Βερνικος: Εδω η Barcelona champions… campions στα καταλωνικα… campeones στα ισπανικα… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν ο πολυελαιος της Αγιας Σοφιας, εσεις θα ησασταν το κερι του διπλανου, απο το οποιο κλεβουμε φωτια για να αναψουμε το δικο μας τις μερες του Πασχα.
O ΠΑΟ παραδοσιακά είχε ένα Κρητικό Διπλοπέλεκυ (αγγλιστί: hammer) θαρραλέο με κοτσίδα όπως Καλλιτζάκη, Κολιτσιδάκη και Κυριάκο. Τώρα γυρεύουν τον αντίστοιχο στα πρόσωπα των Ματεράτσι και Πόγκατετζ. Modern times, που θα έλεγε ο Charlie Chaplin… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν ο Mickey Rurke στο Sin City, εσείς θα ήσασταν οι Beniccio DelToro και Tommy Flanagan αντίστοιχα. Και ξέρετε ποιός είναι ποιός.
Αν ο Γκοντζος ηταν δροσερο ντακιρι φραουλα, εσεις θα ησασταν κοκταιλ που πιναμε σε παιδικα παρτυ, με κοκα κολα, φαντα και σπραιτ.
Δεν κάνεις χρήση της φιλοσοφίας σου, αν ενδίδεις σε κακές συμπτώσεις… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν λεξικό Μπαμπινιώτης, εσείς θα ήσασταν γραμματική Ογκουνσότο και συντακτικό Θωμά Μάτσιου, και ξέρετε πολύ καλά ποιος είναι τι.
Πι πι πι, πι πι πι, τι κακό, τι συμφορά, ποιος έκανε πιπί στην μέση του Μισσισιπή… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν το «il noma della rosa» του Ουμπέρτο Έκο, εσείς θα είσαστε «ο φωτογράφος Φύρδης Μίγδης» και το «ποιος έκανε πιπί στην μέση του Μισσισιπή» του, κατά τα άλλα συμπαθούς, Ευγένιου Τριβιζά.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ «ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ» ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΝΙΚΟΥ ΞΥΛΟΥΡΗ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ «ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗ ΘΩΔΗ.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΙΤΑΝΟΜΕΓΙΣΤΟΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «ΑΒΑΤΑΡ., ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ ΠΕΝΤΑΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΕΞΩ ΤΟ ΝΕΤΟ ΜΟΥ…
Αν ο Γκοντζος ηταν γλυκο ερωτευμενο χαμογελο αγγελικού νετου σε ρομαντικο δειπνο 5 αστερων, εσείς θα εισασταν ο μεγαλος λαδερος λεκες σε επικαιρο μερος που ΔΕΝ δικαιολογειται, αφου ο σερβιτορος το πρωτο πραγμα που εκανε ηταν να σας βαλει την πετσετα στα γονατα…
Αν ο Γκόντζος ήταν το «Βάλε φίνα!», εσείς θα ήσασταν το «Ωωω, Σουλτάν!».
Η ζωήηη, η ζωήηη εδώ τελειώνειιι, σβήνει το καντήλι μουυυυυ… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν ο Στράτος Διονυσίου με το βαρύ κι ασήκωτο “βρέχει φωτιά στη στράτα μου”, εσείς θα ήσασταν η Καρλότα με το “ελα, ελα, πάρε με από πίσω” και ο Samwell με το “χαρούμενο” τραγούδι “what what in the butt”. Και ξέρετε πολύ καλά ποιος θα ήταν η Καρλότα…
