ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΠΕΦΤΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΟΤΙ ΤΟ 8 – 1 -1, ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΡΕΧΑΓΚΕΛ. ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΟΣ, ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙ-ΟΤΟ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΠΟΙΗΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΟ, ΑΝΤΡΙΚΟ, ΚΑΡΥΔΑΤΟ 10 -0-0.
ΤΟ ΤΡΕΛΟΠΑΙΧΝΙΔΟ, ΤΟ RUN AND GUN ΤΟΥ ΥΠΕΡΦΙΑΛΟΥ ΟΤΟ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ. ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ. ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΤΕΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΟ. ΑΣ ΠΑΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΙΣΤΕΑ. ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΟΙ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΙ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ. ΚΑΙΡΟ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ …
Κύριοι, να υπενθυμίσω ότι χάριν λεκτικής ισορροπίας και τάξης, πρέπει να καταστήσουμε σαφές το γεγονός ότι δεν υπάρχει «Δικτακτορία», αλλά μόνο «Δικτατορία». Μία και μόνη είναι η πολιτική της καρδιάς μας, δεν παρερμηνεύεται, δεν αλλάζει όνομα, δε δέχεται προσθήκες γραμμάτων από τα δόλια και σκοτεινά κέντρα που επιβουλεύονται την ειλικρινή Πολιτική και τα δημοκρατικά της ήθη. Δικτάτορες του κόσμου ενωθείτε, ο Αγών μας θα είναι ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ. Την Κυριακή όλοι στην ετήσια κοπή πίττας του συλλόγου του αγαπημένου μας παίκτη, του Νίκου του Κούβελα. Θα τραγουδήσει ο (Air) Ευθύμης Μπακατσιάς.
Δηλώνω απερίφραστα ότι θα βρω αυτό το ανθρωπάριο που με μάτιασε και είμαι σα να έχει πέσει πάνω μου η βόμβα της Χιροσίμα, του Ναγκασάκι και παράλληλα να έχω τις παρενέργειες του Τσέρνομπιλ. Τύπε, επειδή τύπος θα είσαι μιας και το κακό το μάτι δε θα το έστελνε νέτο, θα σε βρω. Θα σε πιάσω και μετά θα μάθεις γιατί δε θα ‘πρεπε να τα βάλεις μαζί μου. Άντε, μάθαμε τα πισώπλατα. Καθίκι.
Ευγένιε Τριβιζά, μόνο εσύ φόρεσες τα γυαλιά του Στάθη Ψάλτη και στάθηκαν επάξια στ’ αυτιά και τη μύτη σου. Μόνο εσύ κατάφερες να είσαι εγκληματολόγος στο επάγγελμα και παράλληλα να γράφεις παιδικά βιβλία. Μόνο εσύ είχες την ικανότητα να μας χαλάς τις διακοπές παρεισφρύοντας ακόμα και σε αυτό το ιερό τμήμα της ζωής ενός παιδιού. Μόνο εσύ μπορούσες να ονομάσεις «Χαρούμενες» τις διακοπές μας όταν τις συνόδευαν τα βιβλία μελέτης σου, «για να ακονίζουμε το μυαλό και να μη σκουριάζει από τους τρεις μήνες σχολικής απραξίας». Μόνο εσύ θεώρησες ότι επειδή δεν πηγαίναμε σχολείο θα έπρεπε η ίδια και αυτοδίκαιη έννοια των διακοπών να διαρραγεί και να καταργηθεί. Μόνο εσύ αποτέλεσες το πλέον αμφιλεγόμενο πρότυπο γονέων και μαθητών, έχοντας την ευρεία αποδοχή των γονέων και τη μηδενική ανοχή των μαθητών, αλλά μόνο εσύ κατάφερες και κέρδισες την Κόκα Κόλα σε δικαστική διαμάχη όταν προσπάθησε να ονομάσει «Φρουτοπία» ένα αναψυκτικό της χωρίς τη δική σου συγκατάθεση.
Εισαι ο Τζειμς. Εδω και μιση ωρα διαλογιζεσαι κλεισμενος στην τουαλετα. Οι συμπαικτες σου σε ψαχνουν. Το παιχνιδι αρχιζει σε 5 λεπτα. Ομως δε σε νοιαζει. Ουτε τι ειχε να πει ο προπονητης. Ξερεις οτι εχεις σεντρε μπακ παλληκαρια. Ξερεις οτι εισε ο καλυτερος της χωρας σου. Ενας απο τους 5 καλυτερους του κοσμου. Οχι, δε σε φοβιζουν οι Πολωνοι Κλοζε και Ποντολσκι. Ουτε ο Λαμ, ουτε ο μικρος τουρκος. Τι να σου πουν αυτοι; Λουζερς ειναι. Κι ομως στο μυλο σου στριφογυριζει αυτος. Αυτος, που μπορει σε μια ανυποπτη στιγμη να σε κατασπαραζει. Να σε ξεσκισει. Να σε τεπεινωσει. Να σου φαει τα χερια με το γαντια, να σου καταπιει τα καλαμια με τις επικαλαμιδες. Αυτος ο ενας. Ο μοναδικος που μπορει να σε νικησει. Ο ΓΙΑΜΠΟΥΛΑΝΗΣ!
Έγραφα στο Word τη λέξη «Γκόντζος» και ο ορθογραφικός έλεγχος δεν την αναγνώρισε. Αρνήθηκα για λόγους ευθιξίας και ηθικής τάξης να την κάνω προσθήκη στο λεξικό. Δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζεται ο φάρος της πράσινης επανάστασης, ο ηγέτης του πράσινου προλεταριάτου που εργάζεται για την ανάδειξη του μέσα από σκληρούς αγώνες και θυσίες. Το όνομα του, ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ MICROSOFT ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ. Τολμήστε τώρα στο επόμενο Office να μην αναγνωρίζεται η λέξη, το λήμμα, ο όρος «Γκόντζος».
Υπάρχουν άνθρωποι που ξεδίνουν ακούγοντας Σωκράτη (Μάλαμα εννοείται) αγκαλιά με ένα μπουκάλι ρακί. Εγώ δεν μπορώ έτσι. Θέλω να παίξω μπάσκετ. Όχι ποδόσφαιρο. Αυτό το προτιμώ τον χειμωνά. Θέλω μπάσκετ. Με την σπυριαρα, που λένε οι κακεντρεχείς. Θέλω να τρέξω. Να σπρώξω. Να πηδήσω. Να βρισω! Να πω “καλάθι και φάουλ, είκοσι όλα στα εικοσιδύο”. Να ιδρώσω. Να κουραστώ και να είμαι πιασμένος στα καλάμια την επόμενη μέρα. Πάμε άλλο ένα;
Ο Ντιέγκο στεκόταν σκεπτικός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, ξεσκονίζοντας την κάρτα μέλους του Θρύλου. Έδειχνε φανερά προβληματισμένος. «Τι θα έκανε ο Αντώνης Γεωργιάδης στη θέση μου; Πώς θα διαχειριζόταν την κατάσταση;», αναρωτήθηκε, γνωρίζοντας ότι τέτοιου είδους γνώσεις μένουν ερμητικά κρυμμένες από αυτούς που τα βάζουν με τη μοίρα… Προσπάθησε να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Παουτάσο, αλλά εκείνος είχε κλείσει το κινητό. Ο μεγάλος δεξιός αμυντικός δεν του συγχώρησε ποτέ τη μη κλήση του λόγω των ενωσίτικων αισθημάτων του. Κατάφερε, όμως, να βρει τον Εμανουέλ Ρουίθ, που για ένα φεγγάρι μάγευε τη Νέα Φιλαδέλφεια με τις περίτεχνες ενέργειές του, παρέα με τον νυν εστιάτορα Φερνάντο Νάβας.
Ο βραχύσωμος και αποκρουστικά γοητευτικός εξτρέμ, ή έξω δεξιά αν θέλετε, δεν είχε φύγει με τις καλύτερες αναμνήσεις από την Ελλάδα. Θυμόταν ακόμη των κώνο που του φορούσε ο Μπάγεβιτς στο κεφάλι στη διάρκεια των προπονήσεων. «Καλύτερα να μιλήσεις με τον Καντέρο», του είπε, και του έκλεισε κι αυτός το κινητό. Άναψε ένα ακόμη πούρο, από αυτά που του χάρισε ο Φιντέλ και αποφάσισε να βάλει τα δεύτερα. «Ότι είναι να γίνει, θα γίνει» αναστέναξε…
Την ίδια ώρα, ο Ότο τσακωνόταν μ’ ένα κομοδίνο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου για το ποιος έχει πετύχει την καλύτερη απόχρωση στο μαλλί. Ήταν νευρικός. Ένιωθε ότι το παράτολμο σχήμα με τους μόλις επτά αμυντικούς ίσως να οδηγούσε την εθνική σε συντριβή. «Γιατί να έχει σταματήσει ο Κολτσίδας, ρε γαμώτο», αναρωτήθηκε με παράπονο. Ο Χαριστέας, ακούγοντας την μη χρησιμοποίησή του στη βασική εντεκάδα έπεσε σε μελαγχολία. Ανήσυχος ο Κατσουράνης, έσπευσε στον Τοπαλίδη. «Ο Χάρι δεν είναι ο εαυτός του σήμερα, Γιάννη. Έκανε τέσσερα απευθείας κοντρόλ, έδινε τη μπάλα με τη μία και όλα του τα σουτ πήγαιναν μέσα». Ο Τοπαλίδης χλώμιασε. «Πώς θα το πούμε στον Ότο;».
Στο μεταξύ, ο Πουρουπουπού προπονείτο μαζί με τους παίκτες, ενώ ο Θεοφιλόπουλος σημείωνε από τώρα τα εύστοχα σχόλια που θα χρησιμοποιούσε σαν φλεγόμενα βέλη στη διάρκεια του μεγάλου αγώνα. Η ένταση πλανιόταν πάνω από τον ΝοτιοΑφρικανικό ουρανό, όπως το φάντασμα του Κασάπη πάνω από όλα τα αριστερα μπακ που τον διαδέχτηκαν στην ΑΕΚ. Οι υπόλοιποι διεθνείς είχαν πάει να τυπώσουν μπλουζάκια αλληλεγγύης στον Τάσο Πάντο. Ήταν φανερά εξοργισμένοι με τον διωγμό της τελευταίας μεγάλης σημαίας του Θρύλου. Η πρόταση στον Γκούτι, δεν έδειχνε να τους ηρεμεί. «Ούτε ο Βουλινός δεν θα το έκανε αυτό», φέρεται να δήλωσε ο Σαλπιγγίδης… Ο Ρεχάγκελ πήρε μια βαθιά ανάσα, πασπαλίστηκε με λίγη κωλοφαρδόσκονη, και έδωσε εντολή στον Τοπαλίδη να συγκεντρώσει τους διεθνείς. Αισθανόταν τυχερός που τόσο καιρό αφιέρωνε τις Πέμπτες του στην ακρόαση του Πατριάρχη της Πράσινης Ιδέας, Κώστα Γκόντζου. Δανειζόμενος μερικά τίμια, ανδρικά λόγια, βγαλμένα από τους καλύτερους διαλόγους του Γκόντζου με τον Ιάκωβο, αλλά και τον κάθε εντεταλμένο ακροατή, που τηλεφωνούσε κατόπιν εντολής ανωτέρων σκοτεινών δυνάμεων για να τον κουρδίσει, μίλησε στην καρδιά των διεθνών. Όπως ακριβώς μας μιλά ο δικός μας Κώστας κάθε Πέμπτη, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων. Η πολεμική κραυγή των ποδοσφαιριστών μας ακούστηκε ακριβώς πριν την έναρξη του αγώνα, χωρίς όμως να καταφέρει να σκεπάσει τα «έλα ρε Γιώργο» και «μπράβο ρε Δημήτρη» του Πουρουπουπού, ο οποίος μην έχοντας τι να πει μέχρι την έναρξη, είχε βγάλει από το στοκ όσα φουστανελάτα επιφωνήματα του περίσσεψαν από τον αγώνα με τη Νιγηρία.
Στα αποδυτήρια, όμως, έγινε η κίνηση που σημάδεψε την επική πρόκριση. Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης, έχοντας θητεύσει ως ποδοσφαιριστής (τότε που ακόμη μπορούσε να τρέξει) στην Πρώην Σοβιετική Ένωση (ή Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών, όπως αργότερα τη συναντήσαμε), έκανε τη μοναδική χρήσιμή του ενέργεια σ’ αυτό το μουντιάλ. Έχοντας εντρυφήσει στη Σοβιετική Τέχνη, έφερε τους διεθνείς για πρώτη φορά σ’ επαφή με τον μεγάλο Πίτερ Νάλιτς. Το Lost and Forgotten αντήχησε από το κινητό του. Τα μάτια των συμπαιχτών του γυάλισαν… Τίποτα πλέον δεν ήταν ικανό να τους σταματήσει…
Λίγο αργότερα, ο Χαριστέας, περνώντας σαν αλλαγή στη θέση του Μόρα, άνοιξε το σκορ, χρησιμοποιώντας εμφανώς το χέρι του. Μετά τον αγώνα δήλωσε «αφού όλοι λέτε ότι είμαι κουτσός, είπα να δοκιμάσω τίποτα άλλο». Πριν προλάβουν ο Μέσι και παρέα του να συνέλθουν, ο Χάρι ο Τρομερός σημείωσε το ομορφότερο γκολ της διοργάνωσης. Πέρασε διαδοχικά πέντε Αργεντίνους και έσπρωξε τη μπάλα στα δίχτυα με το κεφάλι. Ο κλασικά μονοκόμματος πανηγυρισμός του, σαν να έχει καταπιεί λοστό, έκανε το γύρο του κόσμου. Όταν επέστρεψε από το γύρο του κόσμου, ο πανηγυρισμός του μας έριξε μια δυνατή σφαλιάρα για να ξυπνήσουμε. Το παιχνίδι αρχίζει σε δέκα ώρες…
Ποτέ δεν ήσουν φαφλατάς, ποτέ δεν ήσουν σταρ, ούτε ποτέ σου γύρναγες τα βράδυα μες τα μπαρ. Στο μπάσκετ είχες το μυαλό σου πάντα καρφωμένο και μουντομπάσκετ τελικό είχες απωθημένο.
Νομίζω πως το άξιζες και η τύχη στο χρωστούσε, πάντα σκληρά και άκαρδα την πλάτη σου γυρνουσε. Μα συ όμως δεν μάσησες και βάλθηκες να δώσεις, ταλέντου σου τα δείγματα, στόματα να βουλώσεις.
Στα γήπεδα απέδειξες πως έχεις τους κοχόνες,
το ντόμπρο look σου γέμιζε τα νέτα φερομόνες. Το Θρύλο πά’ στις πλάτες σου τον σήκωσες πολλάκις, του μπάσκετ ήσουνα εσύ ένας Ανατολάκης.
Στα πόδια ήσουν γρήγορος, η σκέψη σου ξουράφι, στων point guard το αφάν κάτε, στο πάνω-πάνω ράφι, για χρόνια επάξια έμεινες, πάντα με το σπαθί σου, πάντα σε προσκυνούσανε εχθροί κι αντίπαλοι σου.
Σαν έκανες κατεβασιά, της μπάλας της μιλούσες κι αν ήσουνα ακάλυπτος πάντα πυροβολούσες. Γιατί ήσουνα του τρίποντου λέυτερος σκοπευτής, τα χέρια σου καλάσνικοφ σε mode ON ρίπης.
Κι όταν προσαρμοζότανε η άμυνα από ζώνη σε μαν του μαν απάνω σου κι άρχιζε να κυκλώνει εσύ ήσουν πάντα ψύχραιμος και κράταγες το τέμπο, τα alley oop και τις back door είχες για πασατέμπο.
Τους σέντερ μάγκες έκανες πάντα εις το φινάλε, αυτοί απλώς σκοράρανε με πάσες πάρε -βάλε. Εσύ ήσουν όλο το μυαλό στου Θρύλου το παιχνίδι, κληρονομιά και κόπια σου άφησες Διαμαντίδη.
Μπορεί να θέλησαν πολλοί λιγάκι να σου μοιάσουν μα το δικό σου επίπεδο δεν μπόρεσαν να φτάσουν. Όσοι κι αν το τολμήσανε τους πέσανε τ’αυτιά κανείς δεν σε ξεπέρασε Ευθύμη Μπακατσιά!
ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΤΗΣ EUROVISION. ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΠΟΥ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΘΕΣΜΟ, ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΤΗ ΔΥΣΩΔΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΠΝΕΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΥΤΟΚΛΗΤΩΝ ΑΜΠΑΛΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΦΟΒΙΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΑΜΠΑΛΙΣΜΟΥ, ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. ΕΙΣΑΙ Ο ΝΙΚΗΤΗΣ, ΠΙΤΕΡ ΝΑΛΙΤΣ. Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΣΕΣ ΤΗΝ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΛΙΑ ΠΛΑΝΑ ΤΟΥΣ.