Ρε τι θα γινει ρε Βαλβερδάκι, κάθε μέρα θα διαβάζουμε ότι επειδή είσαι αγάπούλης με αυτό το ξυπόλυτο σκάλπ, αυτόν τον αγκαούγκα που δεν μπορεί να περπατήσει επειδή τον τραβάνε τα καλαμπαλίκια πίσω, αυτήν την ξαραχνιάστρα, τον επαγγελματία ξύστη, αυτό το ξύλινο παλτό που μόνο για γαργάρες με ξυλόπροκες κάνει, αυτό το παιδί του τρύπιου σωλήνα, αυτόν τον μαλακουάρδο, με το μαλλί λασπωτήρα, αυτο το μαντιναδέρι, αυτόν τον ξυλόγλυπτο, αυτόν που έχει ματώσει το πετσάκι του, αυτόν τον λούλη, αυτή τη σαύρα Κωπαίδας ρεε, αυτή τη σαμπανιοκαβαλάρισσα, αυτή τη φωτοτυπία ταφόπλακας τον Κοστάντζο πότε ρε θα τον εστείλης για να βάφει κουρτίνες; πες ρε βαλβερδάκο, πότε;
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τρίτο)
Ο Τσακ έκλεισε δωμάτιο σ’ ένα ξενοδοχείο του Πειραιά για να περάσει τη νύχτα. Φυσικά οι φήμες περί κοριών ούτε που τον έκαναν ν’ ανασηκώσει τα φρύδια του. Με το που μπήκε στο δωμάτιο εντόπισε τους 64 κοριούς που υπήρχαν και τους πέταξε στα σκουπίδια. Ήρεμος όπως πάντα έπεσε στο κρεβάτι και βυθίστηκε στον ύπνο. Την επόμενη μέρα πήγε στα γραφεία της ΕΠΟ όπου τον περίμενε ο Πιλάβιος. «Καλώς ήρθες Τσακ. Θα σ’ ενημερώσω τώρα για το πώς μπορείς να σώσεις το ποδόσφαιρό μας. Για να γιατρευτούν τα ταλέντα μας μας απ’ τον ιό πρέπει να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια σ’έναν αγώνα». «Μα τι λες», είπε ο Τσακ. «Αυτό είναι πανεύκολο κι ο προπονητής τους μπορεί να το κάνει. Γι’ αυτή τη βλακεία με φωνάξατε εδω πέρα, το φελέκι μου μέσα; Θέλετε να ξεσπάσει πάνω του την οργή του ο Τσακ Νόρις; Αυτό θέλετε;» ξαναρώτησε εκνευρισμένος και σηκώθηκε αναποδογυρίζοντας το γραφείο το οποίο με τη σειρά του γκρέμισε τη βιβλιοθήκη του Πιλάβιου, άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο και σκότωσε 7 άτυχους περαστικούς που ήταν από κάτω. «Μη βιάζεσαι Τσακ», είπε τρομοκρατημένος ο Πιλάβιος. «Το έχουμε δοκιμάσει αλλά δεν πιάνει. Φαντάσου ότι για έναν απ’ αυτούς ο προπονητής άλλαξε 4 φορές κι ακόμα άμπαλος είναι! Σε παρακαλώ! Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τ’ αδύνατα δυνατά!». Ο Τσακ ηρέμησε κάπως. «Εντάξει. Αλλά αν διαπιστώσω ότι είναι κάτι εύκολο θα φύγω και δε θα ξανάρθω! Πες μου τώρα από που πρέπει ν’ αρχίσω;». «Έχω σχέδιο. Θα πηγαίνεις ως προπονητής στις ομάδες που υπάρχει το πρόβλημα και θα σου δίνω μια λίστα με τα άρρωστα ταλέντα. Ορίστε η πρώτη σου. Καλή τύχη. Θα τη χρειαστείς…». Ο Τσακ κοίταξε το χαρτί που του έδωσε ο Πιλάβιος. Έγραφε: «ΠΑΟ. Άρρωστοι παίκτες: Ζιλμπέρτο Σίλβα, Γιόσου Σαριέγκι». «Σιγά το πράγμα», σκέφτηκε ο Τσακ. «Πόσο δύσκολο μπορεί να ‘ναι να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια αυτοί οι δύο…;».
Όλοι έχουμε δει στο τοπικό ντιβιντάδικο ταινίες με παρόμοιο τίτλο με τα εκάστοτε blockbuster που κυκλοφορούν με το πρόθεμα “Asylum’s” (δηλαδή της εταιρίας Asylum). Αυτές οι ταινίες είναι οι πιο χαλασμένες που έχουν γίνει ποτέ, με αγαπημένη μου από αυτές τον Γιγάντιο Καρχαρία Εναντίων Κροκοδειλοδεινόσαυρου! Ξαναείδα λοιπόν πρόσφατα το “Sir Arthur Conan Doyle’s Sherlock Holmes” (που έγινε μπας και μπερδευτεί κανένας και πάει και το δει αντί για την ταινία με τον Robert Downey Jr.). Λοιπόν, η ταινία είναι επική σε επίπεδο ανατίναξης εγκεφάλου. Spoilers: Στο τέλος ο Σέρλοκ Χόλμς καβάλα σε αερόστατο εξοπλισμένο με μυδράλιο, πολεμάει στον ουρανό του Λονδίνου ένα τεράστιο ρομποτικό δράκο, τον οποίο οδηγάει ο ανάπηρος αδελφός του Σέρλοκ, ο οποίος φοράει τη στολή του Iron Man. Ταυτόχρονα ο Watson καβάλα σε άλογο κυνηγάει μια καμαριέρα cyborg η οποία έχει ενσωματωμένη πυρηνική βόμβα και πάει για να ανατινάξει τη βασίλισσα. ΥΠΟΨΙΝ, όλα αυτά γίνονται στην σκηνή τέλους της ταινίας, και δεν αναφέρω καν το σκηνικό με το γιγάντιο χταπόδι ή τον τυραννόσαυρο! Και ναι, ξαναθυμίζω ότι ο τίτλος της ταινίας είναι “Ο Σέρλοκ Χολμς του Σερ Αρθουρ Κόναν Ντόιλ”. Δώστε σημασία σε αυτές τις ταινίες παιδιά. Μπορεί να είναι χάλια, αλλά είναι απολαυστικότατες…
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τέταρτο)
Την επόμενη μέρα ο αθλητικός κόσμος της χώρας σείστηκε συθέμελα από την είδηση όλων των αθλητικών εφημερίδων ότι ο Παναθηναικός έδιωξε τον Χενκ Τεν Κάτε και προσέλαβε τον Τσακ Νόρις! Οι φήμες για το πώς έγινε αυτή η αλλαγή οργίαζαν. Η Γάτα συγκεκριμένα, κάτω από το επιτυχημένο (φυσικά) παρολί του Ματσωμένου είχε το άρθρο ενός έγκριτου συντάκτη της, ο οποίος διατεινόταν ότι ο Τσακ Νόρις είχε εξολοθρεύσει τον Τεν Κάτε με μια στριφογυριστή κλωτσιά! Ο ίδιος ο Τσακ διάβαζε όλα αυτά και γέλαγε. Φυσικά ήξερε την αλήθεια. Το προηγούμενο βράδυ ο Νικόλας Πατέρας έχοντας συνεννοηθεί με τον Πιλάβιο ανακοίνωσε ήρεμα στον Ολλανδό ότι έπρεπε ν’ αφήσει τη θέση του σε κάποιον πιο έμπειρο. Ο Τεν Κάτε έφυγε βρίζοντας με όλη τη δύναμη της φωνής του. Από τις βρισιές του η πιο κόσμια ήταν «You bastard father, you will f…king regret it»! Τον Τσακ βέβαια λίγο τον ένοιαζαν αυτά. Το θέμα ήταν πως βρισκόταν στο προπονητικό κέντρο του Παναθηναικού και με ευχαρίστηση συνειδητοποιούσε ότι η αποστολή του θα ήταν κάτι παραπάνω από πανδύσκολη, τελείως απίστευτη και εξωφρενική. Στα πρώτα 5 λεπτά της προπόνησης ο Σαριέγκι είχε φάει 17 ντρίμπλες που κατέληξαν σε γκολ απ’ τον Λέτο και ο Ζιλμπέρτο περπατούσε χαζεύοντας την ευκολία με την οποία ο Κατσουράνης περνούσε τις κάθετες μπαλιές -χωρίς ο Βραζιλιάνος να’χει ακουμπήσει την μπάλα ούτε μία φορά. Ενώ ο Τσακ σκεφτόταν ότι μια κατσάδα όπως μόνο εκείνος ήξερε θα τους συνέφερε, ο Σαριέγκι έπεσε πάνω στον Ζιλμπέρτο ρίχνοντας τον κάτω. «Ωχ συγγνώμη Ζιλμπέρτο, δεν είχα δει ότι έπαιζες», απολογήθηκε ο Ισπανός. «Σιγά μη σ’ έβλεπα όμως. Γι’αυτό δε σε λένε αόρατο τοίχο; Χοχοχοχοχοχοχο!»,πρόσθεσε προκαλώντας το γέλιο στους συμπαίκτες του, πράγμα συνηθισμένο από το κατ’ εξοχήν πειραχτήρι της ομάδας. Τότε ο Τσακ κατάλαβε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει άλλη μέθοδο. Στο τέλος της προπόνησης λοιπόν όταν οι άλλοι έφυγαν πήρε παράμερα τον Ζιλμπέρτο και τον Σαριέγκι με την πρόφαση ότι ήθελε να τους δείξει κάποια επιπλέον συστήματα. Ήταν αποφασισμένος να τους ξανακάνει παιχταράδες με οποιοδήποτε κόστος…
To be continued…
Σας έχω πει παλιότερα για τα λαμόγια που πήρανε το Φεγγάρι και το κάνουν ένας θεός ξέρει τι, οι ανώμαλοι. Σας έχω τονίσει πολλάκις ότι μας ψεκάζουν. Ότι στον Όλυμπο υπάρχουν ψυχοτρονικά όπλα που θα κάνουν τους Τούρκους να περπατάνε ανάποδα -αναμφίβολα ο ωραιότερος τρόπος για να κερδίζεις έναν πόλεμο.
Πρόσφατα όμως άκουσα με τα ίδια μου τ’αυτιά κάτι υπέροχο. Σας ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό, το άκουσα πραγματικά: Πενηντάρα μαμά είπε σε γνωστή μου ότι μας βάζουν φθόριο στις οδοντόκρεμες για να ελέγχουν τη σκέψη μας. ΕΙΔΙΚΑ Η ΚΟΛΓΚΕΗΤ, που είναι του Σώρος.
Ακούς εκεί, διάολε, φθόριο!!! Έτρεξα και το τσέκαρα στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ:είχαν όλες φθόριο! ΟΛΕΣ!!! Τυχαίο; Δεν το νομίζω, δεν το νομίζω καθόλου.
Η κυρία συνέχισε λέγοντας πως, επειδή φοβούνται για παρενέργειες σε μικρά παιδιά, στις παιδικές οδοντόκρεμες δε βάζουν φθόριο.Το γράφουν στη συσκευασία αλλά δε βάζουν. Γι’αυτό κι αυτή βουρτσίζει τα δόντια της μόνο με παιδικές οδοντόκρεμες.
(Τα λαμόγια είναι τόσο πονηρά που μέχρι και στην wikipedia έχουν γράψει ότι το φθόριο είναι δήθεν η ενεργή ουσία που κάνει καλό στα δόντια. Ναι, όπως έγραψαν κάποιοι καυλάντηδες στην wikipedia για τον Τόργκελε ότι είχε βάλει σαράντα γκολ σε έξι ματς…)
Εμπρός λοιπόν, η συνωμοσία τους κατέρρευσε, ντου στις παιδικές οδοντόκρεμες, κάτω το φθόριο, πάνω η γεύση φράουλα και τα μπαρμπαδέλια που χορεύουν πάνω στα σωληνάρια.
Μετά από υπολογισμούς που διήρκεσαν 7 μέρες και 8 νύκτες ανακάλυψα ότι αν διαιρέσουμε τον αριθμό των συγκρίσεων με το Γκόντζο με τον αριθμό τριλημμάτων του Σκιτσοφρενούς και στο αποτέλεσμα προσθέσουμε τις παρεμβάσεις του Μακ Πάπας υψωμένες σε δύναμη που θα ισούται με τον πληθυσμό των κατοίκων του χωριού του Βαϊμάκη, θα βρούμε τις μέρες που υπολείπονται μέχρι το τέλος του πλανήτη. Σύμπτωση; Δε νομίζω…
Μια φορά και έναν καιρό στην αρχαία Ελλάδα ήταν ένα νεαρό ζευγαράκι, ο Σταύρος και η Ερασμία. Το ζευγαράκι αυτό ήταν πολύ ευτυχισμένο και χαρούμενο μαζί. Μοιραζόντουσαν πολλά πράγματα μαζί όπως να πηγαίνουν σε συναυλίες, εκδρομούλες στην Ιθάκη για να δει η Ερασμία την φίλη της την Πηνελόπη και άλλα πολλά. Μια μέρα ο Σταύρος καθόταν στην καφετερία της σχολής του στην Αθήνα αμέριμνος και αγέρωχος περιμένοντας την Ερασμία που είχε κάτι δουλειές στην γραμματεία. Η Ερασμία τον πλησίασε με ένα βλέμμα χαρούμενο και λυπημένο ταυτόχρονα (πως γίνεται αυτό μη με ρωτάτε, παραλήρημα είναι, ότι μου κατέβει γράφω) και του ανακοίνωσε τα μαντάτα. -Αγάπη μουυυυ -Ωχ, (είπε από μέσα του). Τι έγινε; (είπε απέξω του) -Με πήραν να σπουδάσω στην Ισπανία. Πρώτη φορά από τότε που πέθαναν οι δεινόσαυροι γίνεται κάτι τέτοιο, θα είμαι η πρώτη σε ολόκληρη τη γη που θα πάει σε Πανεπιστήμιο της Ευρώπης για σπουδές, είμαι πολύ συγκινημένη.
Έτσι και έγινε, μετά από μία εβδομάδα η Ερασμία μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε, αφήνοντας πίσω το Σταύρο απαρηγόρητο να μαζεύει τα κομμάτια του στα χαμετυπεία της αρχαίας Συγγρού. Δεν άντεξε όμως, η καρδιά του ήταν στην Ερασμία, κάτι έπρεπε να κάνει, κάτι έπρεπε να γίνει και να την φέρει κοντά του.
-Θα πάω να την βρω, μα τους χίλιους Ηρακλειδείς θα την φέρω κοντά μου.
Φτάνοντας στην Ισπανία ο Σταύρος μπήκε σε ένα ταξί (εκείνα τα παλιά που τα σέρνει ο ταρίφας με τα χέρια. Έχω δει Ηρακλή εγώ και ξέρω) και τράβηξε για το Πανεπιστήμιο όπου φοιτούσε η Ερασμία. Μετά από πολύ ψάξιμο έφτασε έξω από την πόρτα που έμενε η Ερασμία, φόρεσε το καλό του χαμόγελο και χτύπησε την πόρτα. -Εσύ εδώ; -Εγώ (και την αγκαλιάζει) -Τι κάνεις εσύ εδώ; -Ήρθα να σε πάρω (της είπε) -Να Σταύρο αυτό δεν γίνεται, τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν. -Τι άλλαξε; -Να… θες η απόσταση, θες η μοναξιά, γνώρισα κάποιον. -Ποιον; Πότε; Που; Πως; -Λαρα Γκαρσία Ντάνι λέγεται. Αυτό ήταν, σάστισε, έχασε την γη κάτω από τα πόδια του. Απογοητεύτηκε τόσο που ήθελε να ανοίξει το στόμα του κάποιο μεταλλαγμένο χέλι και να τον καταπιεί (Mits Bucanan rules). Έφυγε, γύρισε απογοητευμένος στην ξενοδοχοκαλυβο του και κοιμήθηκε. Αύριο γυρνούσε Ελλάδα. Την άλλη μέρα έφτασε στο αεροδρόμιο και περίμενε για να φύγει. Η Ερασμία εντωμεταξύ ένοιωθε τύψεις και έτσι, μη μπορώντας να τα αντέξει αυτό, τράβηξε για τα αεροδρόμιο μπας και τον προλάβει. Ψάχνοντας για ταξί, ένας ταρίφας που τον λέγανε Daniel Alves έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και, περνόντας κοντά από την Ερασμία πάτησε ίσα-ίσα μία κοτρόνα που βρισκόταν κάτω, εκείνη εκσφενδονίστηκε στον αέρα με αποτέλεσμα να πέσει στο πρόσωπο της Ερασμίας αφήνοντας την στον τόπο. Ο Σταύρος έφυγε από την Ισπανία και ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ μη μαθαίνοντας ότι η Ερασμία δεν ήταν πια σε αυτόν τον κόσμο. Από τότε και προς τιμήν της Ερασμίας δημιουργήθηκε το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών ERASMUS. Από εκεί πήρε το όνομα του. Θεώρησα υποχρέωση μου να σας διηγηθώ αυτά τα γεγονότα γιατί είναι μια ιστορική αλήθεια
Υ.Γ Τα πρόσωπα και τα γεγονότα μετά τις ερωτήσεις Ποιον; Πότε; Που; Πως; είναι τυχαία και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Όλα τα άλλα είναι πραγματικότητα. Αφιερωμένο στην ΠΟΥ**ΝΑ την Ερασμία που με παράτησε για ένα φλώρο Ισπανό. GO TO HELL ERASMIA.
Καταδικάζουμε την άδικη δολοφονική επίθεση του De Jong κατά του καημένου μικρού κορδελάκια Messi του Upon Tyne (άπον τάιν). Πέραν του αστείου της δολοφονικής τσουρουκιάς του De Jong, και του παράλληλου τραυματισμού του Coloccini (τράβηγμα στον προσαγωγό) που μας στέρησε κάθε ελπίδα εκδίκησης, η ζημιά μπορεί του πιτσιρικά να του κοστίσει περισσότερο από 6 μήνες. Και εμάς, πάει στο διάλο, 1 χρονιά είναι, την είχαμε στηρίξει πάνω του, κουτσά στραβά θα τη βγάλουμε και άμα πέσουμε θα ξαναανέβουμε του χρόνου. Γιατί να το κάνεις αυτό σε ένα παιδί που κατά γενική ομολογία “τό ‘χει”; ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ! ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟ ‘ΧΕΙΣ! ΑΜΠΑΛΕ! ΑΧΡΗΣΤΕ! ΔΟΛΟΦΟΝΕ ΤΣΟΥΡΟΥΚΑ ΝΤΕ ΓΙΟΝΓΚ ΑΜΑ ΣΕ ΠΕΤΥΧΩ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΟΥΡΗΣΩ!
Στους χαλεπούς καιρούς που περνούμε, η αναζήτηση εργασίας είναι όλο και δυσχερέστερη. Αποφάσισα λοιπόν, να κάνω το τίμιο βήμα να ανοίξω επιχείρηση.
Όχι, δεν θα πουλάω μέταλλα, κόλλες και στεγανωτικά, ούτε προϊόντα δομικά, αλλά θα πουλάω ονόματα ομάδων. Κάθισα και σταχυολόγησα το κατάλληλο όνομα ποδοσφαιρικής ομάδας, για τον κατάλληλο τόπο. Τα ονόματα είναι για ομάδες που ξεκινούν τοπικό πρωτάθλημα, μοιάζουν αρκετά στα ονόματα των ομάδων που ήδη υπάρχουν, αλλά έχουν και μια essence (που λένε στο χωριό του Βαϊμάκη) πιο intellectual (που λένε εκεί που πήγε στρατό ο Τσαούσης).
Παρακαλώ, αν το βρίσκετε ενδιαφέρον, βοηθήστε και εσείς σ’ αυτό το εγχείρημα και αν έχετε καλές ιδέες μπορεί να σας προσλάβω! Μην ξεχνάτε, οι καιροί είναι δύσκολοι… Έχω ψάξει εγώ δουλειά και ξέρω…
Πάρτε τα ονόματα ομάδων (copyrights reserved by the federal association “Vimakis makarena, kai Tsaousis me perthena”):
Χαρταετός Γκατσαβούρας
Ίλιγγος Ακτινιδίου
Σκοτοδίνη Ελασσόνας
Brooklyn κάτω Άνω Παναγιάς
Αρισταρχίδης άνω Κωλοτούμπας
Βέλαγμα Κατσίκας
Συμφερτός Κορινθίας
Σεισμός Ρόδου
Δόξα Πατρεί Αχαΐας
Νεροποντή 2006 Λουτρακίου (θυμάσαι τι είχε κατεβάσει…)
Εμετός Παρακούντας
Μπαλονάκι Ποσειδώνα
Ψαροβελονιά Ιθάκης
Βολ-Πλανέ Κουρκουμπινιάς
Φυσοκάλαμο Τζιτζιφιών
Χαλάστρα Βαγίας
Διαρροή Κρυόβρυσης
Τερηδόνα Ιλισίων
Γομολάστιχα Παιανίας
Ριφιφί Ν. Μάκρης
Ψαρονέφρι Δραπετσώνας
Χαλβάς Φαρσάλων (χρεώνεται επιπλέον γιατί έχει εξ’ αρχής χιλιάδες fans)
Νιτρομπούκαλο Κορίνθου
Ξεσπίτωμα Καζαμπλάνκας
Σκυρόδεμα Κρανιδίου
Μηχανισμός Αντικυθήρων (έχει απόηχο και στο εξωτερικό, θα προσελκύσει ξένους παίχτες)
Ξεφτέρνιασμα Λασιθίου
Κλιματική Αλλαγή Νέας Ιωνίας
Φωτοστέφανο Κοζάνης
Μπρος-Πίσω Νεοχωρίου
Αντάμωμα Ηπειρωτών
Ανάλυση του επερχόμενου ντέρμπυ
«Ο Νίκος ο Νιόπλιας θα φύγει. Μετά την πρώτη παραίτηση του φάνηκε πόσο αδύναμος είναι. Δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό, ποτέ δεν έκανε», είπα με στόμφο, λες και ανέλυα σε κάποιο άμπαλο συμφοιτητή μου την θεωρία των χορδών, και ακολούθως γέμισα ακόμη μια φορά το ποτήρι μου με ουίσκι.
«Μην είσαι απόλυτος», ήρθε η απάντηση απ’ τον Μπάτμαν. «Ξέρεις πόσες φορές βρέθηκα στο έλεος του Τζόκερ, και ενώ όλα φαίνονταν χαμένα, την γλίτωσα; Ο Νιόπλιας αν πάρει το ντέρμπυ με τον Ολυμπιακό θα εξασφαλίσει και πίστωση χρόνου. Το σκέφτηκες αυτό το ενδεχόμενο; Είναι υπαρκτό…».
«Ποτέ μη λες ποτέ», ξεκαθάρισε ο Ντ’ Αρτανιάν. «Σε μια μονομαχία όλα είναι πιθανά. Εξαρτάται από την ικανότητά σου στην ξιφομαχία, από την εξυπνάδα αλλά και από την κατάσταση του αντιπάλου. Εγώ έχω μονομαχήσει πάμπολλες φορές και ξέρω. Αν ο Νιόπλιας στήσει την ομάδα όπως πρέπει και μπλοκάρει τα ατού του Ολυμπιακού, τότε μπορεί να πάρει το ματς και να γίνει ο πρώτος μάγκας. Είναι καθαρά θέμα τακτικής».
«Πιείτε κρασί και διασκεδάστε. Όλα τα’ άλλα δεν έχουν σημασία», πετάχτηκε σαν πορδή ο Διόνυσος.
«Άντε πάγαινε ρε παγανιστή», ήταν η προτροπή του Λούκι Λουκ. «Ο Νιόπλιας θα κάνει αυτό που πρέπει. Θα πυροβολήσει πιο γρήγορα και απ’ τη σκιά του και θα πιάσει κότσο τον Βαλβέρδε. Εγώ μεγάλωσα στην Κοζάνη και τον ξέρω τον Νιόπλια. Είναι μαχητής και καταφερτζής. Μπορεί να αντέξει στα δύσκολα».
«Κάτσε ρε Λούκι εσύ δεν μεσουράνησες στην Άγρια Δυση;», ρώτησε με γνήσια απορία στα μάτια ο Ναπολέων.
«Άσε μας ρε «Λεό» που θες και εξηγήσεις. Μήπως να σου θυμίσω το Βατερλώ; Εγώ στην Κοζάνη γεννήθηκα εκεί θε να πεθάνω».
Το κλίμα στο πάρτι βάρυνε. Ο Λούκι προσπαθούσε να κόψει το τσιγάρο αλλά το ματσάκι από μάραθο στο στόμα δεν βοηθούσε. Δεν ήταν το κατάλληλο υποκατάστατο και αυτό φαίνονταν στη συμπεριφορά του. Η αποχή τον είχε οδηγήσει στο να βαρέσει μπιέλα.
«Πάντως αν θέλετε τη γνώμη μου μία είναι η λύση», είπε ο Κόμης Δράκουλας και άφησε διακριτικά στο τραπεζάκι το ποτήρι του με το βαθυκόκκινο υγρό. «Να παίξει η Πανάθα με σύστημα Ευρώπης. Να φορτώσει το κέντρο, όπως με την ΑΕΚ, να βγάλει απ’ την ενδεκάδα τον Γκαρσία και να περιμένει να χτυπήσει στην κόντρα. Αν δεν είναι τόσο άτυχος ώστε να το φάει ξανά στα πρώτα λεπτά, μπορεί να ισορροπήσει το ματς και να κάνει τη ζημιά σε κάποια αντεπίθεση. Δεν θα ήταν κακό μάλιστα να παίξει με λίμπερο πίσω. Χρειάζεται οπωσδήποτε κάποιος να διορθώνει τις βλακείες των Σαριέγκι-Μπουμσόνγκ».
Όλοι κοίταξαν με θαυμασμό τον Κόμη, εκτός απ’ τον Μαθουσάλα. «Σιγά μην παίξει με λίμπερο ρε τιτίκα. Θα έπρεπε να γνωρίζεις πως οι μοντέρνοι προπονητές έχουν βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον λίμπερο. Που ζεις, στη Ρουμανία του 15ου αιώνα; Αφού δεν το κατέχεις το άθλημα, γιατί δεν το γυρνάς στο μπάντμιντον»;
Τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν εύκολα μετά από αυτές τις δηλώσεις. Όλοι περίμεναν το έναυσμα για τη μάχη. Υπήρχε επιφυλακή και σιωπηλή προετοιμασία στην αίθουσα ώσπου… ο Μπάτμαν έκανε την μεγάλη κίνηση και αποχώρησε. Ευτυχώς, το παράδειγμά του ακολούθησαν κι άλλοι και έπειτα από μερικά λεπτά η σάλα άδειασε.
Κάθε πάρτι που σέβεται τον εαυτό του, καταλήγει να είναι δυο άνδρες και ένα μπουκάλι ουίσκι. Έτσι και τώρα.
«Μην κλέβεις τις ατάκες μου», ψιθύρισε από δίπλα ο Τζον Κόνστανταϊν και άναψε ακόμη ένα τσιγάρο. Μείναμε σιωπηλοί για λίγο, πίνοντας και καπνίζοντας. Εγώ έπινα δηλαδή και ο Τζον κάπνιζε. Ασύστολα…
«Τελικά τι θα γίνει στο ντέρμπυ Τζον. Πες μου τη γνώμη σου, δεν μίλησες καθόλου απόψε».
«Ο Νίκος Νιόπλιας έχει φύγει. Έχει τελειώσει απ’ τον Παναθηναϊκό. Είναι παρελθόν», είπε.
«Μα δεν απολύθηκε ρε Τζον. Αυτός θα κοουτσάρει την ομάδα με τον ΟΣΦΠ. Ξέρεις κάτι παραπάνω και δεν το λες»;
«Ο Νιόπλιας έχει φύγει», επέμεινε ο Τζον και άναψε ακόμη ένα τσιγάρο με τη γόπα του προηγούμενου…