ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΑΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΛΕΙ (ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ) ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΠΩΠΟΥΔΙΝΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΕΚΝΑΤΖΟΥΣ ΝΑΤΑΛΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΣΚΥΛΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥ, ΩΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ.
Όλοι μας, κατα τη συγγραφή του μεγαλύτερου λεξικού της ελληνικής γλώσσας, κάθε φορά που ο μονόδρομος της αλφαβητικής ακολουθείας των λέξεων μας οδηγούσε σε μπινελίκι βρεθήκαμε σε δίλημμα για το αν πρέπει να το συμπεριλάβουμε ή όχι. Και το πρόβλημα μεγάλωνε οσο σκέφτόμασταν αφ’ ενός την ποληπόθητη πληρότητα που θα αφηνε το όνομα μας στούς αιώνες, αφ’ ετέρου το κατα πόσο δόκιμο ήταν το κάθε μπινελίκι… (μηπως και οι ανταγωνιστες μας κατέκριναν την εγκυρότητα του λεξικού μας). Δύσκολη η δουλεια του λεξικογράφου γαμώ τα καντήλια μου…
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΠΗΡΑΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗ MANCHESTER CITY, ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΧΥΛΟ ΜΙΣΘΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ.
Καθε φορα που πηδαμε απο τον εβδομο οροφο για να φυγουμε απο το σπιτι λεμε στους εκπληκτους γειτονες που μας βλεπουν «δεν παιρνω ασανσερ στο κατεβασμα για να κανω λιγη γυμναστικη».
Όλοι μας πριν από 50 χρόνια δεχτήκαμε επίσκεψη από ένα μελαμψό και ντροπαλό παιδάκι με μπουκλέ μαλλιά που το όνειρο του ήταν να μάθει ηλεκτρική κιθάρα και το έλεγαν Τζίμι Χέντριξ. Και όλοι μας, επειδή ήμασταν πονόψυχοι διάολε, αποφασίσαμε να του μεταδώσουμε ένα μικρό μέρος των γνώσεών μας.
Όλοι, όταν ήμασταν λεφτάδες στο τιμημένα χρόνια του Μεσαίωνα, προτιμούσαμε να επενδύουμε τα λεφτά μας στα τσιφλίκια παρά στην Παιδεία και στην Βιομηχανική παραγωγή -που πρώτος ο φίλος μας ο Ντα Βίντσι είχε στήσει, σε πρώιμο στάδιο…
ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ ΜΕ ΧΑΡΑ ΤΗ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΦΡΙΚΗ, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ «ΑΛΕΠΟΥ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ» ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΡΟΜΕΛ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕΞ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΤΟ ΕΣΣΕΞ…
Ολοι μας οταν προσεληνωθηκαμε ακουσαμε τον σκηνοθέτη να φωνάζει «Cuuuuuttt!!!», γιατι το φως απο τις λάμπες επεφτε ανάποδα.
Όλοι εμείς οι ναυτικοί παραξενευτήκαμε όταν, γυρνώντας απο 6μηνο ταξίδι, αντικρίσαμε ουρά αντρών έξω απο το σπίτι μας και όταν πήγαμε να μπούμε κάποιος απ’ αυτούς μας φώναξε «στη σειρά σου μάγκα».