Στη Γερμανία έπαιζες, δεν σ’ ήξερε κανείς και στην Ελλάδα έφτασες, μήπως κι εσύ φανείς στον Γηραιό υπέγραψες και στην Θεσσαλονίκη και το κλισέ σου πέταξες “Τα πάντα για την νίκη!”.
Περνούσαν οι αγωνιστικές, περνούσανε οι μέρες συμμετοχές ελάχιστες, σε πιάσανε οι φοβέρες εσύ όμως επέμεινες και έφτασε η μέρα στην Νέα Σμύρνη σ’ έμαθαν κι ακόμα παραπέρα.
Μηδέν-μηδέν το ημίχρονο, ελάχιστες οι φάσεις Που να ‘ξεράν ότι θα μπεις εσύ να τους γιορτάσεις Στο β’ μπήκες αλλαγή και οι Πάνθηρες γελούσαν ποιος είναι τούτος έλεγαν, μα ύστερα σιωπούσαν.
Δυο γκολάκια πέταξες, μπορούσες και άλλα δύο τα πρωτοσέλιδα έγραψαν “Ανήμερο Θηρίο” κι αυτή ήταν μόνο η αρχή μιας ξέφρενης πορείας φανέλλα πήρες βασικού, γκολ έβαλες ουσίας.
Σαϊτα από τα αριστερά, της άμυνας εφιάλτης τα μπακ όλα σε έτρεμαν λες κι ήσουν νεκροθάφτης Οι κόποι σου ανταμοίφθηκαν μετά από δυο χρόνια στον Θρύλο όταν είπανε “φέτος φθηνά τα ψώνια”
Ευτυχισμένος δήλωνες γα την μεταγραφή σου η μοίρα όμως έπαιξε πολύ άσχημα μαζί σου Ο κόουτς του Θρύλου έφυγε, και ήρθε ο Ερνέστο και δανεικός είπε να πας και γέλαγε ο Μοντέστο
Στην Κέρκυρα κατέληξες, στην νήσο των ανέμων Και πάλι από τ’ αριστέρα ήσουνα σκέτος δαίμων. Κόντρα στην ΑΕΚ δύο γκολ έβαλες στο ντεμπούτο μα αυτή ήταν μόνο η αρχή στο παραμύθι τούτο
Κι αν μόνο για παραμονή οι Φαίακες μιλούσαν χαρη στις εμφανίσεις σου play off κρυφοκοιτούσαν Με 10 γκολ ήσουν εσύ ο πρώτος κανονιέρης Τις άμυνες ξεκλείδωνες για πλάκα όπως ξέρεις
Κι όταν στον Θρύλο γύρισες έλεγες πως θα μείνεις στις προπονήσεις μοναχά εσύ τα πάντα δίνεις. Ο Ερνέστο όμως ανένδοτος, εκεί είχε μουλαρώσει δεν άλλαζε η γνώμη του ήθελε να σε δώσει
Στα πόδια σου οι σύλλογοι σφαζόντουσαν για μέρες ποιος θα σε πάρει μάλωναν λες κι ήσουν ο Γκουτιέρες Μα εσύ όλους τους έγραψες και είπες “Klein mein” στο Περιστέρι υπέγραψες, μέγα Ντένις Επστάιν.
