Ο Αμφορέας: Κορμοστασιά έχεις λυγερή, είσαι και ομορφάντρας/και ξέρεις σεξουλιάρικα τα κόλπα εσύ της τάντρας/Σαν στην Ελλάδα πάτησες πριν μήνες δεκαέξι ήξερα πως το άστρο σου κι εδώ έμελλε να φέξει/Μα σαν περνούσε ο καιρός κάτι καλά δεν πήγε/Σε μάτιασαν πουλάκι μου (κακό ματι, ουστ φύγε)/Κάποιοι σε είπαν άμπαλο, σε είπαν καιροσκόπο/Συγχώρα τους και στην οργή δώσε λιγάκι τόπο/Είπαν πως ήρθες για ένσημα και Athens by night, λες κι ήσουν Κοσταρικανός, Σεντένο, Γκόμες, Ράιτ/Τη χλίδα εσύ την ήξερες, τα κοσμικά τα είχες/Καταλανός γαρ άλλωστε, ασ’ τους να λένε τρίχες/Στο γήπεδο δεν ίδρωνες και πέρναγες ωραία/Στη μέση τα χεράκια σου, στη στάση του αμφορέα/Αχάριστοι οι Έλληνες, ποτέ δεν εκτιμούμε/Αυτό που μας χαρίζουνε και το κακολογούμε/Και τα φτερά σου τ’ άνοιξες, “γεια” είπες στην Ελλάδα/Καλή σου τύχη Μοϊζές στον πάγκο της Γρανάδα…
The Notebook
Στεντώριος είσαι άθρωπας (το λέει και τ’ όνομά σου) Για σένα είναι περήφανος στο Τρόμσο ο μπαμπάς σου Το χτένισμα του Ζέτερμπεργκ, το στιλ του Ανατολάκη Τα πάντα τα σημείωνες στο ιερόν μπλοκάκι
Δεν είσαι απλά προπονητής, εσύ ‘σαι συγγραφέας Ποιος Χέμινγουεϊ, ποιος Γκάαρντερ και ποιος Κουμανταρέας; Τα τρόπαια μαζεύεις σαν να ‘σουνα συλλέκτης Μπροστά σου ο Μουρμουρίνιο μοιάζει ρακοσυλλέκτης
Στον Πειραιά σε λάτρεψαν ο Τζόλε κι ο Ζιοβάνι Που όσα έκαμε ο Πελέ, μόνο αυτός τα κάνει Στη Χέρενφεϊν σ’ αγάπησαν – τους πήρες πρώτη κούπα Μα σαν υπέγραψες στην Γκενκ έπεσες μες στην τρούπα
Το χέρι γιατί άπλωσες στο νέτο κακομοίρη; Δεν ήξερες πως στην ψειρού ήθελε να σε σύρει;
Μα δεν πιστεύω όσα λεν, ο μύθος σου δεν φθείρει Έχεις φατσούλα ήρεμη, μουτράκι νοικοκύρη Είν’ όλα ψέματα φριχτά και κατασκευασμένα Ο Τροντ ο Σόλιντ που αγαπώ θα μείνεις για εμένα
Με το σημάδι του σκορπιού
Τ’ ομολογώ σε ξέχασα, δεν το ‘θελα καλέ μου/Σ’ έθαψα μες τις θύμησες γκολκίπαρε χρυσέ μου/Ωσάν δεκάρι ντρίμπλαρες και χόρευες μπαλέτο/(Κατάρα σου Ροζέ Μιλά, σε ψάχνω με στιλέτο)/Τον πλήγωσες στη Νάπολι σαν του ‘κλεψες την μπάλα/Ενώ εκείνος μαγικά σου μάθαινε μια στάλα/Σαν τον μεγάλο Κορκολή χτύπαγες ως σκορπιός/Και τους αντίπαλους τους φορ έπιανε πανικός/Μάλαμα η καρδούλα σου κι ας μοιάζεις σίριαλ κίλερ/Ας είσαι κι απ’ τη χώρα με τους γνωστούς τους ντίλερ/Μα σήμερα με πίκρανες, με έκανες κουρέλι/Γιατί έμαθα τρελάθηκες, το ‘πνιξες το κουνέλι/Να μου συγκρίνεις τον Βαλντές μαζί σου ρε αλάνι;/Μπορεί να είναι γκαφατζής μα εσένα δεν σε πιάνει/Και λες είναι καλύτερος του Ίκερ του Κασίγιας/Μήπως μου παραφούσκωσες απ’ τις πολλές τορτίγιας;/Μες στο μυαλό τι έπαθες θεέ Ρενέ Χιγκίτα; /Καταραμένο Αλτσχάιμερ ξηγήθηκες Μακίτα…
Να μας ζήσει ο Ντε Γιονγκ
Τσουρούκαρχο σε θεωρούν όσοι δεν ξέρουν μπάλα Δεν βλέπουν πως είσ’ άξιος για πράγματα μεγάλα Στα άσματά του ο Τοτέμ εύχεται να πεθάνεις Τη χάρη του αναίσχυντου ποτέ δεν θα την κάνεις
Να μας ζήσει ο Ντε Γιονγκ Να μας ζήσει ο Ντε Γιονγκ Το καλόκαρδο αγόρι Να μας ζήσει ο Ντε Γιονγκ Να μας ζήσει ο Ντε Γιονγκ Παντελώς
Αρχοντικές οι καρατιές, τα τάκλιν στο καλάμι Η τεχνική στις φλέβες σου κυλά σαν το ποτάμι Το total football φτιάχτηκε για σε το δίχως άλλο Αχ να σε είχε ο Μίχελς στον Άγιαξ τον μεγάλο
Ο σούπερ σταρ θα ήσουν εσύ κι ο Κρόιφ ένα γατάκι Ο Χάαν ένα μειράκιον κι ο Κάιζερ γιουσουφάκι Ινδάλματα σου ο Νέεσκενς, ο Γκούλιτ, ο Σουγκλάκος Ο Φρέιζιερ, ο Ζαμπίδης κι ο Τάισον ο αλητάκος
Κάρολος Κουν ο Μπεν Αρφά, το ‘παιζε χτυπημένος Άμα εσύ ‘σαι πήλινος τι φταίει ο λατρεμένος; Κι αυτή των Βάσκων η ντροπή, ο Αλόνσο ο θεατρίνος,
που να του επιτεθεί όρνεων ένα σμήνος
Όλοι ‘ναι προβοκάτορες και θέλουν το κακό σου Μα ο Μπαμπατούντε, Νάιτζελ μου, θα μείνει οπαδός σου Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα, έρχεται ο Ντε Γιονγκ Που τάκλιν θα ‘κανε ακόμα κι αν έπαιζε πινγκ πονγκ
