ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ «ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ» ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΝΙΚΟΥ ΞΥΛΟΥΡΗ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ «ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗ ΘΩΔΗ.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΙΤΑΝΟΜΕΓΙΣΤΟΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «ΑΒΑΤΑΡ., ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ ΠΕΝΤΑΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΕΞΩ ΤΟ ΝΕΤΟ ΜΟΥ…
Αν ο Γκοντζος ηταν γλυκο ερωτευμενο χαμογελο αγγελικού νετου σε ρομαντικο δειπνο 5 αστερων, εσείς θα εισασταν ο μεγαλος λαδερος λεκες σε επικαιρο μερος που ΔΕΝ δικαιολογειται, αφου ο σερβιτορος το πρωτο πραγμα που εκανε ηταν να σας βαλει την πετσετα στα γονατα…
Αν ο Γκόντζος ήταν το «Βάλε φίνα!», εσείς θα ήσασταν το «Ωωω, Σουλτάν!».
Η ζωήηη, η ζωήηη εδώ τελειώνειιι, σβήνει το καντήλι μουυυυυ… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν ο Στράτος Διονυσίου με το βαρύ κι ασήκωτο “βρέχει φωτιά στη στράτα μου”, εσείς θα ήσασταν η Καρλότα με το “ελα, ελα, πάρε με από πίσω” και ο Samwell με το “χαρούμενο” τραγούδι “what what in the butt”. Και ξέρετε πολύ καλά ποιος θα ήταν η Καρλότα…
Οταν θα παω κυρα μου στο παζαρι θα σου αγορασω ενα κοκκορακι… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ηταν το θρυλικο Satisfaction, εσεις θα ησασταν το «Κι αν ξυπολητη χορευω» της Γαρμπη.
(Τσαούσης): Ξύλο… ξύλο στο Βαλένθια-Ιντερ! (Βαιμάκης): Ξύλο και των γονέων κυρίες και κύριοι! (Τσαούσης): Ξύλο… ξύλο κανονικό όμως… (Βαιμάκης): Ετσι! (ταυτόχρονα με τον Γιάννη, ακολουθεί πάυση 2-3 δευτερολέπτων ). (Τσαούσης): Μιλάμε για τρελό ξύλο! ΤΤτάκλιν! Μάλιστα!… ΑΛΛΑ άν ο Γκόντζος ήταν τότε στο στούντιο και έβλεπε το συγκεκριμένο βρωμόξυλο, το πολύ να έλεγε “αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να γίνονται στα γήπεδα”, εσείς θα ήσασταν αυτοί που είσαστε και θα κάνατε μια από τις πιο γλαφυρές περιγραφές ξύλου που έχουν γίνει ποτέ στο ραδιόφωνο!
ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΕΤΡΟΧΕΛΙΔΟΝΑ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΑ ΦΙΛΗΔΟΝΑ… ΑΛΛΑ, ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΑΔΙ ΣΤΟ ΤΥΜΠΑΝΟ ΤΟΥ ΑΥΤΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΑΝΤΖΕΛΑΣ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΟΙ 2 ΨΥΛΛΟΙ ΣΤΑ ΚΑΜΠΑΝΕΛΙΑ ΤΟΥ «ΑΛΗΤΗ» ΣΤΟ «ΛΑΙΔΗ ΚΑΙ ΑΛΗΤΗΣ» ΤΗΣ ΝΤΙΣΝΕΥ.
Αν ο Γκοντζος ηταν η ανειπωτη χαρα, η εκσταση και ταυτοχρονα ο ψυχοδηλωτικος ενθουσιασμος των μυριαδων φιλων της Παναθας μετα την κατακτηση του πρώτου ευρωπαϊκού στο μπάσκετ, εσεις θα ησαταν η παροδικη ευθυμια ενος φιλου της Παναγιας Κρυας Βρυσης μετα την ανοδο της ομαδας στο Γ’ Τοπικο.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝΕ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ ΠΗΧΤΡΑ, ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΠΑΙΖΑΤΕ ΜΕΣ’ ΣΤΟΥΣ ΜΠΟΝ ΤΖΟΒΙ ΠΛΗΚΤΡΑ.
