Τα τοστ από καφετέρια είναι πιο νόστιμα από αυτά που φτιάχνουμε σπίτι μας.
Πενθήμερη αποβολή, πενθήμερη εκδρομή. Πέντε μέρες κράτηση. Πέντε μέρες φυλακή “λίαν επιεικώς”. Πενταετές πλάνο ανάπτυξης του Παναθηναϊκού μας. Οι γυναίκες (γκόμενες για τους ρομαντικούς και τους ευαίσθητους) κάνουν σαν πεντάχρονα. Ο αριθμός 5 μας ακολουθεί παντού και πάντα. Επίσης οι τολμηροί το γνωρίζουν καλά ότι υπάρχει και ο μόρτης που είναι ακόμα πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο Γεντί Κουλέ… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το τίμιο, αγαπημένο μας και αειθαλές μούσι του Φίλιππου Συρίγου, στο οποίο δυστυχώς, δυστυχώς λέω δεν έχει δοθεί η δέουσα ΠΡΟΣΟΟΟΟΟΧΗ, εσείς θα ήσασταν το newbuilding μούσι του Κώστα Πρέκα, σαν ύστατη προσπάθεια του να βρει γυναίκα να τον συντροφεύει στις εθνικές του αναζητήσεις.
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί μια τηλεοπτική ασθένεια, η οποία είναι πολύ επικίνδυνη για τη νεολαία μας και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κατακερματισμένο εγκέφαλο. Η Παττύτιδα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο άνθρωπος που ξέρει να ξεχωρίζει τις καταστάσεις, εσείς θα ψάχνατε σταθμό ν’ακούσετε στο ραδιόφωνο και πέφτοντας στον Εκκλησία Fm θα το δυναμώνατε τέρμα νομίζοντας ότι παίζει Χριστοδουλόπουλο. Είμαι βέβαιος.
Δε με εκπλήσσει που σε μια χώρα νταβατζήδων, τα σχόλια για τη νέα δανειακή σύμβαση είναι διθυραμβικά. Σε μια χώρα νταβατζήδων δε με εκπλήσσει που η σύναψη ενός δανείου απευθύνεται σε νταβατζήδες όπως και δε με εκπλήσσει, θέσφατα, ότι ο φίλος μας Ντομινίκ είναι μάλλον νταβατζής… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Βαλε-βέρεδε, εσείς θα αναρωτιόσασταν μπροστά από το αγαπημένο μας κίτρινο τυρί (και με μολύβι στο αυτί) «Να βάλω;».
Έρμε Johny Walker, αν δε στηρίξεις το αγαπημένο σου παιδί, τον πελάτη τον καλό, το θύμα του κίβδηλου lifestyle, ποιον θα στηρίξεις; Καλές προθέσεις από αυτούς που συντείνουν στην αποκοίμηση ενός έθνους με τα πρότυπα που εξυψώνουν εγώ δε θέλω… AΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η υπογραφή του Νίκου του Πλουμπίδη με το αίμα του πάνω στο χαρτί που αποδείκνυε ότι αυτός ήταν ο εγκέφαλος του παράνομου, τότε, ΚΚΕ, εσείς θα ήσασταν η υπογραφή του Antonis Some-are-ass και ο ιθύνων νους του παράνομου, πάντα, «κοινοβουλευτισμού».
Οι επαναστάσεις στο δρόμο ξεκινούν και στο δρόμο καταλήγουν. Μαζί κι εγώ στο Σύνταγμα φορώντας τζάκετ στρατιωτικού τύπου, όμοιο σχεδόν με αυτό των παρισταμένων που, καλύτερα, το “marc jacobs” το λέει από μέσα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν οι Αναποφάσιστοι, η τόσο μεγάλη και (χωρίς να το ξέρει) δυναμική ομάδα της κοινωνίας, εσείς θα ήσασταν το πλέον αναποφάσιστο μαλλί της Ελλάδος, αυτό του Πάνου Κιάμου.
Η ποντοπόρος ναυτιλία είναι ένας διεθνοποιημένος χώρος όπου θέσφατα οι απασχολούμενοι εντός της, τόσο σε επίπεδο πλοίου όσο και σε επίπεδο γραφείου, παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα εξωστρέφειας και σεβασμού άλλων νοοτροπιών, λαών και πολιτισμών. Εν ολίγοις, είναι ανοικτοί άνθρωποι. Για του λόγου το αληθές, ο διευθυντής του τμήματος μου έχει ένα μπουκάλι οινόπνευμα για να καθαρίζει τα χέρια του κάθε φορά που έρχεται κάποιος μαύρος και του κάνει χειραψία… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος έβγαζε από την εκπομπή του ένα λίβελο κατά του Σρέντερ, του Γερμανού δυνάστη των εθνών, του ειδεχθούς προκατόχου της σέξυ Μέρκελ, εσείς θα το εκλαμβάνατε ως αστείο για τον εθχρό του Λεονάρντο, του Μικελάντζελο, του Ντονατέλο και του Ραφαέλο. Ναι, τα χελωνονιντζάκια είναι αυτά.
Κάποια στιγμή επιτέλους ας πολιτικολογήσουμε. Ναι, το ομολογώ ότι η απολιτική στάση είναι ιδιαίτερα ρομαντική. Ναι, το ομολογώ ότι η απάθεια σίγουρα γεννά ερωτήματα και ενδεχομένως ένα μύθο για το ποιόν του καθενός μας… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο οδηγός χιλιάρας μηχανής που κάνει σούζα για να τη χαρεί ο ίδιος σε άδειο επαρχιακό δρόμο, εσείς θα ήσασταν ο ντελιβεράς που είδα να κάνει σούζα με glx 90 κυβικών, και το κεφάλι του που έστρεψε προς τα πίσω για να βεβαιωθεί ότι τον είδαν και, κυρίως, ότι δεν του ‘φυγαν οι πίτσες.
Ο Γόντιξ, του Γόντικος, το Γόντικι, τον Γόντικαν, ω Γόντιξ. Οι Γόντικες, των Γοντίκων, τοις Γόντιξι τους Γόντικας, ω Γόντικες… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο τίμιος Γιάννης Φλωρινιώτης να τραγουδάει “αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός αυτός” της στάρλετ Άννας Βίσση, εσείς θα ήσασταν “αααυτός 1-0”.
Ο δικαστής Ντρεντ, ο αστός, ο δικαστικός, ο βολεμένος. Που στην απογραφή έκανε παράπονα για να γραφεί ως δικαστικός λειτουργός και όχι δημόσιος υπάλληλος. Που τον πόναγε η αλήθεια, ότι δηλαδή το δημόσιο τον πληρώνει, αυτό τον ασφαλίζει και αυτό τον προσέλαβε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του. Ντρεντ, μην κάνεις την αθώα περιστερά, βολεψάκια που έχεις και σπιταρόνα στα Δικαστικά, εκεί στο Σχοινιά… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, εσείς θα ήσασταν ο Kill Aidonis, κυνηγοί αηδονιών, θηρευτές ωδικών πτηνών. Άντε πιάστε καμιά μπεκάτσα λέω γω…