AN O ΓKONTZOΣ HTAN TO ΠΛAΣE TOY MIPAΛAΣ ME TO ΣTPIΨIMO TOY ΠOΔIOY, EΣEIΣ ΘA HΣAΣTAN TO ΠENAΛTI TOY ΠANTOY ME TON ΛEBAΔEIAKO.
Η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει, κυνηγημένο μου mp3, σε πήρε κάποτε η Βίσση, σε ξαναπαίρνει η Βανδή… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο σοβαρός, ακριβής και παρουσιαστής ειδήσεων της ΥΕΝΕΔ, αυτού του αξέχαστου και αγαπημένου μας καναλιού, που άφησε παρακαταθήκη τη θαυμάσια εκπομπή “Με αρετή και τόλμη”, εσείς θα ήσασταν καθημερινοί εκφωνητές ζωδίων, όπου θα τα λέγατε ανά τρία με παύση τραγουδιού και άλλου θέματος, για να κρατήσετε το ενδιαφέρον του κόσμου και την ακροαματικότητα. Κελέπηδες, καντηλανάφτες των ΜΜΕ. Απεσταλμένοι της εν Ελλάδι Κορεατικής Μαφίας, διαπλεκόμενοι της εγχώριας show biz, χαμογελάκηδες των κοσμικών πάρτυ.
Σώπασε λίγο, άξαφνα ξέσπασε: -Τότε τι ‘ναι αυτά τα παλιόχαρτα που διαβάζεις; Γιατί τα διαβάζεις; Άμα δεν λένε αυτό, τι λένε; -Λένε τη στενοχώρια του ανθρώπου που δεν μπορεί ν’ απαντήσει σε αυτά που ρωτάς, Ζορμπά, αποκρίθηκα. -Να τη βράσω τη στενοχώρια τους! έκαμε ο Ζορμπάς, χτυπώντας με αγανάκτηση το πόδι του στις πέτρες. Ο παπαγάλος στις ξαφνικές φωνές τινάχτηκε απάνω: -Καναβάρο! Καναβάρο! έσκουζε σα να ζητούσε βοήθεια. -Σκασμός και συ! έκαμε ο Ζορμπάς κι έδωκε μια γροθιά στο κλουβί… AΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν ο ανυπέρβλητος Νίκος Καζαντζάκης, εσείς θα ήσασταν ο “capitano” Καναβάρο, ο οποίος αυτή τη στιγμή κάθεται στο βελούδινο καναπέ του με τα πετροδόλαρα μαζεμένα δίπλα του σε ματσάκια των εκατό, κοιτώντας το καθρέφτη του με σαρδόνιο χαμόγελο και μονολογώντας περήφανα “Che Canavaro, che capitano”…
Τελικά αχάριστε κόσμε θα χειροκροτάς ξανά τον Βαρδινογιάννη όταν θα μπαίνει στο γήπεδο, θα λες ρυθμικά “Τζίιιιγκερ, Τζίιιιιγκερ οεοεοε οεοεοε”. Γιατί τέτοιος είσαι, έτσι σε μάθανε να κάνεις κωλοτούμπες, έτσι σε μάθανε οι λαοπλάνοι να βγαίνεις στους δρόμους χωρίς να ξέρεις γιατί. Έτσι σε συνήθισε η νοοτροπία σου να αφορίζεις συλλήβδην κάποιους που δεν εκτιμάς τα εκατομμύρια που έβαλαν, όσα και να έχουν. Φταίω εγώ που ποτέ δεν κατηγόρησα το Βαρδινογιάννη; Η μήπως είμαι υπάλληλος του; Απλά, ο κόσμος δεν έχει υπομονή και ντροπή. Τώρα θα παρακαλάς να γυρίσει ο δήθεν καρκίνος… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο ίδιος ο Αστραπόγιαννος, ο άνθρωπος που έδωσε τη ζωή του για κάποιες αξίες, εσείς θα ήσασταν ο Α-στραπόν-γιαννος, κρυφολουκρητίες των ερτζιανών, μασκότ του Baby O, φετιχιστές των δερμάτινων παντελονιών και γιλέκων, people behind the scenes του Ερωτοδικείου, σύμβουλοι του Σειρηνάκη, σεναριογράφοι του έργου της Τζούλιας, αποκλειστικοί ανταποκριτές του Athens Erotica.
Αν o Γκόντζος ήταν το απίστευτο θεάμα που αντίκρισα όταν συμφοιτήτρια ολλανδικό νέτο σηκώθηκε από τη θέση της και μου χάρισε (διάααολε) ΤΗΝ “ΑΛΗΘΕΙΑ”, έσεις θα ήσασταν οι παίκτες που βλέπω τα τελευταία χρόνια στην ΑΕΚΑΡΑ μου… (Μάλμπασα, Παουτάσο, Άρτσε κλπ ).
Της αγάπης την ουσία, την μετρώ στον Ντι Μαρία, κι Όλοφ γίνομαι κομμάτια πράσινε γλυκιέ μου Άπια… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν οι ενοράσεις του Νοστράδαμου εσείς θα ήσασταν οι ενοράσεις του Χονδροθύμιου, που έδωσε underάκι-standarάκι αγώνα που τελικά ήρθε 8-1.
Καμια πίτα δεν εχει τυρί. Οπως λένε οι φίλοι μου απο τον βορρά οι πίτες εχουν κασέρι… Η γνωστή ζαμπονοκασερόπιτα! ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν η αγνή λαϊκή λουκανόπιτα απο το κυλικείο του σχολείου, εσεις θα ήσασταν τα λάδια που στάζουν από αυτήν και αχρηστεύουν την χαρτοπετσέτα με τη μια!
Η ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ, ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΤΡΩΕΙ… ΑΛΛΑ, ΑΝ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΓΚΟΘΑΜ ΣΙΤΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΟΝΤΖΟΣ, ΗΤΑΝ Ο ΧΑΤΕΜ ΜΠΕΝ ΑΡΦΑ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ Ο ΧΑΤΕΜ Ο ΤΡΑΜΠΕΛΣΙ.
Lehmann κατούρα να γίνουμε μαστούρα… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος είναι το ύφος αγουροξυπνημένου τυπά που επιδίδεται στο πρωινό του ξαλάφρωμα, εσείς θα είσασταν το τρομαγμένο ύφος του Lehmann μόλις κατάλαβε ότι η Unirea έβγαζε αντεπίθεση την ώρα που την τίναζε.
-Μωρό τι άρωμα είναι αυτό, στ’αλήθεια με μπριζώνεις, -Δεν φταίω εγώ αγάπη μου, φταίει ο Τζιτζιλώνης… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν το wireless πληκτρολόγιό μου, εσείς θα ήσασταν η μιάμιση τριμμενη κασερόπιτα και το ένα κιλό μάκα που βρίσκεται ανάμεσα στα πλήκτρα.