Μα τον Τουτατι, μπορω να καταλαβω τις πιτσιλιες στη λεκανη μια κοινοχρηστης τουαλετας αλλα -διαολε- δεν μπορω να καταλαβω εκεινους που εχουν κατουρησει ολο τον υπολοιπο χωρο εκτος απο την τουαλετα! Ελεος! Σημαδεψτε αμπαλοι! Εδω ο Σακιλ εμαθε να βαζει βολες!
θέλω να μας παίζει η διαιτησία συνέχεια 50-50… θέλω να σταματήσουμε να πουλάμε παίκτες….. θελω να έχει η Τούμπα χωριτικότητα 100.000…. θέλω να πάρουμε τρέμπλ….. θέλω να έρχονται οι φιλοξενούμενοι και να χάνουν απο το αεροδρόμειο… θέλω να γυρίσει ο Τόρκελλε (respect!… θέλω να μην τελειώσει ποτε το Fightclub………………….
IN IFHHS WE TRUST
Κυρίες, Κύριοι, μικρά παιδιά! Η αλήθεια πλέον αποκαταστάθηκε. Η Ιερή IFHHS χωρίς να μασήσει πουθενά, χωρίς να λογαριάσει συμφέροντα, χορηγούς, Μπλατεράδες, Πλατινίδες και λοιπές δυνάμεις, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Επιτέλους, έχουμε μια επίσημη έγκυρη και έγκριτη κατάταξη για τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Δικαιώθηκαν:
α) η Άρσεναλ των πολλών ευρωπαϊκών και εγχώριων τίτλων, που αναπάυεται στη 3η θέση, πάνω από Ρεαλ Μαδρίτης, Μίλαν, Μπάγερν κ.α. β) η Λίβερπουλ που δικαίως εκείνο το Τσου Λου του 2005 μετράει για τριπλό, μάλλον λόγω του ότι λόγω εκείνου του ροχαλητού που ακουγόταν, υπάρχουν ακράδαντες αποδείξεις ότι κοιμόταν ο Μεγαλοδύναμος. Επιπλέον, η IFHHS διευκρινίζει ότι μένοντας άκουπος για πάνω από 20 χρόνια παίρνεις 20 κούπες μπόνους. Εξού κ η 7η θέση! γ) η Πόρτο, από την 13η θέση παγκοσμίως. Δηλώνει ευχαριστημένη από την θέση, και στοχεύει σε αλλαγή στρατηγικής: Να παύσει να κατακτά ασήμαντους ευρωπαϊκους τίτλους (κάτι χαζο ΤΣουΛου το 2004 και 2 ψευτο-Ουεφα-Γιουρόπα το 2003 κ 2011), να σταματήσει να προμηθεύει παιχταράδες αλλά και προπονητές σε όλο τον κόσμο, και να αρχίσει να ξοδεύει λεφτά παντού, όπως πχ 50 μύρια για πάιχτες που δε σκοράρουν. Να ακολουθήσει δηλαδη τα χνάρια της Chelsea που χάρη στις μεταγραφάρες Τορρες και Σεφτσένκο, αλλά και στον 1 χαμένο τελικό μετά από 10 χρόνια ξοδέματος εκατομμυρίων, βρίσκεται στην 9η θέση. δ) Η Ρόμα ανταμοίφθηκε με την 11η θέση για το κομμωτήριο της, αλλά και τη μπαλάρα που έπαιξε επί Σπαλέτι. Οταν έχεις αυτά, δε χρειάζεσαι ουτε προταθλήματα, ούτε ΤΣου Λου. ε) ευχαριστημένη και η Σεβίλλη με την 21η πρώτη θέση, πίσω από ευρωπαϊκά μεγαθήρια όπως Αιντχόφεν (17η), Σέλτικ (18η), Σάλκε (20η) στ) εξαγριωμένα τα βέλγικα ευρω-μεγαθήρια Αντερλεχτ και Μπριζ απο την 31η κ 33η θέση αντίστοιχα, δεν προέβησαν σε δηλώσεις.. ζ) η Ζενίτ δήλωσε ευχαριστημένη απο την 65η θέση, και πως βρίσκεται κοντα στον μεγάλο της στόχο -να ξεπεράσει την ΑΕΚ που βρίσκεται 63η η) το «Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός» ήχησε για άλλη μια φορά με την 37η θέση. Απο κοντά και ο ΟΣΦΠ στη 43η.
IFHHS σε ευχαριστούμε
Dear sisters and brothers, συν-τεκνα του Ενα και μοναδικου πνευματικου μας Πατερα χαιρετω σας.
Με βαθυτατη λυπη μου σας μεταφερω τελευταιες εγκυρες πληροφοριες εξ Ιταλιας Αυτον αφορωσες. Η προγραμματισμενη για την σημερον επιστροφη του Κωστα Γκοτζου στα πατρια εδαφη ανεβληθη και ως εκ τουτου και η σημερινη εκπομπη Του, το πλεον δυσαρεστο ομως ειναι εστω και ως πιθανοτης η παραμονη Του εκει επ αοριστον! Τα γεγονοτα εχουν ως εξης: Συμφωνα παντα με εγκυροτατες πληροφοριες, οι εκπεσοντες αδερφοι και αδερφες μας στη γειτονα χωρα, και δη οι εν τα Μεδιολανα (ακα Μιλανο) οικουντες, μετα την δι’ ιδιοις ομμασι και κατα εκατονταδας χιλιαδων μεσω των ραδιοτηλεοπτικων μεσων πιστοποιηση της μεγαλουργου Αυτου δυναμεως κατα την επιτελεση του θαυματος στην Αρενα των Θηριων του Μεατσα, δια της εξημερωσεως ουτων με τις γνωστους πλεον εις ημας θαυματουργους μεθοδους αλλα και δια της μεταμορφωσεως των δικων μας Πρασινων μονομαχων εις θηρια ανημερα δια της μεθοδου του θειου λιβανισματος υπο τους ηχους του Dogs-Pink Floyd, επεισθησαν! Μετενοησαν! Οι ασωτοι υιοι και κορες διαρρηγνυοντας τα ρυπαρα κυανομελανα αλλα και αλλων χρωματικων συνδυασμων ιματια των εν οικω αλλα και εν δημω, ομολογησαν την πιστη Του! Ανεπαναληπτη κοσμοσυρροη στην πρασινοστολισμενη πλατεια Ντουομο, οπου αναμενεται απο στιγμη σε στιγμη ο Παμμεγιστος ενδεδυμενος την απαστραπτουσα πρασινη χλαμυδα Του, με την λυρα του Ορφεως και την ιερα λιβανον ανα χειρας ινα κατευνασει τα αλαλαζοντα ιταλοφωνα πληθη δια της ευλογιας Του και μυησει αυτα εν ριπει οφθαλμου εις την μια και μοναδικη θρησκεια της οποιας Αυτος αγερωχος Πολεμαρχος πρωτοστατει, την Παναθηναικη!
Εν τω μεταξυ καταφθανουν κατα δεκαδες οι προτασεις για εν λευκω συμβολαιο (που αμα θελει το βαφει και πρασινο δηλαδη) με ραδιοφωνικους και τηλεοπτικους σταθμους της χωρας, με δελεαστικοτερη ως τωρα, λογω της παγκοσμιου εμβελειας και του δικαιωματος χρησης της ελληνικης, αυτην του Radio Planet FM με τιτλο εκπομπης “Uno Profeta verde, Un Dio per te: La Europanatha”. Ετσι που λετε αδερφια, αληθινη χαρμολυπη, λυπη και χαρα μαζι, το δικο μας Πασχα… Εσυ συγχρονε στρατηλατη ποντοπορε Οδυσσεα, που αλωσες το Μεατσα με τον Δουρειο σου ιππο, που τυφλωσες τον Πολυφημισμενο κυκλωπα Ιμπρα μεσα στο σπιτι του, που μετετρεψες ξανα τους χοιρους της Κιρκης σε αξιους πρασινους μαχητες-διεκδικητές του χρυσομαλλου δερατος, μια χαρη σου ζηταμε μονο πια: Κλεισε τ αυτια σου στα πoυτ@ν@kia τις Σειρηνες και ανοιξε τα στη θερμη παρακληση του ποιμνιου Σου: Κωστα Γκοτζο γυρνα πισω στην Ιθακη σου να παταξεις τους κοκκινοκιτρινους μνηστηρες του θρονου σου.
Πόσο με τιμεί που από τη στιγμή που ενηλικιώθηκα (είμαι πλέον 19 ετών, μαντράχαλος φοιτητής στας Αγγλίας) το ratio διαβασμένων προς σύνολο απεσταλμένων μηνυμάτων έχει πάει στο 0 προς πολλά (συν ένα κατά πάσα πιθανότητα), από 15 στα 20 όσο ήμουν ανήλικος; Πόσο με τιμεί δε που το εκλαμβάνω αυτό ως αδιάσειστο στοιχείο που φανερώνει το ότι γερνάω -και εξ’ αιτίας αυτού μου έχει γίνει έμμονη ιδέα το να διαβαστώ;
Ηταν αποφασισμενος να πετυχει αυτη τη φορα. Δεν ηθλελε ουτε καν να φερνει στο μυαλο του τις προηγουμενες φορες. Μπορει μερικες απ’αυτες να ηταν αξιοτιμες προσπαθειες, αλλα οι περισοτερες του εφερναν στο μυαλο την ντροπη που ενοιωθε στα βλεματα των αλλων. Εσφιξε τα δοντια, το μετωπο του γεμισε μικρες σταλες ίδρωτα (δωστε βαση στον τονο) και τα ματια του κρεμαστηκαν στις κογχες! Για αλλη μια φορα ομως η χωριστρα δεν του εκανε τη χαρη…
Το καλοκαιρι ηταν απελπιστικα μακρια.
Ο μαυρος ιδιοκτητης του τεκε καπνιζε αμεριμνος την πιπα του στο βαθος. Θυμαμαι ακομα τη φωνη του «Αμερικανού»: -Αυτο το παιδι θα γινει καποτε σπουδαιο! Κοιταζω αμεριμνα απο το παραθυρο, μα δεν βλεπω τιποτα. Μονο σκιες. Σηκωθηκα. Το σκοταδι ηταν ακομα γυρω μου.
Και το καλοκαιρι ηταν απελπιστικα μακρια.
Επιτελουςςςςςςς!!!!!!!!!!! Ηταν η καταλληλη στιγμη!!!!!!!!! Η δικαιωση για το αστερι της εκπομπης!!!!!!!! Peter Nalitch, δειξε σε ολη την ευρωπη τι σημαινει fightclub!!!!
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο έτσι δε λένε; Χάρηκε με αυτή του τη σκέψη, την πρώτη μετά από καιρό. Άλλωστε η δουλειά του ήταν να είναι στρατιώτης και οι στρατιώτες δεν σκέφτονται, πολεμάνε. Έτσι έκανε κι αυτός. Στην πρώτη γραμμή, χρόνια τώρα. Είδε τόσους στρατηγούς που πέρασαν κι έφυγαν κι αυτός πάντα εκεί. Πάντα στην πρώτη γραμμή. Έσκυψε στο μικρό τραπεζάκι από οξιά, ένα ενθύμιο από την Τριπολιτσά, την οποία κατέκτησαν τελευταία. Αυτός έδωσε το έναυσμα για την τελική έφοδο. Θυμόνταν ακόμη εκείνη τη μέρα. Τη στολή που φορούσε, το σπαθί με τη χρυσελεφάντινη λαβή. Αχ, πόσες ψυχές είχε πάρει αυτή η μαύρη, αυτή η αδυσώπητη λεπίδα. Δε γνώριζε αφέντη, δεν είχε κύριο. Χάιδεψε την ουλή που απέκτησε στη σκληρή μάχη με τη Βελγική αρμάδα. Για έθνος που δεν υπάρχει, έκαναν καλά τη δουλειά τους αυτοί οι Βέλγοι διάβολοι. Τρεις χιλιάδες πατριώτες σκοτώσανε σε εκείνη τη σύρραξη. Ένα δάκρυ κύλησε στο δασύτριχο στέρνο του καθώς οι θύμησες κατέκλυζαν το μυαλό και την ψυχή του. Θα μπορούσε να κάνει περισσότερα τότε, ναι, θα μπορούσε. Οι Ερινύες δεν τον άφηναν σε ησυχία, κακές μάγισσες που τον καταδίωκαν και στα πιο μύχια σημεία του Είναι του. Μα τι άλλο να έκανε; Μέχρι και με το κεφάλι σκότωνε τους αντιπάλους, μόλις στόμωσε το ξίφος. Τι άλλο να κάνει; Και δεν ήταν καν δικός του πόλεμος. Δεν ήταν ο (αυτό)σκοπός του, η μάχη με τους ελεεινούς Βέλγους. Ανασκουμπώθηκε από τη θέση του και κοίταξε έξω απ’ το παράθυρο. Έτρεξε πίσω στο χρόνο και είδε τους συμπολεμιστές του να σηκώνουν το βαρύ τρόπαιο της νίκης στα ματωμένα χέρια τους. Αυτός ήταν μειράκιο τότε, δεν είχε λάβει μέρος στις μάχες. Μόνο στο γλέντι της νίκης. Τώρα όμως ήταν διαφορετικά. Ναι, τώρα ήταν στην πρώτη γραμμή. Δε θα ξαναχρειαζόνταν να τρέξει στο χθες επειδή τον πληγώνει το σήμερα. Φόρεσε τη μπέρτα του και πήρε το κοντάρι του. Η πιο κρίσιμη μάχη του πολέμου είχε φτάσει. Κάποιοι αντίπαλοι που αυτοαποκαλούνταν «ερυθρόλευκοι μαχητές του φωτός» πάλευαν απεγνωσμένα να μη χάσουν. Δε μπορούσαν να καταλάβουν πως όλα έχουν τελειώσει. Αλλά θα τους έδειχνε αυτός. Άνοιξε την πόρτα στην ανοιξιάτικη μέρα και το τοπίο πλημμύρισε με φως. Ο Λουκάς Βύντρα έστριψε στο στενό δρομάκι και χάθηκε στο πλήθος. Η πιο μεγάλη ώρα είχε επιτέλους έρθει…
(Mε αφορμή την Εθνική γιορτή και όχι μόνο…)
Του νου μου οι αράδες
Κεφάλαιο Ααα
Μέρα γιορτής πανεθνικής ετούτη η Τετάρτη, τώρα στα τελειώματα κι αυτού εδώ του Μάρτη.
Γιορτάζει η πατρίδα μας την ένδοξη αργία, μαζί και η θρησκεία μας τη μάνα Παναγία.
Τότε ήτανε παλιά στης Λαύρας το ‘κκλησάκι, που ο γέροντας ο Γερμανός σήκωσε μπαϊράκι.
Κουράστη και βαρέθηκε τους Τούρκαλους δυνάστες, που στέλνανε τους Έλληνες στον Άδη… μετανάστες.
Πολλά λοιπόν γίνηκανε εκείνα ‘κει τα χρόνια, γι’ αυτό κι η ιστορία μας θα τα κρατάει αιώνια.
Κεφάλαιο Βου
Μα τώρα εδώ στο σήμερα πολλές ΣΚΛΑΒΙΕΣ περνάμε, είναι και τούτες δύσκολες και στα παλιά γυρνάμε.
Στη θέση του Αλί Πασά οι τράπεζες θρονιάζουν, τα δάνεια σαν τα σπαθιά μες το λαιμό βουλιάζουν.
Κι οι κάρτες οι πιστωτικές μοιάζουν με γιαταγάνια, που σφάζουνε αλύπητα τους Έλληνες, τ’ αλάνια.
Για τη βενζίνη τι να πω; και της ΔΕΗ το ρεύμα; καλύτερα με τα κεριά το φτωχικό το γεύμα…
Πουλήστε τ’ αυτοκίνητα γαϊδουράκια πάρτε, τα βόλια σας φυλάχτε τα στο Κούγκι του Γκαζάρτε…
Κεφάλαιο Γάμα
Οι ήρωες οι τωρινοί οι μέγα επαναστάτες, είναι αυτοί που έρχονται απ’ της Tv τις στράτες.
Αυτοί που στα παράθυρα κηρύγματα μας κάνουν, για τα Ευρώ και τις τιμές που κάθε μέρα χάνουν…
Όλοι μα όλοι αναπολούν τα πιο παλιά τα χρόνια, τότε που αγοράζαμε καινούργια παντελόνια.
Τότε που είχαμε λεφτά πολλά με το τσουβάλι, και τα σκορπούσαμε παντού σε Ντόλτσε και Καβάλι…
Τώρα το κλάμα είναι βαρύ κυλά το δάκρυ… ρέει, που ο Ντάου Τζόουνς ο πολύς σαν πύργος καταρρέει.
Γι΄αυτό λοιπόν μαζεύτηκαν του κόσμου οι ηγέτες, λύση στο πρόβλημα να βρουν πριν γίνουνε επαίτες…
Συσκέψεις κάνουνε πολλές ρωτάνε τον Αλμούνια, οι σούπερ καπιταλιστές και τα παλιά κουμούνια.
Κεφάλαιο Δου
Έχω και ‘γώ προβλήματα όπως ο κόσμος όλος, στον καναπέ μου κάθομαι και γίνομαι Μογγόλος.
Στιχάκια χιουμοριστικά μου βγαίνουνε να γράφω, έχω δικιά μου λογική χωρίς καθόλου μπάφο.
Βρήκα τον τρόπο τον καλό μέσα από μαντινάδες, στου ίντερνετ τα επίκαιρα να στέλνω τις αράδες.
Αυτά λοιπόν για σήμερα δεν θα κουράσω άλλο, άσματα και μουσικές στο λάπτοπ μου θα βάλω.
Μα δίνω σας υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσω, του νου μου όλα τα στραβά μες το word θ’ αφήσω….
Υστερόγραφο
Εκεί στο θρόνο του ψηλά στων Αθηνών το άστρο σε κείνη την Ακρόπολη στου Περικλή το κάστρο,
κάθετ’ ο γερος του Μοριά και το γυαλί χαζεύει, στα κάγκελα της φυλακής τη μούσα του γυρεύει,
λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή πριν το στερνό του βήμα, γυρνάει τη κεραία του, να πιάσει θέλει σήμα.
Μια χάρη έχει στερνικιά το στόμα του ανοίγει, τον πόθο που’ χει στη καρδιά μες την Tv τον πνίγει…
Και λέει ο γέρος του Μοριά την τελευταία φράση, πριν φύγει για τον ουρανό και τη ζωή του χάσει:
Εσύ Πετρούλα μου όμορφή πες τον καιρό στο Σούλι, βγάλε τη φουστανέλα σου για να φανείς….μωρούλι…
