ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ;
Ακουστε εδω τοπικ που ανοιξε ο αλλος στο Φορουμ: “Ονομα ποδοσφαιριστη που παραπεμπει σε επαγγελμα” και πεταει και ενα “Γκαμπριελ Περεζ Ταριφα”, Αργεντινικο ταλεντο λεει που το βρηκε απο το FM09. “Ο’τι ναναι παλι” η πρωτη σκεψη που περασε απο το μυαλο, “Σιγα μην κανουμε και ενδεκαδα” σκεφτηκα και το εγραψα δηκτικα. Τι ητανε να το πω; Ενας ενας οι φιλοι συναγωνιστες Κωστας, Χημικος, Τρομοκραχτης βαλθηκαν να με διαψευσουν, βροχη οι τιμιες προτασεις, ωσπου με βαλανε και μενα στην πριζα τελικα:
“Ωραια πραγματα. Δεν μενει παρα να τους καλεσουμε για “δοκιμη” που λεει και ο Τεν Κατε…και επειδη ενας τουλαχιστον απ’ αυτους δεν θα ανταποκριθει στην προσκληση (γιατι ειναι μακαριτης) και αρκετοι αλλοι δεν θα περασουνε τα τεστ γιατι τσαλαπατησανε τα -ηντα, η αναζητηση ποδοσφαιριστων-επαγγελματιων συνεχιζεται. Να συνεισφερω κι εγω λοιπον με 3 συνεπωνυμα μαυρα διαμαντια, που πριν τους ανακαλυψουν οι Ευρωπαιοι σκαουτερς εξασκουσαν στη Μαυρη & Αραχνη & Ξηρα Ηπειρο το τιμιο επαγγελμα του νεροκουβαλητη: Ismaël, Sambégou και Οusmane Bangoura. Ο πρωτος εξακολουθει να διαπρεπει ως κουβαλητης στην Δυναμο Κιεβου, εκτος απο τα παγουρια και τα νερα στις προπονησεις κουβαλαει και μοιραζει με επιτυχια στους συμπαιχτες του και τις μπαλες, εξ ου και συχνα-πυκνα κατεχει επαξια και θεση βασικου. Ο γνωστος (?) σας Sambégou, μετα απο αγνωστη μακρα καριερα στο Βελγιο, οπου εμεινε και μπακουρι λογω της ανυπαρξιας γυναικων στην περιοχη (personal problems το λεει διακριτικα στο wikipedia), ειναι τωρα κοντα μας (σας) στον Πανσερραικο, οπου ακουσα οτι κολλαει με επιτυχια μπρικια (μπακιρια δηλαδη, να πως γενειν). Ο δε τριτος, κι αυτος με μακρα προυπηρεσια στο Βελγιο, θα ειναι διαθεσιμος ξανα μετα την αποφυλακιση του, καθοτι -ξελιγωμενος ων αμα την επιστροφη του στα α-πατρια Βελγικα εδαφη απο την Κινεζικη Shenyang Ginde και την υπογραφη του νεου ανυπαρκτου συμβολαιου του- πιαστηκε να βαζει χερι (=Ousmane στην τοπικη διαλεκτο της Γουινεας-Μπισαου) στο παγκαρι μιας εκκλησιας στο Charleroi (το οποιο φυσικα ητανε και αδειο τελικα).
Α να κι αλλος ενας: Μάκης Ράπτης, 34χρονος επιθετικός, μεταγραφη στον Αθηναικο απο τη νεα σεζον, λεει η ειδηση της ημερας.
Οποτε εχουμε και λεμε: 1.Κηπουρος (ονομα η πραγμα;) η Σουμαχερ 2.Ψαρρας 3.Butcher 4.Κασαπης 5.Παππας 6.Κοπιτσης 7.Ραπτης 8.I.Βangoura 9.Σαμαρας 10.Tariffa και 11.S.Bangoura. Ο Μπακαλης ειπαμε προπονητης και ο Καπετανος φυσικα για προεδρος. Τον Καραγκιοζοπουλο αμα δεν βρουμε ποστο, αφου εκτος των αλλων ειναι και life style, τον βαζουμε στην αναγκη διαιτητη. Κρασσας και ο τριτος Μπανγκουρας μολις αποφυλακιστει για τα νεροκουβαλητα και λοιπη ιατροφαρμακευτικη υποστηριξη των αθλητων, στην αναγκη να μπαινουν οι ιδιοι αλλαγη μολις βγαζουν εξω το φορειο. Και για εδρα δηλωνουμε το “Θανασης Τσαγκαρης” του Πανερυθραικου, που τηρει και τις διεθνεις προδιαγραφικοτητες της Ουεφας. Αυτα, το κλεισαμε τωρα το θεμα η εχουμε κι αλλα;”
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Ειχαμε δουλιτσα παλι προχτες, ναναι τρελλα τα παιδια… Μη φανταστειτε τιποτα σπουδαιο παντως, δυο τρια περιστατικα ρουτινας: Ο πρωτος ενας 15χρονος διπλος απο μενα, που εκαψε μια εκκλησια του 14ου αιωνα στο παραδοσιακο Πορβο την επομενη της νικης των Lordi στη Eurovision και ειχε βαλθει να τιναξει και το σχολειο του στον αερα. Οι ειδικοι τον ειχανε κηρυξει υψηλης επικινδυνοτητας. Με το που μπηκε στο γραφειο αρχισα να του τα ψελνω, τα Χαρντ Γκοτζαληλουια εννοω φυσικα, τα οποια διχως χρονοτριβη συνοδευσε με την ακουστικη κιθαρα που πηγε κι εφερε απ το δωματιο του, ωσπου στο τελος της συνεδριας κλεισαμε ομορφα και πολιτισμενα με ακομπανιαμεντο “Του τρελλαδικου ο μαγκας το καλυτερο παιδι εχει γινει τωρα αρνακι και τον Γκοντζο προσκυνει”. Να περασει ο επομενος λεω, επομενη ηταν τελικα, 20χρονη ξεψολης και προκολης, νομιζα οτι μ’ αυτην ειχα ξεμπερδεψει, αν και μου εβγαλε την Παναγια. Αλλα που, τα ιδια και χειροτερα: τωρα της εβγαινε ο Γκοντζος που της ειχα βαλει τις προαλλες. Με τις ωρες τα εσφιγγα τα λασκαρισμενα πριτσινια και τα παξιμαδια, αστα, θειο δραμα μιλαμε.
Μ’ αυτα και μ’ αυτα και χωρις τα αλλα, τελικα τα καταφερα, αλλη μια Γκοτζοευλογημενη μερα πισω. Το βραδυ ειπα να ηρεμησω, καθησα να δω Μαλαγα-Παναθηναικος απο το ιντερνετ. Νικησαμε, σπασαμε και το αηττητο σερι, μπραβο μωρη Παναθα λεω..η μαλλον δεν προλαβα να το πω: Στο chat διπλα απο την οθονη αντι για πανηγυρισμους διαβαζω να βριζουν τον Πατερα και τον Τζιγγερ, “παρτε παιχτες ρεε μπιπ μπιπ μπιπ”, εξυμνωντας τους Γιαννακοπουλαιους, οχι ενας ουτε δυο. Απαντησα, “εσεις κανετε χειροτερο κακο απο τον Κοκκαλη και τον Γκαγκατση που κατηγορατε”, λεω, “η ομαδα εχει 20 διεθνεις και αλλους 5 ξενους ποιοτητας, ελεος πια”. Για να παρω την πληρωμενη απαντηση που με σοκαρισε οσο τιποτα αλλο στα χρονια που κανω τη δουλεια: “Ο Γκοτζος εισαι; Φυγε απο δω ρε μπιπ και μην ξαναπατησεις”.
Αυτο ειναι, δεν υπαρχει πια καμμια αμφιβολια: Σχιζοφρενεια και μαλιστα παρανοειδης! Ολα τα κριτηρια τηρουνται: Διαρκεια παραγωγικης συμπτωματολογιας ανω των 3 μηνων, των οποιων προηγειται προδρομο εξελικτικο σταδιο αρνητικων συμπτωματων (απαθεια, μειωμενη κριτικη ικανοτητα, μουρμουρα, γκρινια κλπ) ανω των 6 μηνων, στη συγκεκριμενη περιπτωση μαλλον πολλων ετων. Ως παραγωγικη συμπτωματολογια εννοουμε πχ τον παρανοειδη ιδεασμο οτι ο Γκοντζος ειναι παντου κι ας μην τον αντιλαμβανονται με τις αισθησεις τους, ακομα και πισω απο αλλα ονοματα η οτι εισβαλλει το πνευμα Του σε διαφορα χιουμανοιντς/νεφελειμ η οπως αλλιως τα φανταζονται, ανα τον κοσμο, με το ονομα Γιωργος, Χρηστος, Ντειβιντ η οτι αλλο θες. Η αντιληψη αυτη της ενδοβολης ολοκληρης της προσωπικοτητας καποιου σε αλλον δεν ειναι απλως διχαστικου τυπου διαταραχη αποσυνδεσης του Εγω με στοιχεια πολυπροσωπικοτητας του πασχοντος, αλλα ταυτοχρονως και Αυτου εις τον οποιο προσδιδεται η υπερφυσικη αυτη ιδιοτης (οτι δηλαδη -και κατ’ αντιφαση- αν και κατακερματιζεται, ενδοβαλλεται ακεραιο σε αλλα ατομα), αλλα υποδηλωνει και τις μαγικες / σατανικες ιδιοτητες που Του αποδιδουν. Να προσθεσω ακομα οτι στη συγκεκριμενη περιπτωση ειμαι σχεδον σιγουρος οτι τις γραμμες του chat που τους εγραφα τις ακουγανε φωναχτα με τη δικια Του φωνη, οπως επισης οτι και σε ανυποπτο χρονο εχουν παρομοιου περιεχομενου ακουστικες παραισθησεις. Για τις οπτικες / οραματα δεν ειμαι σιγουρος οτι προκειται για παραισθησεις γιατι ουτως η αλλως ολοι μας Τον βλεπουμε στις δυσκολες στιγμες με το αγερωχο υφος Του, ενδεδυμενο την απαστραπτουσα πρασινη χλαμυδα, με τη λυρα στο δεξι και την αγιαστουρα στο αριστερο ως εκ θαυματος να μας αποκαλυπτεται. Υπαρχει ομως μια τεραστια διαφορα: Αυτους η φωνη και το οραμα Του τους γεμιζει με αγχος και τρομο οποτε η κατασταση ειναι νοσηρη κι εχουν αναγκη απο θεραπεια, ενω εμας με ηρεμια, αισιοδοξια και ψυχικη γαληνη και ειναι ο ιδιος Αυτος ο Θεραπευτης των ψυχων μας!
M’ AEΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ ΠΑΠΟΡΙΑ (και τον Γκοντζο βοηθο)
Μεσανυχτα Τεταρτης 25ης Φεβρουαριου. Εξαντλημενος και παλι απο μια κοπιαστικη μερα στη δουλεια αφεθηκα στην βαθια αγκαλια του ακριβοδικαιου Μορφεα. Για ανταμοιβη μου ειχε αυτη τη φορα ενα ονειρο ξεχωριστο απο τα αλλα. Σαν σουρρεαλιστικος πινακας σε κινηση, σκηνες απο το απωτατο ενδοξο παρελθον πλεγμενες αριστοτεχνικα στον αργαλειο της Ιως με το τωρα και το αυριο, σε μυθο συγχρονο, γενναιοδωρα ποτισμενο απο την αδερφη του την Ιριδα με τα λαμπεροτερα της χρωματα. Το κουβαρι αρχισε να ξετυλιγεται…
Τα πλοια σε παραταξη εξω απο την Σαλαμινα, οι πολεμιστες στις επαλξεις, αποφασισμενοι και ετοιμοι για την μεγαλη μαχη με τον εκ προοιμιου ισχυροτερο και πιο προηγμενο τεχνολογικα απο τον δικο τους στολο. Η ψυχικη δυναμη εναντιον της υλικης, τα προγνωστικα ενα προς πεντε, οι περισσοτεροι ουδετεροι παρατηρητες τους ειχανε προ πολλου ξεγραμμενους. Ο εχθρος πλησιαζει, οι γενναιοι πολεμιστες σε θεση μαχης. Το’χαν ακουσει, ο στρατηγος τους ειχε προετοιμασει μερες τωρα και το περιμεναν, αλλα και παλι.. Δεν πιστευουν τα ματια τους! Απο τον αφρο της φουρτουνιασμενης θαλασσας ξεπροβαλει στον οριζοντα ο ενας μετα τον αλλο ο μακρυς τους λαιμος. Κιτρινα θαλασσια τερατα! Το βλεμμα τους ακτινα διαπεραστικη προκαλει το ριγος καθως περισκοπευουν την διαταξη του αντιπαλου τους, το κολυμπι τους ανειπωτα γοργο και απροβλεπτο. Η φωτια που ξερνανε σε καθε τους εκπνοη σβηνεται καθως χανονται κατω απο το νερο. Και πριν καν προλαβεις να παρεις ανασα απο τον τρομο, νατοι ξεπροβαλλουν λυσσομανωντας, ηδη σε αποσταση αναπνοης ετοιμοι να σκορπισουν τον ολεθρο με ενα τους μονο φυσημα. Ο στολος των γενναιων πολεμιστων μας συγκλονιζεται απο τα τεραστια κυματα που σηκωνουν τα κιτρινα κητη, η μεγαλη συγκρουση αρχισε.
Τα πρωτα πληγματα δαιμονικα και υπουλα, κατω απο το νερο στα υφαλα του σκαφους που κανει νερα. “Αλι!, αυτη η φωτια δεν σβηνει στο νερο, καηκαμε!” αναφωνουν οι πρασινοφορεμενοι Αθηναιοι. O στρατηγος Θενκατεκλης το ηξερε αλλα δεν τους το’ πε… τα ειχε σχεδιασει ολα στην εντελεια και τους ειχε εμφυσησει την πιστη και την δυναμη χιλιων λεοντων, αλλα ουτε αυτο εφτανε. “Δεηση!” αναφωνουν ολοι μαζι με μια φωνη! Χερια ψηλα, στον Θεο, το βλεμμα στον σκοτεινο εκεινη την ωρα ουρανο. Και ξαφνου μια λαμψη πρωτοφανης! Η νυχτα μερα μεχρι τον βυθο. Βροντη σκεπαζει τον βρυχηθμο των σαστισμενων βροντομορφων θαλασσιων ερπετων. Απολυτη σιγη, η θαλασσα γαληνευει στη στιγμη. Τα συννεφα σκιζονται ανοιγοντας την σκηνη της Αποκαλυψης. Ναι! ναι! Νατος! Ναι ναι ειναι Αυτος! Η ολοζωντανη μορφη Του, το γαληνιο και αγερωχο βλεμμα Του, η πρασινη χλαμυδα, η λυρα στο δεξι και η αγιαστουρα στο αριστερο.
“Εσσεται ημαρ” αναφωνει, και εγεννηθη το θελημα Του: αναμεσα απο τα συννεφα, στην κεντρικη σκηνη, φτιαγμενο απο τον Ηφαιστο το ατσαλινο πουλι. Μυτη γαμψη, ελιγμοι τρομεροι, απο τα φτερα κεραυνοι. Οι πολεμιστες παιρνουν κουραγιο, περνανε στην αντεπιθεση, μαχονται σωμα με σωμα με νυχια και με δοντια σαν λιονταρια. Ο εχθρος οπισθοχωρει, η ηττα ειναι κοντα, περασε τη γραμμη. Θεοι και δαιμονες μαζι τους, ο Ενας και μοναδικος Πρασινος Τιτανας προστατης δικος μας, τιποτα δεν μας φοβιζει! Επιθεση ξανα! Το πρασινο ατσαλινο πουλι πρωτοστατει, ατρωτο απο τα χτυπηματα που δεχεται. Ωσπου ναι! Το καιριο πληγμα! Κεραυνος εν αιθρια απο μακρυα βρισκει τον στοχο του και ο δρακος ξεψυχα. Το πρασινο πουλι, με τα φτερα σαν χερια ανοιχτα που πανηγυριζουν την νικη, πεταει κυκλικα και επιδεικτικα. Οι στρατιωτες παραληρουν απο χαρα, μονο το τραγουδι τους ακουγεται για δεκα λεπτα…Αλιμονο ομως! Οι δαιμονικες Αρπυιες, τα 3 κακασχημα μαυρα πουλια με το παραφωνο κραξιμο ηρθαν να αμαυρωσουν το τοπιο με τα ρυπαρα περιττωματα τους. Αδικη εκτελεση εν ψυχρω…Υβρις προς τον Πρασινο Θεο. Ο θριαμβος σπιλωθηκε, η νικη εκλαπηκε, οι δρακοι αναστηθηκαν απο το πουθενα και υποχωρησαν για ανασυνταξη… Ο αγωνας δεν τελειωσε, θα ξανασυναντηθουν. Η Θεια Δικη, η Θεμις, η Ειμαρμενη, οι Μοιρες, οι Ερινυες, ολες οι δυναμεις του Καλου θα ειναι μαζι μας αυτη την φορα. Ολοι μαζι, ολοι ενωμενοι με τον Πρασινο Ηγετη οδηγο και δεν μας φοβιζει τιποτα πια! Κιτρινοι, κοκκινοι, κυανερυθροι, μπλε δρακοι, επιγειοι, υπογειοι, υποθαλασσιοι, ολοι μα ολοι θα υποταχθουν και θα ομολογησουν!
ΙΑΚΩΒΟΣ RESPECT! (Say what?)
-Ναι Κωστα… εεεε Διονυση… Δημητρη ναι. Ακου να σου πω Κωστα ενα πραμα τωρα: Οοοοο…. τοοοοοο… πεστο ντε! Τοοοοο… ελα μωρε, αυτο που, που επαιζε και μουσικη. Κοιταξε να δεις ενα πραμα που θα σου πω: Ελα μωρε, τι κινητο και χαλια μπαλια το πισι μου λες εμενα τωρα. Ουτε ξυπνητηρι χρειαζεται ουτε τιποτα! Στο κεντρο ποιον εχει, εχει και καλυτερο; Γιατι δεν βαζει το Νινη; Κολοκυθια με την αριγανη λεω εγω, αμα δεν εχει να κανει τη δουλεια του να παρει αλλο, οταν επηγε στο Γουεμπλευ τοτες ειχανε πισι; Και επερσι τα ξεχναμε τι εγινε που επεσε που αφαιρεσε 3 βαθμους απο την Καβαλα… την Καλαμαρια; Και εφετος παλι τα ιδια, για ποιον χτυπα η καμπανα; Εμενα μου λες; Το ξυπνητηρι τους εφταιγε που επεσε η καμπανα; Ελα μωρε… Οχι σε ρωταω, καλα δεν τα λεω; Ελα μωρε τωρα… να του δωσει μια και να παει στα κομματια και να παρει αλλο, το καταλαβες ενα πραμα που σου λεω; Α μπραβο!
ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΕΤΩΝ: «Τα νετα μπορουμε να τα κατατασσουμε στα παρακατω 3 ειδη κατα σειρα αξιας: 1. Αυτα που δεν αξιζει να θυσιασεις το Φαιτκλαμπ για χαρη τους 2. Αυτα που αξιζει να θυσιασεις το Φαιτκλαμπ για χαρη τους 3. Αυτα που μπορεις να μοιραστεις το Φαιτκλαμπ μαζι τους, ητοι τα μετεχοντα της Φαιτκλαμπικης Παιδειας». Ο οποιος κανονας επιβεβαιωνει με τον καλυτερο τροπο το αξιωμα «ΦΑΙΤΚΛΑΜΠΙΚΟN ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ».
Dear sisters and brothers, συν-τεκνα του Ενα και μοναδικου πνευματικου μας Πατερα χαιρετω σας.
Με βαθυτατη λυπη μου σας μεταφερω τελευταιες εγκυρες πληροφοριες εξ Ιταλιας Αυτον αφορωσες. Η προγραμματισμενη για την σημερον επιστροφη του Κωστα Γκοτζου στα πατρια εδαφη ανεβληθη και ως εκ τουτου και η σημερινη εκπομπη Του, το πλεον δυσαρεστο ομως ειναι εστω και ως πιθανοτης η παραμονη Του εκει επ αοριστον! Τα γεγονοτα εχουν ως εξης: Συμφωνα παντα με εγκυροτατες πληροφοριες, οι εκπεσοντες αδερφοι και αδερφες μας στη γειτονα χωρα, και δη οι εν τα Μεδιολανα (ακα Μιλανο) οικουντες, μετα την δι’ ιδιοις ομμασι και κατα εκατονταδας χιλιαδων μεσω των ραδιοτηλεοπτικων μεσων πιστοποιηση της μεγαλουργου Αυτου δυναμεως κατα την επιτελεση του θαυματος στην Αρενα των Θηριων του Μεατσα, δια της εξημερωσεως ουτων με τις γνωστους πλεον εις ημας θαυματουργους μεθοδους αλλα και δια της μεταμορφωσεως των δικων μας Πρασινων μονομαχων εις θηρια ανημερα δια της μεθοδου του θειου λιβανισματος υπο τους ηχους του Dogs-Pink Floyd, επεισθησαν! Μετενοησαν! Οι ασωτοι υιοι και κορες διαρρηγνυοντας τα ρυπαρα κυανομελανα αλλα και αλλων χρωματικων συνδυασμων ιματια των εν οικω αλλα και εν δημω, ομολογησαν την πιστη Του! Ανεπαναληπτη κοσμοσυρροη στην πρασινοστολισμενη πλατεια Ντουομο, οπου αναμενεται απο στιγμη σε στιγμη ο Παμμεγιστος ενδεδυμενος την απαστραπτουσα πρασινη χλαμυδα Του, με την λυρα του Ορφεως και την ιερα λιβανον ανα χειρας ινα κατευνασει τα αλαλαζοντα ιταλοφωνα πληθη δια της ευλογιας Του και μυησει αυτα εν ριπει οφθαλμου εις την μια και μοναδικη θρησκεια της οποιας Αυτος αγερωχος Πολεμαρχος πρωτοστατει, την Παναθηναικη!
Εν τω μεταξυ καταφθανουν κατα δεκαδες οι προτασεις για εν λευκω συμβολαιο (που αμα θελει το βαφει και πρασινο δηλαδη) με ραδιοφωνικους και τηλεοπτικους σταθμους της χωρας, με δελεαστικοτερη ως τωρα, λογω της παγκοσμιου εμβελειας και του δικαιωματος χρησης της ελληνικης, αυτην του Radio Planet FM με τιτλο εκπομπης “Uno Profeta verde, Un Dio per te: La Europanatha”. Ετσι που λετε αδερφια, αληθινη χαρμολυπη, λυπη και χαρα μαζι, το δικο μας Πασχα… Εσυ συγχρονε στρατηλατη ποντοπορε Οδυσσεα, που αλωσες το Μεατσα με τον Δουρειο σου ιππο, που τυφλωσες τον Πολυφημισμενο κυκλωπα Ιμπρα μεσα στο σπιτι του, που μετετρεψες ξανα τους χοιρους της Κιρκης σε αξιους πρασινους μαχητες-διεκδικητές του χρυσομαλλου δερατος, μια χαρη σου ζηταμε μονο πια: Κλεισε τ αυτια σου στα πoυτ@ν@kia τις Σειρηνες και ανοιξε τα στη θερμη παρακληση του ποιμνιου Σου: Κωστα Γκοτζο γυρνα πισω στην Ιθακη σου να παταξεις τους κοκκινοκιτρινους μνηστηρες του θρονου σου.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ
Ηταν μια κατασταση μεθης, ενα ονειρο που κραταγε απο το καλοκαιρι και δεν ηταν απατηλο. Το ταξιδι του Πυθεα προς το αγνωστο. Η παγωμενη και ομιχλωδης Θουλη. Οι περιπλανησεις του Οδυσσεα, Σκυλλες και Χαρυβδες στο δρομο μας. Η Κιρκη εγκατεστημενη στο νησι της Αφροδιτης τους μεταμορφωνει σε ακακα γουρουνακια, αποδραση… Ο Πολυφημισμενος Κυκλωπας τα κοιταει αφ’ υψηλου, το δικο του το ονομα ολοι ξερουν πως ειναι Ζλαταν. Απεναντι του ο «Κανενας», ο ανυποληπτος. «Κανενας δεν θα γλυτωνε πια», ορκιστηκαν, ουτε αυτος, και ολοι νικηθηκαν. Τα ακακα γουρουνακια ως δια μαγειας ημιθεοι μονομαχοι. Αποθεωση στο καταμεστο Κολοσσαιο, τα σαρκοβορα αιλουροειδη ημερα σαν γατακια. Προστατης τους και εμψυχωτης ο αποκαλουμενος Ορφεας, ενδεδυμενος παντα την απασταραπτουσα πρασινη χλαμυδα, με οπλα Του το λογο που τσακιζει και την λυρα να παιανιζει, μαγευει μετα τα θηρια και τα πληθη στην πλατεια Ντουομο. Ο οριζοντας ηταν πια ανοιχτος, ο στοχος ορατος, το Χρυσομαλλο Δερας! Οι ασπονδοι εχθροι κατατροπωθηκαν στο κυνηγι του, οι ταυροι με τα ατσαλινα ποδια τους ετρεψαν σε ατακτη φυγη κι ακομα ευχαριστουν τον δικο τους θεο που ειναι ζωντανοι, ετοιμαζονται για του χρονου παλι λεει.
Στο δρομο των δικων μας για το τροπαιο η Θεα Τυχη στελνει μια ακομα απροσμενη απειλη: Θαλασσια τερατα με μακρυ λαιμο, η αγελη πλησιαζει. Η αδυσωπητη Ναυμαχια, η απο Θεου μηχανη την κρισιμη στιγμη: Το σιδερενιο πουλι του Ηφαιστου βοηθος, των τριων κακασχημων Αρπυιων τιμωρος. Ολα ξετυλιγονται σαν το κουβαρι της Αριαδνης στον λαβυρινθο του νου μου, ταινια απο το χθες που βλεπει ο μελλοθανατος, η ιδια του η ζωη ενα παραμυθι που τελειωνει. Και ναι, ειχε και Δρακο, κιτρινος, υποθαλασσιος με 11 κεφαλαια ητανε, του Λοχ Νες γατακι μπροστα του. Και μονο στη θυμηση νοιωθω τις δυναμεις μου να με εγκαταλειπουν… σαν να ειμαι κι εγω ενας απο τους Πρασινους μαχητες. Δεν αντεχουν αλλο, αλλιμονο! Οι τελευταιες εικονες θολες, σκοτεινες, προλαβα και τον ειδα. Κεφαλαια, εντεκα…Αντε να το παρει το ποταμι, και να το παει να βρει τα εναπομειναντα επτα Θηρια: Η συγχρονη ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ απεναντι στη γενναια αρμαδα του ΛΟΥΚΑ του ΒΥΔΡΑ. 11 λαιμοι ξεπροβαλλαν απο τη θαλασσα, ολοι ενωμενοι σε ενα σωμα τελικα. Αυτο ηταν, δεν το περιμεναμε, νενικηθηκαμεν! Τιμη και Δοξα στους Τιμιους και Αξιους της Ελλαδας πρεσβευτες, τους ηρωικα πεσοντες υπερ Γκοντζοβωμων και Εστιων! Ηταν ενα ονειρο και δεν ητανε απατηλο… ΤΕΛΟΣ
«Κατ’ αρχας, ως ειδικος και ως καθ’ υλην αρμοδιος αρτι διορισθεις, δια συνοπτικων αλλα απολυτως διαφανων Γκοντζοκρατικων διαδικασιων, Υπουργος Υγειας, να αποσαφηνισω με ενα ομοιοπαθητικο παραληρηματακι την συγχυση υπο την οποια διατελεις, η σκοπιμως διασπειρεις στον Γκοντζολαο μας, ως προς την ουσια του ιδανικου θεοδημοκρατικου πολιτευματος της Γκοντζοκυβερνησης μας: Ο αξιοτιμος συναδελφος Υπουργος παρα τω Γκοντζοπρωθυπουργω κ. Τρομοκραχτης εξασκει, ομοτιμως με εμας τους παρ’ Αυτον υπολοιπους, το σεβαστο εργο της Εκτελεστικης εξουσιας κατα το θελημα Αυτου και των πιστων Του, και συμφωνα με το Γ(ρ)αμμα του ενος και μοναδικου νομου που διεπει το Συνταγμα μας και που ειναι φυσικα το τριπτυχο “Πιστευε, εκτελα και μη ερευνα”. Δεν προκειται δηλαδη για “κυβερνηση Τρομοκραχτη” οπως λες, αν και κατα βαση μπορεις να την αποκαλεσεις τρομοκραχτικης φυσεως, κρινοντας την συμφωνα με τα αισθηματα δεους, ακομα και πανικου οπως -ως ειδικος επαναλαμβανω- διαβλεπω, που προκαλει σ’ εσας τους λιγοστους εναπομειναντες αντιπολιτευομενους την.
Κατα μεσας, πες μας οπως γουσταρεις: Γκοντζουποκειμενα, Γκοντζογαντια, Γκοντζοβαβελ, Γκοντζοπαπαδες, Γκοντζοκατσαπλιαδες, Godzoprotégés, Godzobeachboys και οπως Γκοντζο-θες. Δεν μας πειραζει και μας τιμει κι ολας!
Και κατα τελη, αμα γουσταρεις να μας αφιερωσεις και τραγουδακι-γκοτζοραπακι, μελοποιησε το και στειλτο διαολε να το καθαγιασει και να το ξορκισει, και σου λεω εγω οτι ετσι το ευλογημενο μεχρι φαβορι στη Γιουροβιζιον το βγαζει, αν θελει η Χαρη Του! Για να μας τιμει ακομα πιο πολυ!!
υγ: (φωνη 4) Ρε Γενικε προπαγανδας που εισαι σημερα που σε θελω; Κοψε σε παρακαλω απο ενα υπουργειακι στο Τοργκελινιο και στο Γκοτζιλακο για την εξυπηρετηση, α μπραβο να χαρω τα παιδια. Αιντε, στην υγεια μας»
Κάλαντα Γκοντζοφώτων
Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός η χαρα μεγάλη κι ο Γκοντζισμός. Κάτω απο τον Κηφισσο στον Βοτανικο τρεμει ο Κορμορανος στην παγωνιά. Τον υμνο τιτιβιζει πανω στο κλαρι και τον Αϊ-Γκοντζο παρακαλεί. ‘Αϊ-Γκοντζο αφέντη και βαπτιστή βάπτισε με Πρασινου Θεού πουλί. Να πετώ επάνω στον ουρανό η μασκοτ σας να ‘μαι στο νεο γηπεδο.
Αντε και του χρονου με το καλο τριφυλλοφωλια να γενει στον Βοτανικο Γκοντζος να τ’ αγιασει με ζειμπεκικο και σαν κορμορανος ψηλα να πετω
Γκοτζήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ο Γκοτζισμός σας Γκοτζου την αναγέννηση στο Γκοτζοαρχοντικό σας
Γκοτζος πλανάται σήμερον εις την αιωνια πόλη κι οι κορμορανοι ακολουθουν χαίρει η φύσις όλη
Κι εν τω στουντίω ιπταται εν φάτνη παραλόγων ο βασιλεύς των βαζελων ο νικητής των όλων!
Και του χρονου με το Champions League