2006-Μοζαμβίκη. Κάπου 1200 μετρα απο την θάλασσα, στο βουνο Καομι Τσακα. Βρέχει. Χάμενος μέσα στην ζούγκλα λιποθυμάω. Ξυπνάω μετά απο 2 μέρες σε ένα καταυλισμό. Πειναγα απιστευτα. Φωνάζω χωρις να ξέρω που είμαι «Πεινάωωω». Ολοι γύρω μου αρχιζουν και φωνάζουν «Σιμάο, Σιμάο». Ηταν ένα μικρο παιδί πιο πέρα που σκότωνε με τα χέρια του ενα λιονταρι κι έκανε γκελάκια με το κεφάλι του! Κάπως έτσι ανακάλυψα το καλύτερο αμυντικό χαφ των 10’s.
