IN IFHHS WE TRUST
Κυρίες, Κύριοι, μικρά παιδιά! Η αλήθεια πλέον αποκαταστάθηκε. Η Ιερή IFHHS χωρίς να μασήσει πουθενά, χωρίς να λογαριάσει συμφέροντα, χορηγούς, Μπλατεράδες, Πλατινίδες και λοιπές δυνάμεις, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Επιτέλους, έχουμε μια επίσημη έγκυρη και έγκριτη κατάταξη για τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Δικαιώθηκαν:
α) η Άρσεναλ των πολλών ευρωπαϊκών και εγχώριων τίτλων, που αναπάυεται στη 3η θέση, πάνω από Ρεαλ Μαδρίτης, Μίλαν, Μπάγερν κ.α. β) η Λίβερπουλ που δικαίως εκείνο το Τσου Λου του 2005 μετράει για τριπλό, μάλλον λόγω του ότι λόγω εκείνου του ροχαλητού που ακουγόταν, υπάρχουν ακράδαντες αποδείξεις ότι κοιμόταν ο Μεγαλοδύναμος. Επιπλέον, η IFHHS διευκρινίζει ότι μένοντας άκουπος για πάνω από 20 χρόνια παίρνεις 20 κούπες μπόνους. Εξού κ η 7η θέση! γ) η Πόρτο, από την 13η θέση παγκοσμίως. Δηλώνει ευχαριστημένη από την θέση, και στοχεύει σε αλλαγή στρατηγικής: Να παύσει να κατακτά ασήμαντους ευρωπαϊκους τίτλους (κάτι χαζο ΤΣουΛου το 2004 και 2 ψευτο-Ουεφα-Γιουρόπα το 2003 κ 2011), να σταματήσει να προμηθεύει παιχταράδες αλλά και προπονητές σε όλο τον κόσμο, και να αρχίσει να ξοδεύει λεφτά παντού, όπως πχ 50 μύρια για πάιχτες που δε σκοράρουν. Να ακολουθήσει δηλαδη τα χνάρια της Chelsea που χάρη στις μεταγραφάρες Τορρες και Σεφτσένκο, αλλά και στον 1 χαμένο τελικό μετά από 10 χρόνια ξοδέματος εκατομμυρίων, βρίσκεται στην 9η θέση. δ) Η Ρόμα ανταμοίφθηκε με την 11η θέση για το κομμωτήριο της, αλλά και τη μπαλάρα που έπαιξε επί Σπαλέτι. Οταν έχεις αυτά, δε χρειάζεσαι ουτε προταθλήματα, ούτε ΤΣου Λου. ε) ευχαριστημένη και η Σεβίλλη με την 21η πρώτη θέση, πίσω από ευρωπαϊκά μεγαθήρια όπως Αιντχόφεν (17η), Σέλτικ (18η), Σάλκε (20η) στ) εξαγριωμένα τα βέλγικα ευρω-μεγαθήρια Αντερλεχτ και Μπριζ απο την 31η κ 33η θέση αντίστοιχα, δεν προέβησαν σε δηλώσεις.. ζ) η Ζενίτ δήλωσε ευχαριστημένη απο την 65η θέση, και πως βρίσκεται κοντα στον μεγάλο της στόχο -να ξεπεράσει την ΑΕΚ που βρίσκεται 63η η) το «Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός» ήχησε για άλλη μια φορά με την 37η θέση. Απο κοντά και ο ΟΣΦΠ στη 43η.
IFHHS σε ευχαριστούμε
Dear sisters and brothers, συν-τεκνα του Ενα και μοναδικου πνευματικου μας Πατερα χαιρετω σας.
Με βαθυτατη λυπη μου σας μεταφερω τελευταιες εγκυρες πληροφοριες εξ Ιταλιας Αυτον αφορωσες. Η προγραμματισμενη για την σημερον επιστροφη του Κωστα Γκοτζου στα πατρια εδαφη ανεβληθη και ως εκ τουτου και η σημερινη εκπομπη Του, το πλεον δυσαρεστο ομως ειναι εστω και ως πιθανοτης η παραμονη Του εκει επ αοριστον! Τα γεγονοτα εχουν ως εξης: Συμφωνα παντα με εγκυροτατες πληροφοριες, οι εκπεσοντες αδερφοι και αδερφες μας στη γειτονα χωρα, και δη οι εν τα Μεδιολανα (ακα Μιλανο) οικουντες, μετα την δι’ ιδιοις ομμασι και κατα εκατονταδας χιλιαδων μεσω των ραδιοτηλεοπτικων μεσων πιστοποιηση της μεγαλουργου Αυτου δυναμεως κατα την επιτελεση του θαυματος στην Αρενα των Θηριων του Μεατσα, δια της εξημερωσεως ουτων με τις γνωστους πλεον εις ημας θαυματουργους μεθοδους αλλα και δια της μεταμορφωσεως των δικων μας Πρασινων μονομαχων εις θηρια ανημερα δια της μεθοδου του θειου λιβανισματος υπο τους ηχους του Dogs-Pink Floyd, επεισθησαν! Μετενοησαν! Οι ασωτοι υιοι και κορες διαρρηγνυοντας τα ρυπαρα κυανομελανα αλλα και αλλων χρωματικων συνδυασμων ιματια των εν οικω αλλα και εν δημω, ομολογησαν την πιστη Του! Ανεπαναληπτη κοσμοσυρροη στην πρασινοστολισμενη πλατεια Ντουομο, οπου αναμενεται απο στιγμη σε στιγμη ο Παμμεγιστος ενδεδυμενος την απαστραπτουσα πρασινη χλαμυδα Του, με την λυρα του Ορφεως και την ιερα λιβανον ανα χειρας ινα κατευνασει τα αλαλαζοντα ιταλοφωνα πληθη δια της ευλογιας Του και μυησει αυτα εν ριπει οφθαλμου εις την μια και μοναδικη θρησκεια της οποιας Αυτος αγερωχος Πολεμαρχος πρωτοστατει, την Παναθηναικη!
Εν τω μεταξυ καταφθανουν κατα δεκαδες οι προτασεις για εν λευκω συμβολαιο (που αμα θελει το βαφει και πρασινο δηλαδη) με ραδιοφωνικους και τηλεοπτικους σταθμους της χωρας, με δελεαστικοτερη ως τωρα, λογω της παγκοσμιου εμβελειας και του δικαιωματος χρησης της ελληνικης, αυτην του Radio Planet FM με τιτλο εκπομπης “Uno Profeta verde, Un Dio per te: La Europanatha”. Ετσι που λετε αδερφια, αληθινη χαρμολυπη, λυπη και χαρα μαζι, το δικο μας Πασχα… Εσυ συγχρονε στρατηλατη ποντοπορε Οδυσσεα, που αλωσες το Μεατσα με τον Δουρειο σου ιππο, που τυφλωσες τον Πολυφημισμενο κυκλωπα Ιμπρα μεσα στο σπιτι του, που μετετρεψες ξανα τους χοιρους της Κιρκης σε αξιους πρασινους μαχητες-διεκδικητές του χρυσομαλλου δερατος, μια χαρη σου ζηταμε μονο πια: Κλεισε τ αυτια σου στα πoυτ@ν@kia τις Σειρηνες και ανοιξε τα στη θερμη παρακληση του ποιμνιου Σου: Κωστα Γκοτζο γυρνα πισω στην Ιθακη σου να παταξεις τους κοκκινοκιτρινους μνηστηρες του θρονου σου.
Πόσο με τιμεί που από τη στιγμή που ενηλικιώθηκα (είμαι πλέον 19 ετών, μαντράχαλος φοιτητής στας Αγγλίας) το ratio διαβασμένων προς σύνολο απεσταλμένων μηνυμάτων έχει πάει στο 0 προς πολλά (συν ένα κατά πάσα πιθανότητα), από 15 στα 20 όσο ήμουν ανήλικος; Πόσο με τιμεί δε που το εκλαμβάνω αυτό ως αδιάσειστο στοιχείο που φανερώνει το ότι γερνάω -και εξ’ αιτίας αυτού μου έχει γίνει έμμονη ιδέα το να διαβαστώ;
Αφού δεν τίθεται από κανέναν το συγκεκριμένο θέμα, το “τίθω” εγώ. Λοιπόν, να πάψει επιτέλους η χρήση του επιφωνήματος “ίου” για την έκφραση της αηδίας και της σιχαμάρας. Να πάψει! Υπάρχει το ωραιότατο “μπλιαχ”, με το οποίο γαλουχήθηκαν γενεές και γενεές Ελλήνων τε και Ελληνίδων. Δε μας κάνει πια, δηλαδή, και ζηλέψαμε το ξενόφερτο; Αμερικανιά και, μάλιστα, του αισχίστου είδους είναι το “ίου”! Και θυμίζει και σειρήνα ασθενοφόρου! “Μπλιαχ”, κύριοι και κυρίες. “Μπλιαχ” και ξερό ψωμί…
Μόλις ανακάλυψα με περηφάνια μία απο τις μεγαλύτερες ηδονές στη ζωή… το συναίσθημα αδειάσματος και ψυχικής ανάτασης που σου προσφέρει το ασανσέρ του ηλεκτρικού όταν κατεβαίνει στην αποβάθρα είναι πράγματι κάτι το σχεδόν αφροδισιακό! ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΛΕΤΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ…
Μα την πίστη μου, αν ξανακούσω τον Χατζηγεωργίου ν’ αναφέρει ξανά τις λέξεις bombita και Ναβάρο, θα πάρω τη μεγάλη ψαλίδα που ‘χω για να κουρεύω τους καλλωπιστικούς θάμνους, ξέρετε, αυτήν την τεράστια που θυμίζει… Ψαλιδοχέρη, θα πάω στο Μέγαρο της ΕΡΤ, θα τον βάλω κάτω και θα του κουρέψω την, όμοια με μπερδεμένους σπάγγους, λιγδωμένη, αηδιαστική χαίτη του. Αμάν πια με τους φανφαρόνους-Μασόνους που περισσότερο απ’ το μπάσκετ αγαπάνε τον ήχο της φωνής τους. Κάποτε είχαμε το Σκουντή με τα λατινικά γνωμικά, τώρα έχουμε τους επιγόνους του!
ΛENE ΓIA ΣENA OI AMΠAΛOI ΠOY ΠAIZETE MAZI, ΠΩΣ EIΣAI ENA ΠAΛIOΠAIΔO ΣTO XABAΛE XΩMENO. ΠΩΣ MIA KATAPA EXEIΣ BAPIA, NA ΠAIZEIΣ MONO EΣY, ΠOΔOΣΦAIPO ANYΠOTAKTO, AΠ’ TH ΨYXH BΓAΛMENO. NAI ΦOYΛH! NAI, EΣY AΔIKHMENE ΣTYΛOBATH THΣ ΠAPAΠAIOYΣAΣ IΔEAΣ ΠOY ΛEΓETAI AEK! MONO EΣY NIKO ΓEΩPΓEA!
ΜΕ ΕΠΝΙΞΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ. ΕΚΕΙ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑ. Η ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΗ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΨΗΛΑ, ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΣΠΑΝΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΝ. ΝΙΩΣΑΜΕ ΠΩΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΦΟΒΟΤΑΝ. ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΑΣ, ΑΓΡΙΕΥΑΝ ΠΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ. ΤΩΡΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. ΕΜΕΙΣ, ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ, ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΜΑΣ. ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΙ, ΟΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ, ΠΟΥ «ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΟ», ΕΙΝΑΙ ΟΛΩΝ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. “ΚΑΙ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΤΑ ΖΩΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΜΕ ΑΥΤΑ, ΜΑ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΥΓΙΗ ΛΟΓΙΚΗ. ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΖΩΟ, ΣΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΠΟΥ ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ, ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟ ΖΩΟ”.
Εσυ, Μπιλ Γκειτς του γυναικειου software. Στηβεν Χωκινγκ του θυληκου συμπαντος. Μαρκ Ζουκερμπεργκ του πιπινοκυβερνοχωρου. Εσυ, Στηβ Τζομπς της γυναικειας καλιγραμμιας, Δαλαι Λαμα του θηλυκου πνευματικου κοσμου και τριαδικε, δυαδικε, ΜΟΝΑΔΙΚΕ Θεε των ασημαντων, θνητων αρσενικων που ζηταν την καθοδηγηση σου και μια μικροσκοπικη αναλαμπη απο το φως σου… Α! κι εσυ, πιτυριδα των μακριων, μαγευτικων, μαλλιων του μοναδικου Θεου μας.
Εδω και 5 χρονια εχω μια σχεση με τη γυναικαρα της ζωης μου. Αγγλιδα, 1,83 υψος (εγω 1,72 με τα χερια αναταση), φυσικη ξανθια, με ΤΟ απολυτο σωμα και καμπυλες για γερο χουφτωμα, αλλα και μορφωμενη/εξυπνη ωστε να μην σε κανει ρεζιλι στους φιλους σου. Την εκπαιδευσα σωστα σε ολα τα ελληνικα σεξο-πορνο-διαστροφικα γουστα του κρεββατιου, σαλονιου, κουζινας, λουτροκαμπινε, βεραντας, κηπου, αυτοκινητου, σκαλας, αποθηκης, κλπ.
Την εκπαιδευσα στην ελληνικη μαγειρικη ετσι ωστε τωρα αυτη να μαγειρευει γιουβετσι με τα εσωρουχα της, κι εγω να καμαρωνω αραχτος στον καναπε.
Εχω ομως ενα μεγαλο προβλημα και ζηταω τη συμβουλη σου, ω Μεγα Αρχιτεκτονα τηw Εκκλησιας του Ερωτα. Τις προαλλες εκανε παστιτσιο αφου διαβασε την αναλογη συνταγη στα αγγλικα. Αφου εβαλε το ταψι να ψηνεται στο φουρνο, την αρπαξα και «ξεχαρβαλιαστηκαμε» μεχρι να ειναι ωρα να φαμε και κανενα φαγητο.
To μεγαλο μου προβλημα ειναι το εξης. Μολις καναμε ο,τι καναμε μου ειπε οτι στη μπεσαμελ εβαλε βουτυρο αντι ελαιολαδου. Κατα τη γνωμη Σου, το παστιτσιο γινεται πιο βαρυ ετσι, η πιο ελαφρυ;
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Μπαρανκίγια, να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος Βεργκάρες, γεμάτος Σακίρες. Τους Νικ Λοεμπ και τους Εντ Ο’ Νιλ, τον θυμωμένο Εσκομπάρ μη φοβάσαι, τέτοιους στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μεν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτό πράσινο εφαρμοστό φόρεμα το σώμα της αγγίζει. Τους Νικ Λοεμπ και τους Εντ Ο’ Νιλ, τον άγριο Εσκομπάρ δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα wardrobe malfuctions να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα τα ανεβάζει στο twitter, να σταματήσεις σ’ εμπορεία Κολομβιανά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μαγιό κάθε λογής, που τόσο της αρέσουν, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μαγιό, ολόσωμα και μη, σε Βεργκαροχώρια και Σακιροχώρια πολλά να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους Τσαουσοβαϊμάκηδες. Πάντα στον νου σου νάχεις την Μπαρανκίγια. Το φθάσιμον εκεί ειν’ ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει το Modern Family και γέρος πια ν’ αράξεις στο καναπέ, πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Μπαρανκίγια. Η Μπαρανκίγια σ’έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν και το Σοφάκι δεν θά βγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Μπαρανκίγια δε σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Μπαρανκίγιες τι σημαίνουν.
