Όλοι όσοι είμαστε μέντιουμ και βλέπουμε για τον πελάτη μας θάνατο σταματάμε απότομα τη συνεδρία και του λέμε «εεε, όλα καλά θα πάνε μωρέ αλλά πρόσεχε καλού κακού».
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΛΥΣΑΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ FERMAT, ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ Η ΦΡΑΣΗ «ΠΑΡΤΑ ΠΟΥΣΤΗ, ΣΕ ΦΕΡΜΑΡΑ».
Όλοι εμείς που βγάζουμε μεροκάματο πλένοντας τζάμια με την μαλαστούπα, λέμε «ΌΧΙ» στις κυκλικές διασταυρώσεις (roundabout) που βάζουν το επάγγελμα μας σε σοβαρό κίνδυνο λόγω έλλειψης σηματοδότησης…
Όλοι μας, όταν φοράγαμε τη φανέλα των Lakers με το νούμερο 8 και βάλαμε 81 πόντους στους Raptors στις 22/1/2006, εσκεμμένα σπάσαμε το ρεκόρ καριέρας του Jordan και όχι του Chamberlain (ενώ χαλαρά θα μπορούσαμε να βάλουμε 120 πόντους!) γιατί θέλουμε η ιστορία να μας συγκρίνει με την αυτού ΑΕΡΟΤΗΤΑ, και φυσικά να θεωρηθούμε καλύτεροι!
Ο ΖΑΪΡΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΟΤΕΡΟ.
ΟΤΑΝ ΠΑΙΞΑΜΕ ΣΕ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΚΚΟ, ΟΛΟΙ ΤΣΑΝΤΙΣΤΗΚΑΜΕ ΟΤΑΝ ΕΙΔΑΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΕΤΣΟΚΟΨΕΙ ΣΤΟ ΜΟΝΤΑΖ… ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ.
Οταν τη βραδια των Οσκαρ μας την επεσε στεγνα για one night stand η Megan Fox, ψιλομετανιωσαμε που ειχαμε φορεσει το φανελακι και το πουκαμισο μεσα απο το σωβρακο, οπως μας εχει πει να κανουμε παντα η μαμα μας…
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΑΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΛΕΙ (ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ) ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΠΩΠΟΥΔΙΝΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΕΚΝΑΤΖΟΥΣ ΝΑΤΑΛΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΣΚΥΛΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥ, ΩΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ.
Όλοι μας, κατα τη συγγραφή του μεγαλύτερου λεξικού της ελληνικής γλώσσας, κάθε φορά που ο μονόδρομος της αλφαβητικής ακολουθείας των λέξεων μας οδηγούσε σε μπινελίκι βρεθήκαμε σε δίλημμα για το αν πρέπει να το συμπεριλάβουμε ή όχι. Και το πρόβλημα μεγάλωνε οσο σκέφτόμασταν αφ’ ενός την ποληπόθητη πληρότητα που θα αφηνε το όνομα μας στούς αιώνες, αφ’ ετέρου το κατα πόσο δόκιμο ήταν το κάθε μπινελίκι… (μηπως και οι ανταγωνιστες μας κατέκριναν την εγκυρότητα του λεξικού μας). Δύσκολη η δουλεια του λεξικογράφου γαμώ τα καντήλια μου…