Αραχνες βγαζει απ’ τη δοκο, με σουτ ο Μασιλαλα Του Ζουελα ο Billy Elliot χορευει Σαλαλάλα ή ειναι λεων ο Γκοβου, Florent πηγαινε γι’ αλλα;
Μεσα στην πολυπλοκοτητα της δυτικης συγχρονης πολυπολιτισμικης κοινωνιας, λιγα πραγματα μενουν σταθερα. Λιγα ειναι αυτα που μενουν παντα εκει σταθερα. Σαν ενα δικο μας Αστρο της Βηθλεεμ, που μας οδηγει στον δικο μας ποδοσφαιρικο Μεσσια. Τοσο λαμπερες, τοσο χρυσες. Ανταυγειες του Περονε σας ευχαριστουμε για την καθοδηγηση σας. Για την ασταματητη παρουσια σας και για την ομορφια που προσδιδετε στον κοσμο της μπαλας.
Υπαρχουν 2 ειδη ανθρωπων, αυτοι που τρωνε τα πουρακια κανονικα κι αυτοι που προσπαθουν με περιτεχνες κινησεις της γλωττης και των χειλεων να ξετυλιξουν το γυρω-γυρω και να μεινει η σοκολατα. Και οι δυο κατηγοριες “καπνιζουν” με καμαρι τουλαχιστον ενα απο το κουτακι.
Εχει μια ταβερνα στα Μελλισα, Καραολη και Δημητριου… ΑΛΛΑ αν ο Σουγκλακος της Παναθηναικης παλης, Κωνσταντινος Γκοντζος, ηταν ηρωας ελληνικης βιντεοταινιας, εσεις θα ησασταν κομπαρσος στο sequel της στα 00s.
Να θυμισουμε βεβαια οτι ο Βαγγελης Βλαχος, φανατικος παιχτης του μανατζερ, βρηκε την ποδοσφαιρικη του Ιθακη στην πλεον “μανατζερικη” ομαδα, τον Αστερα της Τριπολης των Ουριμπαρι, Καμπουροφ, Μιλανο κλπ… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν ο μετρ της αμυντικης τακτικης που εμαθε την τεχνη του απο το γνωστο παιχνιδι, εσεις το πολυ-πολυ να προσπαθουσατε να κανετε save/load στην πραγματικη ζωη.
Δεν μπορω αλλο να κραταω το στομα μου κλειστο. Εδιωξαν τον υπερταλαντουχο αριστερο μπακ, χαφ, εξτρεμ της καρδιας μας και δε μιλησα. Εδιωξαν τον γκολεαδορ του Ριο ντε τζανειρο και δε μιλησα. Εδιωξαν τον «καπο» και παλι εμεινα σιωπηλος, σαν το σοφο ψαρι στη λιμνη. Ακομα κι οταν εφυγε (ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΙΩΧΝΕΙ ΑΥΤΟΝ) ο Οσκαρ ο Γκονζαλες ο Μαρκος κρατησα την ψυχραιμια μου. Οταν ομως ακουω τον ψηλο, πρωην χαιτεο, ψευτοδημοσιογραφισκο της τρυπιας δεκαρας να ειρωνευται με τον ποταποτερο των τροπων το μεγαλυτερο δεκαρι που καθαγιασε με τις ταπες των ποδοσφαιρικων του τον τοπο μας, δεν αντεχω αλλο. Θα σπασω τη σιωπη μου ως αλλος Γιαννακοπουλος…. ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν το ανεπαναληπτο γκολ του Μεγιστου Ισπανου μας με την Σεντ Ετιεν, εσεις θα εισασταν η παροιμιωδης ευχερεια του να σκοραρει με το κεφαλι. Και δεν σας λεω με ποιο κεφαλι ο καθεις.
Αν ο Γκοντζος ηταν ο υπερτατος Ελλην στρατηγος που θα μπει με την βοηθεια της ξανθιας αρκουδας στην Πολη και θα φτασει μεχρι την Ινδονησια, εσεις θα ησασταν εγω που με καλεσε η μαμα πατριδα κι εχω 3 μερες την ξυριστικη μηχανη μπροστα μου, αλλα δε μου παει η καρδια να ξυριστω και να κοψω το μαλλι. Στεναχωρια λεμε.
Θα ηθελα να στειλω αγωνιστικους χαιρετισμους στον φιλο που μιλωντας στην εκπομπη του πρασινου Οντιν, του Παναθηναικου Πανθεον, ειπε τη φραση «Στα λεω τωρα αυτα γιατι εχω παιξει και παλιοτερα βολλευ ερασιτεχνικα και ξερω». Θελω να εκφρασω ομως και την απογοητευση μου που ο συγκεκριμενος ηρωας της καθημερινοτητας δεν ητο κατοχος φωνης τεσσερα, πραγμα που θα απογειωνε την φραση απο τα ηδη υψηλα επιπεδα που κυμανθηκε, στη στρατοσφαιρα. Ευχαριστω για τον χρονο που αφιερωσατε στη μικρη αυτη εξομολογηση μου… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ηταν ο ακροατης του, εσεις το πολυ πολυ να εισασταν οι επιδεσμοι που φορουσε στο μεσαιο του δαχτυλο οταν επαιζε ερασιτεχνικα βολλευ και ηξερε.
Το τέρας αμάν, παίζει κουμ καν, κρατάει σφουγγαρόπανο, και σε φωνάζει κόπανο… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ητανε ο Τζον Ταραμας στη μεγαλυτερη μπαζα της καριερας του, εσεις θα εισασταν γιαγιαδες που παιζουν Κουμ Καν στον οικο ευγηριας «Η ζωη μετα».
Bryce me to the moon and let me play among the metrostars. Let me see what smalling is like in Jupiter and Νash. In other woods hold my bridge. In other words, Τerry kiss me… ΑΛΛΑ αν ο Κωνσταντινος Γκοντζος ο μονογενης ηταν ο Frank Sinatra με την αιθερια φωνη και τις απολυτες επιτυχιες στο ωραιο φυλλο, εσεις θα εισασταν οι Milli Vanilli και γνωριζετε πολυ καλα ποιος θα ηταν οι ασχημοι που τραγουδαγαν και ποιος οι αλλοι που βγαινανε στη σκηνη.