σκεφτείτε τους Ιταλούς να γράφουν 100 φορές Sokratis Papastathopoulos). 4. Αν η μπάλα χτυπάει στο ίδιο δοκάρι 3 φορές θα κατοχυρώνεται τέρμα. 5. Στα 25 κόρνερ θα καταλογίζεται η εσχάτη των ποινών. 6. Ισχύει η βοήθεια της σπόντας. Αν η μπάλα χτυπάει στα διαφημιστικά και ξαναμπαίνει στον αγωνιστικό χώρο η φάση θα συνεχίζει κανονικά. 7. Στην διαδικασία των πέναλτυ αν όλοι χτυπήσουν από δύο φορές και δεν υπάρχει νικητής, οι δύο αρχηγοί θα μάχονται μέχρις ΝΟΚ ΑΟΥΤ (ο αρχηγός του ΠΑΟΚ αυτομάτως γίνεται ο Πάμπλο Γκαρσία).
Αυτά και άλλα μικρότερης σημασίας πράγματα προτάθηκαν στα μυστικά μονοπάτια του Μπέλφαστ και εμείς και κίνδυνο ζωής τα καταγράψαμε…. Και ξέρετε, έτσι; Μη μαθευτεί…..
Master and commander
Κοίταξε με νοσταλγία το ναυτικό του πηλίκιο και την πίπα που είχε αγοράσει από το λιμάνι της Ταγγέρης. Μύριζε ακόμα στα χέρια του η λάκα από το φρεσκογυαλισμένο ξύλινο πηδάλιο του καραβιού. Αχ, πόσο θα ήθελε να γυρίζει στην παλιά του θέση… Είχε βαρεθεί το τάβλι και την πρέφα. Δεν ταίριαζε η στεριά στην ψυχή του. Ο Σιροκος και η Μπουνάτσα ήταν οι καλύτεροι του φίλοι. Πόσες φουρτούνες είχε δαμάσει! Πόσα κύματα είχε ξεπεράσει! Πόσες φορές έχει δέσει σε λιμάνια! Πόσους έρωτες έχει αφήσει πίσω του! Και τώρα, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κοιτάει τους νέους δόκιμους να πιλοτάρουν τη σκούνα του. Άλλους να δίνουν προσταγές στο πλήρωμα του και να σηκώνουν τα πανιά που εκείνος παράγγειλε να υφανθούν. Πονούσε όσο έβλεπε την αγαπημένη του, σχεδόν ακυβέρνητη, να χτυπιέται καθημερινά από πρόσκαιρες ανταρσίες. Δεν μπορούσε να βλέπει την άγκυρα να σκουριάζει και τα κατάρτια να σαπίζουν. Έπρεπε να σπάσει τη σιωπή του… Είχε μάθει τόσο καιρό στη στεριά πως να κάνει μπίζνες με τη γη! Το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένας καλός πολιτικός μηχανικός. Ο Καπετάνιος μίλησε επιτέλους. Καπετάν Γιώργη Βαρδίνο, πως μεθώ όταν τα πίνω….
Βρήκε τον αντί-Ντιέγκο η Βέρντερ!
Και αυτός, αγαπητέ αναγνώστη (ναι, και εσύ ο ανώνυμος), δεν είναι ο Μεγα/Αλέξανδρος Τζιόλης. Ο Βυζαντινός εκδικητής που ήθελε να αλώσει ποδοσφαιρικά την Κωνσταντινούπολη στο τελικό ΟΥΕΦΑ, αλλά τα Τουρκόφιλα Γερμανικά συμφέροντα δεν του το επέτρεψαν, χρησιμοποιώντας τον για ελάχιστο χρόνο. Ο άνθρωπος πού υπήρχε στα χείλη των Παναθηναϊκών οπαδών κάθε Κυριακή, που έκανε κάθε αντίπαλο προποντητή να εφαρμόζει το σύστημα για τον βγάλω οφ, που το σουτ του μπορεί να συνταράξει συθέμελα το Σινικό Τείχος, που… που… που… τι να πρωτοπεί κανείς. Κι όμως, η Πράσινη αρμάδα της Βρέμης δεν θεώρησε ικανό τον Αλεκούκο μας για να καλύψει το κενό του Ντιέγο. Μάρκο Μαρίν; Μάρκο Μαρίν; Ποιος είναι αυτός; Έχει βάλει γκολ στον Πανσεραϊκό; Έχει παίξει κάτω από τις οδηγίες του δάσκαλου Ρεχάγκελ; Μουχρίτσα, Δάκος, Περονόσπορος και Βέλιουρας να πέσουν να φάνε το χορτάρι του Βέσερστάντιον… ΑΝΤΕ ΑΠΟ ΚΕΙ, ΠΑΛΙΟ ΑΜΠΑΛΑ, ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ ΤΕΡΑΤΑ! Τι ομαδάρα αυτή η Βέρντερ, Μαρίκα!
Αχ, επιτέλους ο αγώνας μας αρχίζει και έχει απήχηση ακόμα και στους άπιστους…. Τα 2 παιδιά αυτά που φιλοξένησαν τον Ηγέτη μας Κώστα Γκόντζο, άθελα τους δώσανε δύναμη κινητήρια και καύσιμη ύλη στο άρμα της Γκοντζολατρείας. Η 30η Δεκεμβρίου του σωτήριου έτους 2008 μ.χ. (ή αλλιώς μ.γ. Μετά Γκόντζου) ήταν μέρα σημαδιακή για την οργάνωση μας ΓκοντζΈλα (Godzela) για διάφορους λόγους. 1ον, Ακούσαμε την καλλιτεχνική πλευρά του Ηγέτη-Θεού μας και σαν βουδιστές βγήκαμε από το σώμα μας για να αφεθούμε στην νιρβάνα των μπουζουκικών συγχορδιών και αποκτήσαμε πρόσβαση και σε κινηματογραφικό υλικό της αποθεωτικής ερμηνείας του θεικού μπουζουκιού. 2ον, η Γκοντζολατρεία έχει αρχίσει να παίρνει ολοκληρωμένη μορφή αφού ο ο ίδιος ο εκφραστής του Πράσινου Ιδεολογισμού μας χάρισε τον υιό του σαν γνήσια θεότητα. Και το όνομα αυτού συμβολικό : Χρήστος! Αυτός που στάλθηκε από τον Θεό (Γκόντ(God)-ζo, όπως επισημαίνει και ο Γιώργος από Χελσίνκι κατα καιρούς) για να μας ξεπλύνει από αμαρτήματα στα οποία παρασυρόμαστε από διάφορες φυτικές ασθένειες κατά περιόδους. Σε περιμένουμε Χρηστάρα! Άρχισε τα θαύματα! Κάνε το νερό μας πράσινο Αψέντι, τους γάβρους σαλάτα και περπάτα πάνω στην κόκκινη θάλασσα εκπληρώνοντας το έργου του πατρός σου! 3ον, Πλέον όλοι οι ύμνοι της οργάνωσης θα παίζονται με μπουζούκι και μπαγλαμά προς τιμήν πατήρ και υιού. Το 2009 θα δυμανωθούμε, θα συσπειρωθούμε, θα γιγαντωθούμε, διάολε. Το πράσινο άστρο θα μας οδηγήσει στο μέλλον και εμείς θα ακολουθούμε υπό τις μελωδίες του έγχορδου θαύματος τον Ηγέτη μας. Γκόνζτο προχώρα τώρα είν’ η ώρα! ΤΡΟΜΟΚΡΑΧΤΗΣ από Άντις Αμπέμπα (τώρα και παράρτημα στην νήσο Γκότζο-Γαύδο)
Γιατί qodjo σημαίνει ομορφιά, διάολε!
Υ.Γ. Ωραία χαίτη Βέλιουρα! έχεις γίνει σαν το φίλο μου το Χάκο τον Περβανίδη του TV WAR! Υ.Γ. 2 Μουχρίτα, έβαλες μυαλό και εσύ σιγά σιγά και κατάλαβες τι μεγαλείο έχανες τόσο καιρό… Υ.Γ. 3 Γεια σου, Γιάννη Βασιλείου, με την κιθάρα μου.