Ο μοναδικός box-to-box μέσος που έχει περάσει από την Ελλάδα ήταν ο χαλκέντερος μεσοαμυντικός Ερίκ Ραμπεσαντατρανά, ο οποίος πήγαινε από το ένα κουτί πίτσας στο άλλο εν ριπή οφθαλμού!
Περί ρωσικού πορνό: Το θέμα εξαρτάται από το σκηνοθέτη. Οι κλασσικοί κομμουνιστές σκηνοθέτες προβάλλουν την πράξη της παρτούζας, στην οποία δεν παίζει ρόλο να είναι λίγοι με πολλές ή πολλοί με λίγες, απλά να είμαστε λαός. Και οι πρωταγωνιστές έχουν πάντα εργατικές ρίζες. Οι πιο κουλτουριάρηδες έχουν πάντα ως φόντο κάποιο κλασσικό αξιοθέατο. Η κλασσική σκηνή είναι σε ένα άδειο δωμάτιο που το παράθυρο είναι ανοικτό και φαίνεται στο βάθος το Κρεμλίνο ή ο καθεδρικός της Μόσχας (ενίοτε και το άγαλμα του Λένιν), όπου ένας τύπος και ένα νέτο καθαρίζουνε ή βάφουνε (!) και στο τέλος πέφτει κι ένα κέρασμα. Μάλιστα το πλάνο κάποια στιγμή φεύγει εντελώς από το “κέρασμα” και εστιάζει στο μνημείο στο βάθος.
Οι ψαγμένοι κάνουν κάτι σκηνικά με φάρμες και εξοχές, όπου η αγνή κοπελίτσα περπατάει στο δάσος ή στο χωράφι του μπαμπά και συναντάει ένα τύπο και λέει να τον “κεράσει” κάτι. Το Lada παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ρώσικο πορνό. Στο εντελώς κομμουνιστικό, οι άντρες πηγαίνουν στον τόπο συνάντησης με Lada, με το γνωστό Niva να σημαίνει τον προϊστάμενο βάρδιας. Στους κουλτουριάρηδες, πάντα ξεκινάνε με ένα πλάνο του δρόμου κάτω από το παράθυρο, δείχνοντας αμέτρητα Lada. Στα εξοχικά σκηνικά δεν το συζητάμε, για να πάνε κάπου χρησιμοποιούν μόνο Lada. Ενίοτε σε αυτές χρησιμοποιείται και ως χώρος “κεράσματος”, είτε εσωτερικά, είτε εξωτερικά (καπό και πορτ-μπαγκάζ). Είχα βρει μάλιστα και ένα βίντεο, όπου το “κέρασμα” λαμβάνει χώρα στην οροφή ενός Lada.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μέχρι λίγο πριν την πτώση του Κομμουνισμού, το πορνό θεωρούνταν παράνομο στη Σοβιετική Ένωση, ως «σπατάλη σωματικών δυνάμεων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην προώθηση του Κομμουνισμού»! (η πρώτη σοβιετική ταινία που περιέχει κανονική σκηνή γυρίστηκε το 1988)
Όσο λιγότεροι είναι οι οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας, τόσο επικότεροι είναι οι χαρακτηρισμοί του σχολιαστή για την παρουσία τους.
Τριφασική προπονητική αλήθεια: 1) Αν μια ομάδα πάρει ξένο προπονητή αφού έχει ξεκινήσει η χρονιά και στην ομάδα υπάρχουν πολλοί συμπατριώτες του, τότε «Έρχεται για να τους αναστήσει!», 2) Αν στην ομάδα υπάρχουν παίκτες από χώρα που έχει πδοσφαρική κόντρα με τη χώρα του προπονητή, όταν εκείνος εκδιωχθεί οι μισοί θα πουν ότι «Τον έφαγε το αντίπαλο λόμπι», 3) Οι άλλοι μισοί θα πουν ότι τα είχε τακιμιάσει με τους δικούς του και τρέχαν οι Έλληνες.
Όταν ήμασταν μικροί σκύβαμε προς τα πίσω για να κατουρήσουμε.Όσο μεγαλώνουμε σκύβουμε πιο μπροστά, με αποτέλεσμα -από μια ηλικία και μετά- το κεφάλι μας να ακουμπάει τον τοίχο.
