Όσο πιο πολύ μας αρέσει το φαϊ, τόσο περισσότερο αγνοούμε το ότι έχει σερβιριστεί σε θερμοκρασία 150 βαθμών κελσίου και αρχίζουμε να το τρώμε, καταλήγοντας να το καταπίνουμε αμάσητο για να μην κάψουμε τη γλώσσα μας.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΥΤΑΡΕΙ Α ΛΑ ΤΖΟΝ ΚΟΡΦΑΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΟΝΑΚΙ ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΔΥΘΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΦΩΝΗΤΗ ΛΕΓΟΝΤΑΣ «ΚΟΡΦΑΣ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ»!
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ, ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟ ΓΚΑΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΝΟ.
ΟΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΕ ΠΑΡΤΥ ΠΑΝΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΓΧΟΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΡΩΓΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΙΑΤΑΚΙ, ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΟΜΠΑ.
Οταν ψαχνουμε με την παλαμη κατω απο τη μπραρα για να δουμε αν εχει γαντζο για να βαλουμε το μπουφαν, ειναι πολυ πιθανο να σκουπισουμε τις μυξες των προηγουμενων θαμωνων.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΙΚΡΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΠΟΙΗΘΕΙ ΟΤΙ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΚΙΘΑΡΑ ΜΕ ΡΑΚΕΤΑ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ.
Όταν σταματάμε με τα αλάρμ το αμάξι για λίγο και κλείνουμε το δρόμο, τότε στον επερχόμενο οδηγό κουνάμε τα δάχτυλα με τον τρόπο που τα κουνάμε όταν βάζουμε ρίγανη στις πατάτες.
Τα νεογέννητα αγοράκια ή κοριτσάκια είναι πάντα «υγιέστατα» και ποτέ απλώς «υγιή». Επίσης, ο χαζομπαμπάς είναι πάντα «πανευτυχής» και ποτέ απλώς «ευτυχής».
Γύρω από το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ υπάρχει ένας σύλλογος προπονητών οι οποίοι δεν έχουν ποτέ ομάδα το καλοκαίρι και πάντα περιμένουν την πρώτη απόλυση για να πιάσουν δουλειά και όταν αναλάβουν (ειδικότερα αν είναι καμία καταδικασμένη ομάδα) θα πουν: «ήρθα γιατί μου αρέσουν τα δύσκολα». Για την προεδρία του συλλόγου ερίζουν ο Βαγγέλης Αλεξανδρής και ο Γιώργος Καλαφατάκης.
