«Δεν μπήκαμε στην πολιτική για να γίνουμε αρεστοί. Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο. Τίποτα δε θα μείνει στη σκιά. Θα χυθεί άπλετο φως. Θα σηκώσουμε τα μανίκια, όλοι μαζί, να δουλέψουμε σκληρά για να σηκώσουμε την Ελλάδα ψηλά. Για μια νέα Ελλάδα». Η πολιτική στη χώρα μας ξεκινά και τελειώνει μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις γιατί τόσο λίγοι είναι αυτοί που κυβερνούν. Οι διέξοδοι είναι μικρές και η ελπίδα μέρα με τη μέρα χάνεται, βλέποντας μια ξύλινη γλώσσα να επικρατεί στα ήθη της άλλοτε χριστής διοίκησης, ΑΛΛΑ… εάν ο Γκόντζος ήταν το «Imagine» του John Lennon που έπαιζε σε ραδιοφωνικό σταθμό, εσείς θα ήσασταν η επόμενη αλλαγή του, που ήταν το «Αν μ’ αγαπάς» του Διονύση Σχοινά.
Αν εσεις ειστε είναι η γιαγιά που μου με φωναξε κοντα της στον δρόμο και μου είπε «νεαρε, μπορεις να μου πιασεις αυτήν την κοκκινη σακουλιτσα που εριξα μέσα στον κάδο (δείχνοντας μου έναν από αυτούς τους μεγάλους πράσινους), γιατι την μπέρδεψα με τα σκουπίδια;», ο Γκόντζος θα ηταν ο κασκαντερ που κανει το επικινδυνο σταντ του Καναβαρο στην διαφημιση της Nike.
Οι ευθύνες του κράτους, της απαθούς στάσης του και της κακής διαχείρισης για πολλά χρόνια, είναι μεγάλες και ανεξίτηλες, ΑΛΛΑ… Αν ο Γκοντζος ηταν ο Κυριακος Παπαδοπουλος, το Νο1 ταλεντο του ελληνικου ποδοσφαιρου -κατα το fm- και η στενάχωρη αποχωρηση του από τον Ολυμπιακό, εσείς θα είσασταν το φάλτσο κλάμα του φίλου μου για μια μπουρουχα που τον παρατησε.
Αν ο Γκοντζος ηταν το αριστουργηματικο γουστερν “once upon a time in the west”, εσεις θα ησασταν το κρητικο ΝΤΑΚΟΣ-γουεστερν “Της αγαπης μαχαιρια”, με πρωταγωνιστη τον ταλαντουχο ερμηνευτη Κωστα Σομμερ… και ξερετε ποιος θα ηταν ο Σομμερ και ποιος η χαιτη του.
Η επιστροφή, αυτό το καλοκαίρι, του Karate Kid στις κινηματογραφικές αίθουσες με πρωταγωνιστή τον δωδεκάχρονο γιο του Will Smith, έχει φέρει σε απόγνωση τον ένα και μοναδικό «Karate Kid», Ralph Macchio. Μια καταπληκτική κωμωδία μικρού μήκους με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Ralph Macchio, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μην ξεχαστεί απο τους θαυμαστές του… ΑΛΛΑ, Αν ο Γκόντζος ήταν το «WAX ON, FUCK OFF» στο βασικό ρόλο του ειδώλου μας των 80s Ralph Macchio, εσείς θα είσασταν το guest του Κρίς Σφετα στο «Χαλβαδόμαγκα» με τον Παναγιώτη Σουπιάδη.
TO ΠAIPNOYME, TO ΠAIPNOYME… KANEIΣ ΔEN MΠOPEI NA MAΣ TO ΣTEPHΣEI… AΛΛA, AN O ΓKO NTZOΣ HTAN H ΘPYΛIKH METAΔOΣH TOY XEΛAKH ΣTON TEΛIKO TOY EYPO 2004, EΣEIΣ ΘA HΣAΣTAN METAΔOΣH TOY BEPNIKOY ME ΓPAΦIKA ΛAΘH OΠΩΣ “AKTH EΛEΦANTOΣTOY-AKTH APΓENTINHΣ”.
Αν ο Γκόντζος ήταν το Μουντιάλ που καθηλώνει δισεκατομμύρια πιστούς της στρογγυλής θεάς ανά την υφήλιο, εσείς θα ήσασταν το Μουντιαλίτο που καθηλώνει μόνο τον στρογγυλό πισινό του Μπλάτερ από βαρεμάρα και στατιστικά δεν το βλέπει κανένας.
AN O ΓKONTZOΣ HTAN O ΦTEPΩTOΣ ΘEOΣ TOY EPΩTA, EΣEIΣ ΘA HΣAΣTAN O AIΣXPOΣ, BΔEΛYPOΣ EBPAIOΣ TOKOΓΛYΦOΣ. KAI ΞEPETE ΠOΛY KAΛA ΠOIOΣ ΘA HTAN O TOKOΣ KAI ΠOIOΣ O ΓΛYΦOΣ.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΥΠΕΡΟΧΕΣ, ΦΑΝΤΑΧΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ ΒΟΥΒΟΥΖΕΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ Η ΣΚΑΛΙΣΤΗ ΦΛΟΓΕΡΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΣΟΠΑΝΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΨΥΧΑΓΩΓΕΙ ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΤΟΥ…
“Σήήήήμεεεερα γά- σήμερα γάάάάμος γίνεεεεταιιιιιι (δις) σ’ ωραίίίίίίοοο πεεεριβόόόόλι, σ’ ωραίίίίο πεεεεεριβόλι….” ΑΛΛΑ… Αν ο Γκόντζος ήταν ο χλιδάτος γάμος της αδερφής μου στο Γκολφ της Γλυφάδας με όλες τις ανέσεις, με περιποιήσεις full-extra, με μπουφέ μεγαλύτερο απ’ τη μύτη του Παπαλουκά και με ένα φορτηγάκι γεμάτο λουκουμάδες και παγωτά να κόβει βόλτες όλη την ώρα ανάμεσα στα τραπέζια μας, εσείς θα ήσασταν το Dvd της τελετής, το οποίο έχω παρακολουθήσει γύρω στις 639 φορές, διότι η μάνα μου το δείχνει σε όόόόλες της φίλες της που έρχονται επίσκεψη, παρακαλώντας / απαιτώντας να είμαι παρών για να της προσφέρω τα φώτα μου, διότι δεν ξέρει να χειριστεί τη σατανική συσκευή που ονομάζεται dvd-player…
Μετά (νυμφευτικής) τιμής, Ανδρέας