Σε όλους μας ήρθε μια ξινίλα όταν για πρώτη φορά φάγαμε τις τελίτσες από το PACMAN. Ευτυχώς την κατάσταση έσωσε η γεύση του blue curacao, την οποία κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα είχε το φαντασματάκι όταν γίνεται μπλε
Οταν μας εχριζαν προπονητες στη “Μyth team”, μας αρεσε να παιζουμε 4-4-2 με φορ τον Ηρακλη και τη Λερναια Υδρα. Μαλιστα διναμε εντολη να παιζουμε με γιομες, ετσι ωστε αν το ενα κεφαλι της Υδρας εχανε την κεφαλια ο Ηρακλης θα το ‘κοβε και θα πεταγονταν αλλα 2… ε,καποιο θα την καρφωνε στο πλεκτο…
Όλοι μας την πρώτη φόρα που δωρίσαμε ένα από τα νεφρά μας, απογοητευτήκαμε που η εγχείρηση δεν περιελάμβανε σεξ με μια άγνωστη Ρωσίδα και ξύπνημα σε μπανιέρα με πάγο σε άγνωστο σπίτι.
Όταν ένας παπάς έρχεται να κάνει ένα ευχέλαιο ή παρίσταται δοξολογώντας την κοπή της πίττας, υπάρχει μια λεπτομέρεια πολιτικού περιεχομένου. Θα ρωτήσει: “τοις ευσεβέσοι ή τοις βασιλευσι θέλετε να πούμε;” “Τοις βασιλεύσι πάτερ, μας περνάτε για κομμουνιστάς; Ναι ναι, βάλε τοις βασιλεύσι”. Εϊναι άλλωστε γνωστοί οι διακριτοί ρόλοι Πολιτείας και Εκκλησίας.
Όλοι μας βρεθήκαμε σε δύσκολη θέση όταν ο μανάβης έπιασε τα καρότα που θέλαμε να ζυγίσει και τα δάγκωσε σκανδαλιστικά, κουνώντας τους γοφούς του πάνω στο καρπούζι που διαλέξαμε.
Υπαρχουν δυό είδη ανθρώπων: Εμεις που φτερνιζόμαστε και μας ακούν ως το Εκουαδόρ κι αυτοί που κάνουν ένα “ατούκου” και ζητάνε και τριψήφιο.
Δεν πιστευα στους εξωγηινους μεχρι τη μερα που ημουν στο beach bar με 40 βαθμους και ο αλλος παρηγγειλε Νες γλυκο με γαλα.
Καθε φορα που μια γυναικα βαζει το τσιγαρο στραβα στο στομα και μιλαει νταλκαδιασμενη, ο Χαλκ Χογκαν φτυνει το δαχτυλακι του και γυριζει σελιδα στο Cosmopolitan.
Όταν ο Αδάμ ένιωθε μοναξιά και ζήτησε από τον Θεό σύντροφο, αυτός πήρε ένα πλευρό από τον Ντέρεκ Μπόατενγκ και έφτιαξε την Έυα.
Όλοι εμείς oi Σαμουράι ξενερώνουμε αφάνταστα όταν πρέπει να κάνουμε Χαρακίρι, γιατί στο τέλος θα πρέπει να πλύνουμε και να γυαλίσουμε το σπαθί μας.
