Το τέταρτο κομμάτι του Sound of Silence Vol 2 είναι το “New life for the hunted” των Genaside II. Ελπίζω πλέον ένα χρόνιο ζήτημα, ένα “αγκάθι” που δυσχέρανε τις ζωές όλων μας εδώ και χρόνια, να αποτελεί πλέον παρελθόν και να έχει όνομα. Αυτός ο επικός ήχος ως εναρκτήριο λάκτισμα των γραφικών μπορεί να έχει περάσει στα συρτάρια του ιστορικού μελετητή με τον τίτλο “Υπ’όψιν”, αλλά κάποιοι ξαγρυπνούν, κάποιοι δεν κοιμούνται και κάποιοι ερευνούν… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο πύργος του Άϊφελ, αυτό το μνημείο κομψότητας και αυτοτελής έκφραση των επιτευγμάτων της βιομηχανικής επανάστασης, εσείς θα ήσασταν το ομοίωμα του στα Φιλιατρά με την υπογραφή του Χαράλαμπου Φουρναράκη.
-Θα μου χαρίσεις το ονοματάκι σου; -Μαρία. -Μαρία ε;Τι ωραίο όνομα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, του θεσμού που ψυχαγωγεί με ανωτέρας ποιότητας πρόγραμμα ένα κοινό του οποίου το επίπεδο επαρκεί για να μπορεί να ακούει την εκπομπή του Μέγα Πράσινου Στρατηλάτη, εσείς θα ήσασταν η μικρή περιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη αφίσας μπουζουκτζίδικου της Εθνικής Οδού που γράφει: “Καλ/κη Δ/νση: Μπάμπης Σκυλόπουλος”.
Η μεγαλυτερη μας δοξα δε συνισταται στην αποτυχια μας, αλλα στο να σηκωνομαστε οταν πεφτουμε… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν ο Περικλής, περιφημος πολιτικος, ρητορας και στρατηγος, εσεις οι 2 θα ησασταν Πατρινοι, περιφημοι ηγετες της παρελασης και βασιλιαδες καρναβαλοι…
Καλά, τι εκδημοκρατισμός είναι αυτός στον ΠΑΟΚ; Τι πράγμα νέο είναι αυτό με τις συζητήσεις μεταξύ παικτών και οπαδών στις προπονήσεις με θέμα την αναζήτηση των αιτιών της κακής αγωνιστικής κατάστασης της ΠΑΟΚάρας; Προσωπικά δεν το εγκρίνω. Θέλει ψηφοφορία δια έντονης βοής. Αίσχος επίσης οι μουσικές σας. Βάλτε λίγο Γιώργο Καμπουρίδη να ηρεμήσουν τ’αυτιά μας… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το Ace of Spades, live εκτελεσμένο από τους Motorhead στο Dalston του Λονδίνου, τη γειτονιά που κανείς δεν αστειεύεται, εσείς θα ήσασταν το ίδιο τραγούδι σε lounge διασκευή από τον Κώστα Μαρτάκη εκτελεσμένο ζωντανά κιόλας στο φετινό Eurovoice, την ώρα που αποχωρεί ο Σάκης ο Ρουβάς.
Μια φορα ενας υπολογιστης με νικησε στο σκακι, δεν τα πηγε και τοσο καλα ομως στο ΚΙΚ ΜΠΟΞΙΝΓΚ… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν πασίγνωστο διαδικτυακο παιχνιδι ρολων με εκατομμυρια χρηστες και συνδρομητες ον λαιν, εσεις θα ησασταν ο μεγκαζορντ απο τους παουερ ρειντζερς που βρηκα στο παταρι ξεχαρβαλωμενο, οχι απο τις μαχες εναντια στο κακο, αλλα απο τις μαχες εναντια στις κατσαριδες. Και ξερετε ποιος θα ηταν ο μεγκαζορντ και ποιος η κατσαριδα!
Ο Γόντιξ, του Γόντικος, το Γόντικι, τον Γόντικαν, ω Γόντιξ. Οι Γόντικες, των Γοντίκων, τοις Γόντιξι τους Γόντικας, ω Γόντικες… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο τίμιος Γιάννης Φλωρινιώτης να τραγουδάει “αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός αυτός” της στάρλετ Άννας Βίσση, εσείς θα ήσασταν “αααυτός 1-0”.
-Πσσσσς, πρώτο το αμάξι! Αλλά εσύ δεν είχες μία, πώς το πλήρωσες; -Πήρα αμαξοδάνειο ρε… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν άτοκο στεγαστικό με χαμηλό επιτόκιο, εσείς θα ήσασταν ένα απλό δανειοδάνειο για να ξοφλήσετε άλλο δάνειο.
Ο δικαστής Ντρεντ, ο αστός, ο δικαστικός, ο βολεμένος. Που στην απογραφή έκανε παράπονα για να γραφεί ως δικαστικός λειτουργός και όχι δημόσιος υπάλληλος. Που τον πόναγε η αλήθεια, ότι δηλαδή το δημόσιο τον πληρώνει, αυτό τον ασφαλίζει και αυτό τον προσέλαβε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του. Ντρεντ, μην κάνεις την αθώα περιστερά, βολεψάκια που έχεις και σπιταρόνα στα Δικαστικά, εκεί στο Σχοινιά… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, εσείς θα ήσασταν ο Kill Aidonis, κυνηγοί αηδονιών, θηρευτές ωδικών πτηνών. Άντε πιάστε καμιά μπεκάτσα λέω γω…
Οι μεγαλύτερης ηλικίας συνάνθρωποι μας, όταν θέλουν να δώσουν έμφαση σε κάποια λέξη, τότε τη λένε στην καθαρεύουσα. Και εξηγούμαι με παράδειγμα: “Η Εμπορική είχε ανέκαθεν έξοχους καθηγητάς”… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν τσάι με λεμόνι στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, εσείς θα ήσασταν τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι, με αγωνία να φουντώνει, φορώντας μπλουζάκι με στάμπα του Δάκη και καμπάνες.
Αν ο Γκοντζος ηταν η αποβαση των συμμαχων στη Νορμανδια, εσεις θα ησασταν αποβιβαση από ΚΤΕΛ.
