Ενα φιλακι ειναι λιγο, πολυ λιιιγγοοο, δυο φιλακια ειναι λιγα, τι να πωωω… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ηταν το ατελειωτο μελανι που θα χυνόταν για τον Μπομπο τον Βιερι αν πατουσε το kafe noir φιδισιο του παπουτσι στην Ελλαδιτσα μας, εσεις θα ήσασταν το μελάνι του ραπιδογφράφου μου που έπεσε στο χαλι οταν άκουσα οτι μπορεί να ερθει ο Λεϊβακαμπέσι…
Δεν μπορω να περιμενω μεχρι του χρονου που θα βγει το Χομπιτ στα cinemas… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν η ατακα του Τολκιεν «γνωριζω τους μισους απο εσας το μισο απο οσο θα ηθελα και αγαπω τους μισους απο εσας το μισο απο οσο αξιζετε», εσεις θα ήσασταν η αντιδραση του κολλητου μου οταν του το είπα, που έμοιαζε με το βλεμμα του πρωθυπουργου οταν κοιτα το προγραμμα της κυβερνησης…