Αν ο Γκόντζος ήταν ο μέγιστος μαέστρος της τακτικής Πέπε Γκουαρντιόλα που διακόρευσε πεντάκις τους Μερένχες, εσείς θα ήσασταν ο Μουρίνιο που χειροκροτούσε ζαλισμένος μετά από κάθε γκολ μπας και ξυπνήσει τον υπερηχητικό CR7, που έχει το μοναδικό χάρισμα να εξαφανίζεται σαν άλλος Ούρι Γκέλερ σε κάθε σημαντικό αγώνα…
-Βαϊμάκη διάβασες σήμερα; Δε μιλάς; Πάλι sensible έπαιζες; Μη μου το παίζεις συναχωμένος, θα πεις ότι ξέρεις, αλλιώς θα σε μηδενίσω. -Αααααααααα, ο Καποδίστριας εν τη δημοσιονομική πολιτική αυτού αναφαίνετο μέγας. -Φίνα αγόρι μου, φίνα. 20 θα σου βάλω… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο καθηγητής σχολείου που βάζει τους μαθητές σε κύκλο και συζητά μαζί τους, αντί να χρησιμοποιεί βάρβαρες εκπαιδευτικές μεθόδους του περασμένου αιώνα, εσείς θα ήσασταν το “Βγάλτε όλοι μια κόλα χαρτί”, αυτή η σχολική τρομοκρατία, η έκφραση που και μια δεκαετία μετά το σχολείο ηχεί σαν εφιάλτης.
Αχ αυτό το μάνατζερ… Τόσες άπειρες ώρες χαράς, λύπης, καταξίωσης, περηφάνιας, απογοήτευσης, δικαίωσης, ποδοσφαιρικής πανδαισίας, τακτικής εκμηδένισης του αντιπάλου… Ήμουν μικρό παιδί με το CM 01-02 και έχουμε φτάσει στο FM 2011 και εγώ συνεχίζω πιστός μουτζαχεντίν αναζητώντας την αλήθεια του, την δόξα του και τα νέα ταλέντα που θα βλέπω στην τηλεόραση και θα λέω με φωνή 4: “Όταν τον είχα αγοράσει εγώ τον Ρόνι από τη Γκρέμιο και μου ‘κανε παπάδες εσείς βλέπατε τον Κουτσομήτρα…” ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν όλη η μαγεία και η σοφία του Football Manager εσείς θα ήσασταν ο κοντοπούτ@νος Γουρούνεϊ του Γερό Τσίχλα, που μου χάλασε ένα τόσο καλά τακτικά στημένο ματς στο Άνφιλντ, στο 80 φεύγα. Και ξέρετε ποιος είναι ο Άσβερκος και ποιος ο Σερ Ξεμωραμένος…
Εβρυμπάρυ εβρυμπάρυ, μας πήρανε χαμπάρι… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η Πετρούλα Κωστίδου που έλεγε τον καιρό, βοηθώντας τον Έλληνα αγρότη και βοσκό για τη δουλειά του, εσείς θα περιγράφατε τον καιρό στο KTV ή στο 0-6 και στο κλισέ “σποραδικές καταιγίδες” θα δείχνατε Σκιάθο, Σκύρο Αλόννησο και Σκόπελο. Άσχετοι, που ούτε τη δουλειά σας δε μάθατε ακόμα.
Είμαι φίνο Cavenaghi κι έχω ένα κρυφό Inzaghi που κρατούσα μέχρι τώρα Samuel Eto’o έχω απόψε στις Perea ραντεβού κυρ δεκανέα με ένα κοριτσάκι Figo και γλυκό
Ωωω, μάνα μου Chalkia ωωω, θά ‘ρθω στου Sagna… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν ο τίμιος, κορυφαίος υπερπαίχτης κάτω από τη ρακέτα της Πανάθας τα τελευταία 8 χρόνια Mike Batiste, εσείς θα ήσασταν η βλακεία που έκανε χθες και χάλασε τη φήμη του σαν καλό παιδί και μπήκε και αυτός στη κατηγορία αλητάκος!
Εφέραμεν τα πο’δαμέ, εφέραμεν τα πο’τζιαμέ, εγώ ξανά στο τίποτα, στο γενικά εσύ… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το “άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας”, εσείς θα ήσασταν το “πλάσμα ερωτικό και έτοιμο για τον αντίκρυ οδηγό της Πλακεντίας”. Μέχρι εκεί η αιδώς για τον Μεγάλο Τιμονιέρη εκατομμυρίων Παναθηναϊοκοφρονούντων ανά την υφήλιο.
Θα σου κάνω Μαραντόνα και Ντρογκμπά για να Αφάς, θα σου κάνω και Τοπάζ στα Μπόρχα αν πονάς… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν ο Μαχαμαντού Χαμπιντού, εσείς θα ήσασταν το κακόμοιρο πτηνό που πέταξε με βία εκτός αγωνιστικού χώρου…
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ Ο 5ος ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΑ ball boys ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΣΟΥΤΑΚΙ.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ «ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ» ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ «ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΗ» ΤΗΣ ΠΟΛΥΞΕΝΗΣ.
«Η διαφορά μου από τους άλλους σουρεαλιστές είναι οτι εγώ ΕΙΜΑΙ σουρεαλιστής…» δήλωσε ο Σαλβαντόρ Νταλί, ΑΛΛΑ… εάν ο τρισμέγιστος Κωνσταντίνος Γκόντζος ήταν η σκακιστική παρτίδα μεταξύ Deep Blue και Γκάρι Κασπάρωφ, που πέρασε στην ιστορία εως η μεγαλύτερη δοκιμασία της ανθρώπινης νοημοσύνης εναντίων των υπολογιστών, τοτε εσείς θα ήσασταν η σουρεαλιστική παρτίδα σκάκι «Jimbo εναντίον Μόγλη» στον καφενέ της σχολής μου, που επι 10 λεπτά ζητημα να ειχαν κανει ο καθένας απο πέντε κινήσεις…
