ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΠΑΣΤΗΚΑ ΟΤΑΝ Η ΤΖΟΥΛΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΣΕ ΧΛΙΔΑΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ, ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ DVD… ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ…
Όλοι μας, όταν ήμασταν μέσα στην κοιλιά του κακού λύκου και ακούγαμε την Κοκκινοσκουφίτσα να ρωτάει γιατί έχουμε τόόόόσο μεγάλα δόντια, τόόόόσο μεγάλα μάτια, κτλ. ξέραμε μέσα μας ότι κάποια στιγμή θα βγαίναμε απο εκεί, καλώς η κακώς, γιατί η κοιλιά του λειτουργούσε απλά σαν αποθηκευτικός χώρος… Ήταν λαίμαργος ο κανάγιας… Μας έφαγε αμάσητους και το πλήρωσε…
Όλοι μας θυμόμαστε ότι οι κοινωνικοί τριγμοί στην USSR ξεκίνησαν ύστερα από την νίκη του Rocky Balboa εναντίον του Ivan Drago, όπου όλοι φωνάζαμε USA-USA-USA.
Όταν έμαθα την απόδοση για το διπλό του Δαυίδ στην έδρα του Γολιάθ, έριξα ένα δεκάευρο έτσι για τον χαβαλέ. Άρχισα, δε, να πιστεύω ότι μπορεί και να τα πάρω όταν άκουσα τις δηλώσεις του Δαυίδ στη συνέντευξη τύπου «ήρθα εδώ να παίξω ένα ανοικτό παιχνίδι, σέβομαι τον μεγάλο αντίπαλο μου, αλλά πιστεύω με μια οργανωμένη άμυνα και θα μου δωθεί η ευκαιρία να χτυπήσω τον αντίπαλο μου στη weak side και να πάρω τον αγώνα». Ακόμα θυμάμαι το σχόλιο του γέρου μου «μου αρέσει ο μικρός έχει τσαγανό…».
Κάθε φορά που μας καλεί μία πρώην στον γάμο της, επισκεπτόμαστε spa για να δείχνουμε φρεσκαδούρες και να κάνουμε τη νύφη να σκεφτεί πόσο λάθος έκανε που δεν παντρέυτηκε εμάς.
…ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΑ ΚΑΡΦΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΩΝ ΝΟΡΒΗΓΩΝ ΣΤΟΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΝΟΤΙΟ ΠΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟ ΣΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΧΙΟΝΙ, ΟΠΩΣ ΕΙΧΑ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΑΣΩ ΣΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ… ΕΝΙΩΣΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΩ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ ΣΤΑ ΓΑΝΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟ ΔΑΚΡΥ ΠΑΓΩΣΕ ΜΕΣ’ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΜΟΥ…
Όταν πηγαινουμε να αγορασουμε τον «Ριζοσπαστη», ο περιπτερας συνηθως θα μας τον δωσει διπλωμενο ετσι ωστε να μην φαινεται ο τιτλος.
Όλοι σπρωχτήκαμε για το ποιος θα πρωτοχτυπήσει παλαμάκια στο ζεϊμπέκικο του Γρίμπιλα, στο πλαίσιο των πανηγυρισμών του Ιωνικού για την άνοδο, στα τοπικά μπουζούκια.
Είναι πολύ σπαστικό να παίζουμε ξύλο με έναν άγνωστο που γνωρίσαμε στο αεροπλάνο κάθε μέρα για κανα χρόνο, και να ανακαλύπτουμε ότι τελικά βαράγαμε τον εαυτό μας…
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΒΡΙΖΑΝ ΠΟΥ ΠΑΙΞΑΜΕ ΤΟ ΣΠΑΡΤΗ-ΠΕΡΣΙΑ ΔΙΠΛΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΩΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΞΕΡΑΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΓΗΠΕΔΟ ΔΕ ΒΟΛΕΥΕ ΤΙΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΗΓΑΜΕ ΤΑΜΕΙΟ…
Εν Αθηναις, σημερον, 19-4-2010
Αγαπημενη μου Jenna ελπιζω το γραμμα μου να σε βρισκει καλα. Καθησα και σκεφτηκα ολα οσα ειπαμε για το μελλον της σχεσης μας την τελευταια φορα που βρεθηκαμε στο εξοχικο μου στο Κιατο. Και, οπως μου ζητησες, πηρα τις αποφασεις μου. Λυπαμαι χρυσαφενια μου. Ανηκουμε σε δυο διαφορετικους κοσμους. Εσυ εισαι Αμερικανιδα, εγω Ελληνας και οι συντηρητικοι γονεις σου δεν θα επιτρεψουν ποτε να προχωρησει μια τετοια σχεση. Εσυ εισαι ενα κοριτσοπουλο της επαρχιας που μεγαλωσε στο Fromberg της Montana ενω εγω σε μια μεγαλουπολη οπως η Αθηνα. Εισαι μια κοπελα διχως εμπειριες απο αντρες οπως μου εχεις εκμυστηρευθει, ενω εγω -πραγμα που σου ειχα αποκρυψει- ειμαι ενας τυπος που την μιση μου ζωη την εχω περασει «κερνωντας» νετα που μαζευα απο τα μπουζουκια και τα club. Μονακριβο ροδο μου, κανε την καρδια σου πετρα και ξεχασε με. Πες πως δεν με γνωρισες ποτε. Βρες καποιον που να σου αξιζει και κανε μαζι του την οικογενεια που παντα ονειρευοσουν. Σφουγγιξε τα σμαραγδενια δακρυα που τρεχουν απο τα ματια σου και χάραξε ροτα για αλλο λιμανι. Οσο για μενα, μην ανησυχεις. Θα βρεθει καποια και για μενα. Ισως οχι με τα δικα σου ψυχικα χαρισματα αλλα εχει ο Θεος… Ελπιζω ολα να σου πανε καλα ζωγραφια μου. Παντοτινα δικο σου.