Όταν πήγα στρατό δε θυμάμαι να έχω ανέσεις όπως το να την κοπανάω και να βγαίνω με πληρωμένες μοντέλες να πιω ποτά, για να δει η Αθήνα πόσο χαμηλά έπεσα. Είχα ασκήσεις πολλές να περάσω και πολλά καψώνια. Και όμως δε με λύγισε αυτό, δε φοβήθηκα, δεν ήθελα να είμαι έρμαιο αποφάσεων άλλων. Ήθελα εγώ να κουμαντάρω τον εαυτό μου και όχι το όνομα μου ή η τσέπη μου… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η δήλωση περί ανεξαρτησίας του Αθανάσιου Πολυζωίδη στη δίκη του Κολοκοτρώνη, εσείς θα ήσασταν η δήλωση “λεφτά υπάρχουν” για να ακολουθήσει η ερώτηση “που πήγαν τα λεφτά;”.
“Πιο κοφτή η τρίτη κίνηση στο Παρουσιάστε. Εν – δυο – τρία! Ξανά από την αρχή, μέχρι να πέσει το φως! Επ’ ώμου, αρμ! Παρουσιάστε, αρμ! Κάποιοι είναι νωχελικοί, αλλά νομίζουν ότι δε φαίνονται! Για τους συναδέλφους σας, ξανά από την αρχή! Επ’ ώμου, αρμ! Παρουσιάστε, αρμ! Παρα πόδα, αρμ! Έχουμε όλο το χρόνο να δούμε πόσο αντέχετε, πάμε το αγαπημένο μου: Θέσεις για κάμψεις, θέσεις για κοιλιακούς, θέσεις για έρπειν λάβατε!”. Ωραία πράματα…. ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Κρίστοφερ Ρόμπερτ Μέτσος, ο πράκτορας που συνελήφθη στην Κύπρο που ως άλλος “Τζέμης Μποντ” κατάφερε να ξεγλυστρήσει και να εξαφανιστεί, αποδεικνύοντας ότι καμία ταινία, κανένα σενάριο δε γράφτηκε τυχαία, εσείς θα ήσασταν ο Ντίνος Ηλιόπουλος να λέει “Εδώ σφυρί καλώ δρεπάνι” ως πράκτορας των Σοβιετικών.
Sportday, η αθλητική εφημερίδα που επιτρέπει τα καθιερωμένα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η εργασιακή ειρήνη, εσείς θα ήσασταν το “Arbeit macht Frei”. Επιπροσθέτως, εάν ο Γκόντζος ήταν “οι Βαρβάτοι και οι 7, honey…”, εσείς θα ήσασταν ακόμα “η Χιονάτη και οι 7 νάνοι”. Τέλος, για να γίνω πιο σαφής, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Γιάγια Τουρέ, εσείς θα ήσασταν σίγουρα ο αδερφός του ο Κόλο.
“Είσαστε όλες ίδια ράτσα, πώς να το κάνουμε, μα η καρδιά δεν είναι κάλτσα να την μαντάρουμε…”
ΑΛΛΑ…
Αν ο Sui Generis Κώστας Γκόντζος ήταν οι εμβληματικοί Αφοι Κατσιμίχα με τις “Τρύπιες Σημαίες”, τον τελευταίο κοινό τους δίσκο, μετά τον οποίο μας αποχαιρέτησαν ως δίδυμο για δέκα χρόνια και μέχρι τη φετινή τους επανασύνδεση…
…εσείς θα ήσασταν οι θρυλικοί, οι ανυπέρβλητοι, οι from here to eternity Αφοι Χαϊτίδη με την “Τρύπια Κάλτσα”, το διαχρονικό τους ultra/extra/super/big/mega hit, με το οποίο μας αποχαιρέτησαν έμπλεοι συγκίνησης από τη λατρεμένη συχνότητα του Καναλιού 67 (και με τον εκ δεξιών Αφό Χαϊτίδη να ερμηνεύει κλάιγοντας σπαρακτικά, βγάζοντας εκείνη την ώρα το παπούτσι του και επιδεικνύοντας την – τρύπια, εννοείται – κάλτσα του στην κάμερα)…
Μετά (δίδυμης) τιμής, Ανδρέας
The victory over Nigeria was a small step for man, one giant leap for Hellenism… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν αυτός που σε μια πρωτοβουλία κάποιου, θα τον ενθάρρυνε λέγοντας του “προχώρα ρε! Μην κολώνεις πουθενά! Τα όρια είναι σαν το ήθος του Παναθηναϊκού, φτάνουν στο άπειρο!”, εσείς θα ήσασταν εκείνοι οι χαρακτηριστικοί που με ύφος βδελυγμίας θα έλεγαν “τι να σας πω, κάντε ότι νομίζετε”. Και θα τον αποτελειώνατε λέγοντας του και το αμίμητο: “εσείς ξέρετε…”.
Αν η μισή καρδιά βρίσκεται γιατρέ μου εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Αυστρία βρίσκεται, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν το ρεπορτάζ της Γουάσιγκτον Ποστ που αποκάλυψε το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ και έριξε το Ρίτσαρντ Νίξον από το Λευκό Οίκο, εσείς θα είσασταν το ρεπορτάζ προετοιμασίας μιας οιασδήποτε ελληνικής αθλητικής εφημερίδας που μας μεταφέρει σκηνές από την προετοιμασία των ομάδων στα βουνά της Ευρώπης, όπου το κλίμα είναι “καλύτερο από ποτέ” και όλοι ξεσπούν κάθε τρεις και λίγο στα γέλια.
Αααααα θα ήθελα να δώσω τα χαιρετίσματα μου στους φίλους μου στην Ελαφόνησο στους οποίους απευθύνω μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης για τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν στις άσχημες παραλίες του μικρού αυτού νησιού… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο άνετος νέος που έχει την ικανότητα, τη διάθεση και τη χαρά να περνά τις διακοπές του έχοντας επαφή με τη φύση και αφήνοντας τις καθημερινές συνήθειες της πόλης, με αποτέλεσμα να ζει το ζητούμενο, δηλαδή κάτι το διαφορετικό που διακόπτει τη ρουτίνα, εσείς θα ήσασταν τρέντυ αθηνόπληκτοι σαγιοναράδες, που δε θα έκαναν ποτέ διακοπές χωρίς τα εξής: παραλία με μπαράκι και mainstream (φυσικά) μουσική, ξαπλώστρες με αναγκαστική χρέωση πέραν των 8 ευρώ “για να νιώθουμε ότι κάποιοι είμεθα τέλος πάντων”, “κλαμπάκια” για ποτό full μόστρα και λευκά συνολάκια εν είδει φορεσιάς παγωτατζή, καθώς και δωμάτιο με air condition, στο οποίο αν και δε θα καθόσασταν ποτέ, η έλλειψη του θα σήμαινε ποιοτική έκπτωση. Λες και το ογδοντατρίω σας χάλαγε ο ανεμιστήρας… Ουστ αξύριστοι ρεϋμπανάδες, μπερμπεριανοί σηκωμενογιακάδες…
ΜΕ ΗΛΙΟ ΠΑΙΖΕΙ, ΜΕ ΒΡΟΧΗ ΠΑΙΖΕΙ, ΠΑΤΑΕΙ ΓΕΡΑ, ΦΡΕΝΑΡΕΙ, ΝΤΡΙΜΠΛΑΡΕΙ… ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΟ ΣΤΥΛ, ΑΨΟΓΟ ΚΟΝΤΡΟΛ, ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΟΧΗ… ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΑΣΕΙΣ, ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ, ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ… ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΛΑΣΗΣ, ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ, ΑΛΛΑ… ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ Η ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΙΝΙ ΤΗ ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80… ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΟΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΟΡΑΓΕ ΤΟ ΜΙΝΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΜΙΝΙ.
Θα ηθελα να κανω καμια δεκαρια ερωτησεις, χωρις να κανουμε συνεντευξη φυσικα… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ηταν ηταν η πολιτισμενη, ηθικοπλαστικη αλλα συναμα ψυχωμενη απαντηση του στους απαραδεκτους χαρακτηρισμους τους οποιους δεχθηκε, εσεις θα ησασταν ο καφες που πληρωσε ο Πατερας απο τη τσεπη του στην Παιανια, η «αγωγουλα» του Τζιγγερ στον Καρπετ, τα cash flows του Βγενοπουλου… και οσες τοποθετησεις ελασσονος σημασιας έγιναν πριν το ιστορικο μανιφεστο του πρασινου Στρατηλατη της καρδιας μας.
Συλογος μεγάλος δεν υπάρχει άλλος δεν υπάρχει άλλος πιο Αριστερός… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν η πιο αριστερή και λαική ομάδα του κόσμου, δηλαδή ο Παο, εσείς θα είσαστάν η Ντιναμό Ρουφ.