ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ 1Η ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ QUADRUPLE DOUBLE (ΔΙΨΗΦΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΝΤΩΝ, ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ, ΑΣΙΣΤ, ΚΟΨΙΜΑΤΩΝ) ΣΤΟ NBA ΔΗΛΩΣΑΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ: «ΕΕΕ, ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΟΜΑΔΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΑΙΞΑ ΕΓΩ ΚΑΛΑ, ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΜΟΥ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΟΟΥΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ». ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΡΟΥΦΗΞΑΜΕ ΜΑΚΡΟΣΥΡΤΑ ΤΗ ΜΥΤΗ ΜΑΣ, ΚΤΥΠΗΣΑΜΕ ΦΙΛΙΚΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΤΡΕΞΑΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΑΤΟΝ, Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ Ο ΠΑΤΟΝ, ΤΟ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΓΑΒΓΙΖΕΙ ΜΕΡΑ ΝΥΧΤΑ.
