Μα τον Τουτάτη, ποτέ κανείς δεν κατάλαβε πώς γίνεται ένας ποδοσφαιριστής να σημειώσει ο ίδιος ένα γκολ που δεν είναι “προσωπικό”.
Αν ο Γκόντζος ήταν η, κόντρα σε κλωτσιές και σπρωξίματα, επέλαση του κοντοπίθαρου πλην θαυματουργού Λιονέλ, πριν την ασίστ στον Αλέξη τον Σάντσεζ, εσείς θα ήσασταν η, με το πρώτο άγγιγμα, πτώση και ξάπλα στο χορτάρι της Κρίστας, μετά τη σέντρα για το γκολ που προηγήθηκε.
