Αυτός ο βλάκας που ανακάλυψε τα αυτόματα φώτα στις τουαλέτες είναι περήφανος που προκειμένου να μην αρμέξεις στα σκοτάδια πρέπει να χορεύεις κάθε τρεις και λίγο μακαρένα;
H Παναγιά τσατίστηκε με του Άγγελου το ρόμβο; όταν βουλώνει το μπουρί, στα αυτιά ακούς το βόμβο; Ή Μήτρογλας με το παπί, σούζα περνάει τον κόμβο;
Πουλάκι τσίου μη λαλείς, ο Τζίγκερ δεν ακούει; όταν κοουτσάρει η Παναγιά, Άγγελος υπακούει; ή αν ξεβουλώσει το μπουρί χαλάει το φενγκ-σούι;
Στης Κολομπιάνας τα μπονμπόν Βαϊμάκης παίζει πρέφα; με της μουχρίτσας την ευχή, τα Γιάννενα στο Ουέφα; Ή βρήκανε μπέϊκον στον Ερμή, να στείλουμε τη Βέφα;
Με τα προσόντα που ‘δειξες σε πέρασαν για άλτη οι διαιτητές δεν σφύριζαν, δεν σου ‘διναν πενάλτι ήσουν σκυλί σε κάθε ματς και στην προετοιμασία μ’ από Εργοτέλη έφυγες και πήγες Μαγνησία από το Λάγος Βατερλό και τούμπαλιν στην Κρήτη με το μαλλί σου το ξανθό, το μπόϊ Ψηλορείτη το βλέμμα σου που ταίριαζε στης ζούγκλας τα θηρία το όνομα σου ξακουστό σ’ όλη τη Νιγηρία
Εξάσκησες τα ελληνικά, υπέπεσες σε λάθη σε πήραν στο ψιλό, γιατί; Ο Γκμοχ τα έχει μάθει; τα βολ πλανε σου αστραπές και οι μπαλιές σου οι πλάγιες στου Τρύφωνα του Σαμαρά που πήγες για ανταύγειες κι ειχανε όλοι να λεν “καλώς τονα τον γόη” μάρκαρες δίχως ενδοιασμούς Ισσά, Τζεμπούρ και Πόϊ σου άξιζε το εθνόσημο και η στοργή του Όττο μα αντί γι αυτό σε χλεύασαν ω! Πάτρικ Ογκουκνσότο!
Στα όλα σου ήσουν τίμιος για μια δεκαετία όμως στο τέλος είσπραξες μονάχα αχαριστία Θύμα της ανανέωσης, θυσία εσύ στην κρίση να δούμε τα παπούτσια σου τώρα ποιος θα γεμίσει.
Σαν άκουσα την είδηση, μελαγχολία μεγάλη φανέλα, λέει, θ’άλλαζες και θα φορούσες άλλη. Τα κόκκινα προβάριζες, τα σάιτ διαλαλούσαν κι όλοι οι πιστοί σου οπαδοί σε δάκρυα ξεσπούσαν.
Μα εσύ τους τρόλαρες στεγνά και διάλεξες τα ξένα το ελληνικό πρωτάθλημα δεν χώραγε εσένα. Τις ξυραφένιες σέντρες σου, τις διαβητένιες πάσες τις κούρσες σου τις θεϊκές που κόβανε ανάσες
Τα τάκλιν τα δυναμικά, τα τόσα, τα μεγάλα τα τόσο καθοριστικά, πάντα πάνω στην μπάλα ποτέ δεν θα ξεχάσουμε -αλήθεια σου το λέω τώρα Πριμέρα τα ΣουΚου θα βλέπω και θα κλαίω.
Θα κάνω πέτρα την καρδιά, την θλίψη μου συνήθεια θα κρύψω, τέλος, τον καημό βαθειά μέσα στα στήθια γιατί εσύ γεννήθηκες για πράγματα μεγάλα για να τους μάθεις, ρε Λουκά, στην Ισπανία μπάλα.
Ένα τραγουδάκι για τον Ντιντιέ τον Ντομί, που κάποιοι θέλουν να φάνε μπαμπέσικα…
Κάποιος κοιτάει την ώρα κάποιος στο Ρέντη τρέχει ο Ντιόγκο δίαιτα κάνει Ντουντού απ’ τα μπλογκ απέχει
Και μένα τι με νοιάζει εδώ έχει πάντα γύρο μόνο που με παχαίνει οπότε λεν’ να φύγω είχαν πει θα φύγω,είχαν πει…
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ κι αυτό το καλοκαίρι αφρός από φραπέ κολλάει στο χέρι κάποιος κοιτάει την ώρα κάποιος στο Ρέντη τρέχει είμαι ακόμα εδώ
Τους έχει λιώσει ο Λίνεν στην προετοιμασία έφερε και Χολέμπας για εμέ δεν δίνει μία
Η Ραψωδία της Τρίτης
Πράξη Πρώτη: Λίγες ώρες Πριν….
Ήταν η μέρα του Σταυρού του Τίμιου, του Αγίου, η Τρίτη που μας πέρασε, του πρώτου μαρτυρίου….
Γιατί στις δεκατέσσερις γιορτάζουμε το ξύλο, εκεί όπου σταυρώσαμε Τον Μέγιστο μας Φίλο.
Μα κάποιοι Τον ξεχάσανε και τάματα δεν κάναν, γιατί το βράδυ που ‘φτάνε δεν ξέραν τι θα ‘χάναν.
Η μέρα κύλαγε αργά μ’ αγάπη και με ελπίδα, φατσούλες αισιόδοξες μπρος στο γυαλί μου είδα.
Μιλούσανε για πρεσβευτές για της Ευρώπης άτια, για την ομάδα τη λαμπρή που παίζει σε παλάτια…
Το ξέραν όλοι μέσα τους το θέμα αυτό πως έχει, όποιος μυαλό δεν κουβαλά την άλλη μέρα τρέχει…
Πράξη Δεύτερη: Το Έργο…
Η ώρα έφτασε λοιπόν μου λέγαν βάλε Μέγκα, και κλέινω εγώ το ράδιο που είχε Μάνο Νέγκρα…
Οι πράσινοι κληρώθηκαν να παίξουν με τη Μπάρτσα, των Τσάβι, Μέσι και Πουγιόλ με τη μεγάλη φράντζα.
Μαζί μου ο κόσμος κάθισε μπροστά στις τηλοράσεις, το σόου που ξεκίναγε δεν έπρεπε να χάσεις…
Και νάσου φάνηκε ο ναός με τίτλο Νουέβο Κάμπο, τα μάτια μου χαμογελούν και στη ψυχή μου λάμπω.
Του χρόνου ήρθε το πλήρωμα και το ματσάκι αρχίζει, από το πρώτο το λεπτό ο άνεμος σφυρίζει.
Οι πράσινοι στηθήκανε με άμυνα γρανίτη, το κύρος τους να σώσουνε και τη μεγάλη μύτη…
Και εκεί που τώρα έλεγες πως θα ‘ρθει το γκολάκι, με δυο πασούλες βρέθηκε στο τέρμα το Γαλλάκι..
Είναι κοντά το όνειρο είναι κοντά το θαύμα, που το θηρίο χτύπησαν με του Γκοβού τη λαμα.
Μαζί παραληρούσανε ο Χρήστος και ο Μένιος και κάθε φίλος βάζελος που νιώθει τώρα σένιος….
Βρε όσα φέρνει η στιγμή δεν φέρνει ο χρόνος όλος, τα πράγματα σοβάρεψαν σαν μπουμπουνίζει ο στόλος.
Με σέντρα φίνα, μαγική ο Τσάβι βρίσκει Μέσι, εκείνος τον επλάσαρε το Τζόρβα το μπαμπέση…
Μετά από λίγο κέρδισαν το κόρνερ στη γωνία, ο Βίγια το παστέλωσε στην άδεια εμπρος εστία…
Θεέ Μεγαλοδύναμε και Παναγιά Παρθένα, βοήθα την ομάδα μας μην φάει άλλο ένα.
Αυτό παρακαλούσανε οι πράσινοι μου φίλοι, μην γίνουνε ρεντίκολο των μίντια οι θρύλοι.
Μα κάποιοι μέσα στο ναό είχανε άλλη γνώμη, σολάραν πεντατονικά με κιθαριές… Αϊόμι
Πράξη Τρίτη: Το Ένδοξο του Τέλος
Σαν έσβησαν οι μηχανές τα φώτα σαν πλαγιάσαν, οι φίλοι μου οι Καταλανοί Φερερ ροσε… κεράσαν.
Μα ήταν άδειο το κουτί και είχε μόνο πέντε, γι’ αυτό κρασάκι σέρβιρε στη πόρτα ο Βιθέντε.
Να πιούνε να μεθύσουνε γι’ αυτον εδώ τον άθλο, οι πράσινοι πολεμιστές που άγγιξαν το βάθρο.
Γιατί σαν νίκη έμοιαζε ετούτη η πεντάρα, αφού με τη παλάμη τους κρατήσαν τη καρδάρα.
Είναι το κόλπο που έχουνε οι πρέσβεις με γαλόνια, να κρύβουν τα “παράσημα” σαν έρχονται στ’ αλώνια.
Εχθές μόλις ξεκίνησε το dancing με αστέρες, άλλοι στους βάλτους κελαιδούν και άλλοι… στους αιθέρες.
Στον καναπέ καθόμουνα και έπαιζα τον ghost buster κυνήγαγα το φάντασμα του εθνικού sportscaster γιατί αυτό το άτιμο με ενοχλούσε χρόνια διαρκώς εμφανιζότανε και μου έκανε καψώνια. Χωρίς εγώ να προκαλώ με έκανε άνω κάτω Και η φωνή του έκραζε ‘παιδιά η μπάλα κάτω’. Έτσι και εγώ αποφάσισα να γίνω κυνηγός Μπιλ Μάρεϊ το είδωλο για μένα οδηγός. Μα ο Κάπα Βήτα ξέφευγε, σ’αυτό είχε γίνει τέλειος, με δούλευε και έκανε hi 5 με τον Stelios. Σαν μπάτσος το κυνήγαγα σαν να’μουν ο Αρκουδέας μα αυτός ντυνόταν Μπατσινάς, Ντιρκ Κάουτ και Μαυρέας. Και ενώ στη γη τον έψαχνα αυτός σαν τον καπνό ψηλά εξατμιζότανε ‘στον έβδομο ουρανό’, μαζί με τα ‘αδέρφια του’ το ελληνικό κοινό του κάθε Τετάρτη Champions League το έκανε δικό του. Απ’ τη συχνότητα της ΝΕΤ έπραττε αναλύσεις κι ο κόσμος φλέβες έκοβε ζητώντας διαφημίσεις. Τα νέα που μας σέρβιρε φρέσκα σαν σως σαρδέλας μα ξάφνου πάθαινε αμόκ ‘ο Κολοσσός ο Δέλλας’. Και στης Αυστρίας τα γήπεδα αντί να λέει για Γκέκα, στεγνά στον κόσμο έδινε του Γκουίθα τη γυναίκα. Για τα πολλά τα κάλλη της το ‘αγνό’ το παρελθόν της το μόνο που δεν έδωσε ήταν το κινητό της. Μα τι τον κάνει ίνδαλμα; για μένα ίσως όλα, η ισπανική του προφορά; ή μήπως ο Κατσόρλα; Ή ίσως η παρέα του που βγαίνουν που και που Μίχος, Θεοφιλόπουλος Γκώνιας, Πουρουπουπού. Αυτοί οι πέντε ‘άρχοντες’ μαζί με τον Λιαλιάτση με κυνηγούν στα όνειρα σαν Ινδιάνοι Απάτσι. Με ατάκες, χαριτωμενιές, χρειάζομαι ασπιρίνη, λέει πως για την Εθνική όλοι έχουμε ευθύνη. Έτσι παίρνει το φταίξιμο στις στιβαρές του πλάτες αυτές που μας ανάγκασαν να νοιώθουμε πελάτες. Γιατί πληρώνουμε την ΕΡΤ συνέχεια στη ΔΕΗ και σαν κορόιδα θέλουμε ισάξια ανταμοιβή, και όχι ένα συρφετό σαν τη γιορτή της ρέγκας που μες την κάψα της βραδιάς λένε το Σεσκ ‘Φραμπέγκας’. Μα τι τα θες, δημόσιο πέφτει ο μισθός μηνιαίως γι’ αυτό το φάντασμα αυτό θα το κοιτάς με δέος. Και όταν πηγαίνεις τα παιδιά στις κούνιες, στην τραμπάλα να τους φωνάζεις ‘ρε παιδιά να παίξουμε λίγη μπάλα’. Μα αν δεν μπορέσω τελικά το φάντασμα να πιάσω θα ρίξω δίχτυα κάπου αλλού για να τον ξεπεράσω. Θα κυνηγήσω Θεοφιλό, Αλέξανδρο τον Μέγα, στο Μουντιάλ αποσύρθηκε όπως η Μεγκ και ο Έγκα. Μα φέτος ξαναγύρισε με δύναμη και χάρη με ένα μειονέκτημα μπερδεύει το δοκάρι, όχι με ξύλα οικοδομής έτσι για να γελάει μπερδεύει άψυχες δοκούς με κάποιον Αφελάι. Μα αν τον πιάσω δόλωμα θα μπει μες τη σοφίτα παγίδα με σωτήρα του το φίλο Κάπα Βήτα. Και όταν τον πιάσω και αυτόν και οι δυο θα γίνουν δέμα εις την λαμπερή καριέρα τους εγώ θα βάλω τέρμα. Στο δέμα ένδειξη ‘εύθραστον’ και ‘επείγον’ μια σφραγίδα θα μπούνε Υπερσιβηρικό και μες στη καταιγίδα θα φύγουν για Βλαντιβοστόκ και από εκεί Αυστραλία να λιώνουν τα κορμάκια τους σε κάποια παραλία σαφάρι με τα καγκουρώ και τα άγρια κοάλα στην έρημο να τραγουδούν ‘Παιδιά κάτω η μπάλα’.
Ωδή στον Τζενάρο Ιβάν Γκατούζο Σαν ο Κακά παράτησε το βροχερό Μιλάνο, Όλα για σένα ειν’ άσχημα κι η Ίντερ από πάνω. Εγώ της Μίλαν οπαδός δεν είμαι μα θα γράψω Γιατί οι ροσονέρι παν ολοταχώς για cazzo. Ο βασικός υπαίτιος είναι η ηλικία Που νερατζούρα είναι πια η αυτοκρατορία. Ο Ντίντα πάει ολοταχώς να φτάσει τα σαράντα Και ο Φαβάλι κάποτε έπαιζε με Λοσάντα. Η ηλικία πέρασε του Κούκου του Τζαμπρότα Και ο Αμπιάτι πέρασε τα –άντα του τα πρώτα . Ο Νέστα τριαντάρησε εδώ και κάτι χρόνια, Του Ζέεντορφ πια ξεθύμανε η ακριβή κολώνια. Ο Όντο για απόσυρσης θα ταίριαζε καμπάνια Κι ο Γιανκουλόφσκι Αιδηψό θα πήγαινε για μπάνια. Μεγάλωσε επικίνδυνα ο Μάσιμο Αμπροζίνι Κι απ’ τον Ιντσάγκι σύντομα το σκήνωμα θα μείνει. Στοράρι, Ονιέγου, Χούντελααρ κάλλιο για πανηγύρια, Μπέκαμ και Ροναλντίνιο μονάχα για ξενύχτια. Πίρλο και Πάτο έμειναν, έφυγε κι ο Γκουρκίφ Και μόνο αυτοί δεν κάνουνε το σύνολο μασίφ. Αν δεν υπήρχες και εσύ, πρωταθλητή του κόσμου, Η Μίλαν πια θα έπαιζε με Αίαντα του Ευόσμου. Τρέχεις, μαρκάρεις, προσπαθείς να κλείσεις κάθε τρύπα Κι όταν στραβώσει πια το μάτς ελεύθερο έχεις, χτύπα. Τοτέμ θα σε λατρεύουμε και θα σε προσκυνούμε, Για μια και μόνη καρατιά από εσένα ζούμε. Πίνουμε στ’ όνομα νερό και στην υγειά σου ούζο, Για ‘σένα και στην κόλαση, μέγα Ρίνο Γκατούζο!
ΤΙΤΛΟΙ «ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ»: 1. Στο τρένο θα στον σφυρίξω δυο φορές 2. Ξεκωλοθρευτής 2: Η μέρα της στύσης 3. Τα ζόμπι είναι πεοφάγα 4. Τα κανόνια του Bυζαρόνε 5. Πουτανικός 6. Τα μαύρα παπάρια του έρωτα 7. Ξέρω ποιον ξεπέταξες πέρυσι το καλοκαίρι 8. Η γέφυρα του ποταμού Kαβαλάι 9. Χάρι Καπότερ 10. Μια βραδία στου Μουνοχείλ 11. Στη σκια του ξεκώλακα 12. Η στύση σας προωθείται 13. Ποκαχώνοντας 14. Επιστροφή στη χώρα του πρωκτέ 15. Πολύ σκληρός για να χωρέσει 16. Η σαραντάρα κι ο παπάρης 17. Βαθύτερα δεν γίνεται 18. Γαμημένος την 4η Ιουλίου 19. Η νύφη τον έφαγε 20. Μπούτια ερμητικά κλειστά 21. Μαγεμένος Καυλός 22. Ο γητευτής των πρωκτών 23. Κουράστηκα να πηδάω τις αγαπητικές σου 24. Ο σκίστης του Παναμά 25. Ο έμπειρος της Βενετίας 26. Το κλαρίνο του λοχαγού Κωλέρι 27. Η μικρή Ξε-κόλυα 28. Γαμελί 29. Αγέλαστος σούφρα 30. Πήδα με αν μπορείς 31. Χίλιες και μια πίπες 32. Σουφριζότο 33. Οι κώλοι το σκασαν 34. Πουροτεχνήματα 35. Χτυποκαυλια στο Μπεβερλι Χιλς 36. Hothika 37. Πουστάρ Wars Επεισόδιο 1: Η αόρατη ψωλή 38. Γαμάτε Κιντ 39. Η Ντ’Αρπαχτάν και οι 3 σωματοπήδακες 40. Η ψωλαρπαχτή 41. Σε τεντωμένο καυλί 42. Ο Χάρι Σπρώχτερ και η κάμαρα με τους δονητές 43. Θωρηκτό Πρωκτέμκιν 44. Κλεοπάρτα 45. Ο κόμης Μοντεχύστο 46. Ο μύθος του ακέφαλου καβλιάρη 47. Γαμιολέρο 48. Ο μάγος του Πρωκτ-οζ 49. Τρυπανικός 50. Πρώτο τραβελι πίστα
Ύμνος στον Andy Carroll
Είναι το σουτ σου άπιαστο, ομοιάζει με κανόνι κι η πλούσια η χαίτη σου με την ουρά του πόνι. Καλπάζεις στην επίθεση σαν καθαρόαιμο άτι αλώνοντας τα τέρματα με το εννιά στην πλάτη.
Η ντρίμπλα σου περίτεχνη, γεμάτη όλο χάρη ξαπλώνει κάτι Τέρρυδες επάνω στο χορτάρι. Ντροπιάζεις κάθε άμυνα χορεύοντάς την μάμπο, στη θέα σου θα τρόμαζε μέχρι κι ο John o Rambo.
Η κεφαλιά σου αστραπή που σκίζει τον αέρα έχεις και το χαμόγελο του Marco του Banderas. Που σ’ έχω στην ομάδα μου στον Άγιο τάμα κάνω γατί έχεις την τεχνική Messi και Cristiano.
Μα κάποιοι δεν εκτίμησαν το άφθονο ταλέντο, την νιάτα σου, τη σύνεση και το ταμπεραμέντο. Είπανε πως δεν άξιζες τριάντα πέντε μύρια, κι πως με ‘σένα η Liverpool είναι για πανηγύρια.
Πώς να σκοράρεις δεν μπορείς από το ένα μέτρο, κι η μπάλα, αντί στο τέρμα, φτάνει στον Άγιο Πέτρο. Κάλλιο η ομάδα να ‘παιρνε τον Patrick Ogunsoto κι σένα να σε στέλνανε εξόριστο στο Νότο.
Μα εσύ που είσαι τίμιος, αντί αυτούς να κράξεις έδωσες την απάντηση στο γήπεδο με πράξεις. Βουλώσανε τα στόματα που σε κακολογούσαν κι έκανες περήφανους αυτούς που σε πονούσαν.
Γιατί δεν ξέρει άλλος κανείς όπως εσύ το τόπι και άλλον σαν εσένα φορ δεν έχει στην Ευρώπη. Για τούτο και στην Εθνική θα είσαι βασικούρα, βάλε στο Euro δέκα goal, Andy Carroll παιχτούρα.
