Με μιά μπλε ρώγα θέλγεις και αχνίζεις τις ώρες που αγριεύει ο χιονιάς Στη γη των προαστίων τουρτουρίζεις και σ’εγκλωβίζουν κήποι χιονιστοί μα τα πελέ σου σιγοκαβουρδίζεις
Σκέπασε η Ελπίδα το γυμνό κορμί σου σού φερ’ αφρώωδες, που μεθάει νερό Το κρύο τρύπες ανοίγει στην ψυχή σου και πριν προλάβεις είπες να ντυθώ Σαν σταλακτίτης σπάει το τσιβί σου
Σαν συντριβάνι ρέει η τεστοστερόνη και της συζύγου φτερουγά η καρδιά Πως να ημερέψει ο νους της την ορμόνη και να δεθεί στο μπαλκόνι με σκοινιά Σατράπη που αναβλύζεις Τζιτζιλόνι
Πόσα παιδία το βιός σου αντέχει Ιάννη κουπό-νι στο Γαλαξία εκπτωτικό Σκυφτός στη λαϊκή από τα βάρη κεχρί πακέτα δύο απ’το φθηνόο Θα θυμάσαι βρίζοντας τον Μπαϊρακτάρη
