When the going gets tough, the tough gets going… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ήταν ενας αρωματικός espresso ristretto σε γραφικό cafe της piazza Venezia στη Ρώμη, εσεις θα ήσασταν «νες μέτριος με λίγο γάλα» στο κυλικείο κάποιου εξαθλιωμένου ΤΕΙ.
Αφου σε θέλω και με θες ασε να χυνεται ο καφές… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ήταν η συνειδητοποιήση από την παγκόσμια κοινότητα για την ανάγκη δημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου, καταπολέμησης της φτώχειας και διάσωσης του περιβάλλοντος, εσείς θα είσασταν το «έλα μωρέ, δε βαριέσαι, την υγειά μας να ‘χουμε…».
Ride to live. Live to ride, ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν καλογυαλισμενη Harley Davidson εσεις θα ησασταν καλοδιαλυμενη Vespa του ’80.
Φωνη 4: Ρε Βαιμάκη τι θα γίνει με αυτή τη φωνή σου, μου έχεις καταστρέψει τα μπάσα στο στερεοφωνικό… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ηταν οι εννιάμιση εβδομάδες, εσείς θα ήσασταν οι εννιά μέρες που έχω ίωση και τρεχω στην τουαλετα καθε τρεις και λιγο.
Πέμπτη χωρίς Γκόντζο, σουβλάκι χωρίς τζατζίκι… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν η τρομερή Γιουγκοπλάστικα των Ράτζα, Κούκοτς και Περάσοβιτς, εσείς θα ήσασταν ενα ταπεινό πλην τίμιο Γιούγκο Ζάσταβα.
Μια ζαμπόν-τυρί-μπέικον χωρίς μανιτάρια… ΑΛΛΑ, αν ο ΚΥΡΙΟΣ Γκόντζος ήταν γκουρμέ πιάτο σε χλιδάτο (Members Only) εστιατόριο των Παρισίων, εσείς θα ήσασταν μια μερίδα πατσά σε τελειωμένο πατσατζίδικο, με καμμένους να τρακάρουν σε καρέκλες.
-Θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν, θα λείψω κάνα μήνα. Θα πάω στην Ζούγκλα με τον Ταρζάν να την περνάω FINA!!!! -Και που θα το βρεις ρε παπάρα το δικό μας κίτρινο τυρί μες στην ζούγκλα; Τυρί υπηρεσίας και αν σ’αρέσει, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν το παιδί της ζούγκλας, ο Μόγλης, εσείς θα είσασταν το παιδί του λαού, ο Βόγλης.
Ολοι οσοι εχουμε πολεμησει στα οδοφραγματα της Βαστιλης ειχαμε παντα διπλα μας εναν πιτσιρικα να μας γεμιζει το μουσκετο με το μπαρουτι και το βολι της ελευθεριας ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν οι αναλυσεις του Νικου Γουλια για τα επερχομενα Οσκαρ εσεις θα ησασταν οι αναλυσεις του Γκουγκουλια για τον απερχομενο, αμην και ποτε, Οσκαρ.
-Βάλε μου κίτρινο τυρί και πρόσεχε να μη σε δει η γυναίκα μου -Ούτε εσεις κανει να τρώτε,ε; Πέτρο, βάλε στον κύριο το δικό μας κίτρινο τυρί… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν μια κλούβα του NYPD γεμάτη με τους πιο άρτια εκπαιδευμενους κομμάντο της Αμερικής, εσείς θα ήσασταν το κλουβί του καναρινιού μου, του Ράμπο… Κι όλοι ξέρουμε ποιος θα ήταν το κλουβί και ποιος το πουλί…
Σε καιρους ειρηνης οι ανθρωποι ειναι καλοπροαιρετοι επειδη δεν φτανουν σε απογνωση και σε ακραιες καταστασεις, ενω στον πολεμο διδασκεται η ωμοτητα και εκτεινεται η αγανακτηση των πολλων, ΑΛΛΑ…..αν ο Γκοντζος ηταν ο Α’ παγκοσμιος πολεμος εσεις θα εισασταν η διαμαχη Θωδη με εθνικο σταρ και ξερετε ποιος απο τους δυο θα ηταν ο καθενας!