Αληθινή ιστορία: Μιλήσαμε ξανά μετά από έξι ολόκληρα χρόνια μέσω facebook. Είμαι 26 τώρα. Έξι ολόκληρα χρόνια και μετά από το τέλος κάθε ανούσιας σχέσης που είχα την σκεφτόμουν. Σκέφτηκα ότι φάνηκε χρήσιμο για μοναδική φορά το facebook. Της είπα να τα πούμε και από κοντά και δεν αρνήθηκε και μου είπε όποτε μπορώ να της στείλω μήνυμα. Άρχισα να σκέφτομαι ποιο θα ήταν το ιδανικό σημείο για να τα πούμε και πρώτο στην σκέψη μου ήρθε εκείνο το παγκάκι που άρχισαν όλα… Της έστειλα μήνυμα πριν 2 Τρίτες αν θα μπορούσε να τα λέγαμε την Κυριακή. Και πάλι μου απάντησε θετικά…
Κυριακή πρωί καβαλάω τη μηχανή και πάω και κάθομαι στο παγκάκι στο οποίο θα γινόταν η συνάντηση. Όλα γύρω μου φαίνονταν ίδια… Έμεινα εκεί για κανά δίωρο και μετά αποφασίζω να της στείλω μήνυμα για να κανονίσουμε ώρα… Η απάντηση με τσάκισε… ”Λίγο δύσκολο να βρω χρόνο σήμερα”… Μου κόπηκαν τα πόδια μαζί και η διάθεση. Πέρασαν 2 μέρες και παίρνω την απόφαση να βάλω τον εγωισμό στην άκρη και να κάνω ξανά ακόμα μια προσπάθεια. Τη ρωτάω πότε μπορεί εκείνη ώστε να αποφύγω το προηγούμενο ξενέρωμα και μου λέει Κυριακή. Οι μέρες δεν περνούν με τίποτα και ζω για την Κυριακή… Κάθε βράδυ γίνομαι λιώμα με φίλους και η Κυριακή τελικά έρχεται…
Περιμένω μέχρι το απόγευμα μήπως επικοινωνήσει αυτή πρώτη αλλά τίποτα… Βάζω πάλι τον εγωισμό μου στην άκρη και τη ρωτάω τι ώρα θα βρεθούμε. ” Θα πάω για καφέ με φίλους και το βράδυ θα σου στείλω μήνυμα για να βρεθούμε για καμιά ώρα”… Ακυρώνω τα πάντα και περιμένω πότε θα επικοινωνήσει μαζί μου… Η ώρα πάει 11 και ακόμη τίποτα… Παίρνω απόφαση και πάλι να της στείλω μήνυμα για το τί ώρα θα τα πούμε. Καμία απάντηση… Ο ύπνος δεν με έπαιρνε με τίποτα και ας ήμουν τύφλα από το ουίσκι. Κατα τις 10 το πρωί έρχεται το μήνυμα…” Μόλις ήρθα σπίτι κοιμήθηκα γι αυτό και δεν σου έστειλα μήνυμα”… Εκεί τελειώσε και το όνειρό μου για να ξαναζήσω τη μεγάλη μου καψούρα!
Ισορροπωντας πανω σε υγρες μυτες σκυλων δυο πολεμιστες παλευουν για την τιμη τους. Ενα μανιταρι γερνει στο πλευρο του ηττημενου κλαινε τα ματια της Παρθενου Μαριας. Στο ποταμι το βρωμικο επιπλεει η χαμενη δυναμη στα διχτυα του ψαρα πιαστηκε κοροιδο ο ενας. Μαυρες οι μερες, κατασπρες οι νυχτες τωρα που οι κουκουβαγιες πηγαν για υπνο.
Τρεχουν μακρια τα μαλλια της πριγκιπισσας τρεχουν και τα σαλια του γελωτοποιου στην θεα της. Δωστε του λιγη χαρα! Δωστε του λιγη χαρα!
Και τα ζωα εξω στον κηπο στησαν πανηγυρι. Γιορταζουν τον ερχομο του ασπρου ιπποτη. Ερχεται απο μακρια, απο τις ασπρισμενες βουνοκορφες. Κραταει την ανασα του και ευχεται να φτασει πρωτος. Βελη αργοποριας σημαδευουν την πλατη του. Μοχθηροι εχθροι που θελουν το κακο του. Ονειρα και Σκεψεις κανει η κυρα του. Ποτε εφτασε ο βαρυς χειμωνας; Ποτε σταματησε το ρολοι να χτυπα;
Ο βασιλιας ψαχνει μεσα στην χρυση κουπα του την τσατσαρα της νιοτης. Φοβαται την καταραμενη ασπρη τριχα. Θα τον κρεμασουν εξαιτιας της. Τον βαφτισαν σε λασπωμενο νερο, τον ξεπλυναν με χωμα και πισσα. Μενει να τρεξει γυμνος στο χωραφι με τα αγκαθια. Και στο τελος θα αγγιξει το σκηπτρο που τον περιμενει.
Εφτασε η μερα; Ακομα νυχτα ειναι;
Το δερμα της πριγκιπισσας ζαρωσε απο τον ιδρωτα. Τα μαλλια της αρχισαν να πεφτουν. Τα πηρε ο αερας και τα κολλησε πανω σε υγρες μυτες σκυλων. Η χαμενη δυναμη, τα διχτυα του ψαρα. Το μανιταρι εγινε ορχιδεα απο την θλιψη και ρευεται νοτες φλεγομενης μανιας. Ο ψαρας κλεινει το ενα ματι και σημαδευει καλυτερα. Πανω στην πλατη του ιπποτη φτανει το διχτυ του.
Ο γελωτοποιος αλλαξε την φορεσια του. Ζηλεψε τις κουκουβαγιες και παει να κοιμηθει μαζι τους. Και οι μαγικες μπαλες του κυλανε μοναχες στο αδειο παλατι. Το γελιο του χωθηκε αναμεσα στις χαραμαδες του πατωματος και εγινε κομματια κατω απο τις μποτες του ιπποτη. Και εκεινος, μπλεγμενος με τα διχτυα ψαχνει την πριγκιπισσα. Η ανασα του κολλημενη στα καπουλια του αλογου του. Τα ματια του κατακοκκινα απο το λασπωμενο νερο που του πεταξαν.
Το πανηγυρι τελειωσε… Τα οργανα παιζουν πενθιμα…
Το δωματιο στην κορυφη του πυργου κλειδωμενο. Η μυρωδια της νεκρης σαρκας μαγευει τα ορνεα που αρχιζουν να πλησιαζουν χαμογελαστα. Η πριγκιπισσα πεθανε! Η πριγκιπισσα πεθανε! Τρεξε γενναιε ιπποτη, προλαβαινεις τα τελευταια κομματια της σαρκας της πριν τα παρει το ποταμι. Και που να ηξερε ο ψαρας τι προκειται να πιασει σε λιγο… Τι ομορφη ψαρια θα ειναι αυτη… Ενα κουβα θα γεμισει με την σαρκα της…
Το ρολοι αρχισε ξανα να χτυπα. Ο χειμωνας εφυγε. Η τσατσαρα δεν βρεθηκε ποτε. Ο βασιλιας κρεμαστηκε μονος του απο ντροπη. Ο ιπποτης εμεινε να κοιταει καθηλωμενος τον πυργο. Ο ψαρας γυρισε σπιτι του. Και εκεινος ο σκυλος ακομα να σκουπισει την υγρη του μυτη… Αχ αυτη η υγρη μυτη… ποσα μπορει να προκαλεσει…
Τσάντα του Σκλαβενίτη μόνο εσύ… Μόνο εσύ, αγαπητή πλαστική και τιμημένη τσάντα του Σκλαβενίτη έχεις κάτσει να σε κραδαίνει το χέρι κάθε Έλληνα. Μόνο εσύ αδιαμαρτύρητα έχεις ντύσει καλάθια αχρήστων, καλαθάκια τουαλέτας και οικιακών απορριμάτων και τα έχεις στολίσει με την ομορφιά σου, αυτή τη λιτή και απέρριτη. Μόνο εσύ έχεις αυτό το “σ” για σήμα και ως άλλος σούπερμαν έχεις κατακτήσει κάθε ελληνικό χέρι και σπίτι με τον πληθυσμό και το δυναμισμό σου. Μόνο εσύ βρισκόσουν στο χέρι μου όταν ήμουν στο Λονδίνο. Όχι, αγαπημένη μου τσάντα, δεν κράτησα Tesco, δεν κράτησα Sainsbury’s, δεν κράτησα Sommerfield. Εσένα κράτησα για να τους τη σπάω. Σε έφερα σε δεκάδες από την πατρίδα, για να έχω πλαστικό Ελληνικό στα χέρια μου. Πλαστικό από τον τόπο σου κι ας είν και μπαλωμένο. Αλλά εσύ δε σκίζεσαι… Μ’εσένα περπατησα στο Mayfair, στη Bond Street, στη Regent Street, σε κράτησα και μια Ελλάδα ήταν μαζί μου, μαζί με τόσες φωνές που σε αναγνώριζαν και νοσταλγούσαν πατρίδα…
– Να βάλω; – Να βάλεις… αλλά πρόσεχε το ποτό, μην το χύσεις. – Έλα, έλα, να σου βάλω κίτρινο, ποιός τη χέζει την κυρά σου; – Μα εγώ δεν πίστεψα στο σουρεαλισμό της σοσιαλιστικής κοινωνίας, μόνο βενζίνη βάζω στη σκούνα. – Τέλος πάντων, θες ντοματίτσα; Μήπως την μαγική μου τρίχα; – Έχεις δίκιο, η πουτ@ν@ με πούλησε για λίγη σιγουριά. – Και η συκωταριά δεν λέει τίποτα χωρίς κρασάκι. – Άσε που μου πάτησαν το σκυλί, τώρα δεν έχω κανένα να δείρω όταν με πονάει ο νεφρός μου. – Δεν πειράζει, πάρε Προζάκ, πρέπει να γεμίσω τη καραμπίνα με καρπουζόφλουδα. Αύριο θα παντρευτεί η αδερφή μου και ο κλόουν μας το έσκασε από το υπόγειο. – Να ρθώ κι απόψε, που να κοιμάται άραγε απόψε; – Άσε φίλε, πάω στη γωνιά μου να κλάψω, αρκετά ένοιωσα. – Καλό βόλι, αλλά καλύτερα να ρίξεις ξυδάκι μπαλσάμικο στη σαλάτα, η σόγια σος είναι αηδία…
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ ΤΩΝ EΡΤΖΙΑΝΩΝ, ΠΑΡΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΚΡΟΥΟΝΤΕΣ ΤΑ ΚΥΜΒΑΛΑ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΟΥΣ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΩΝ ΛΟΓΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΏΠΟΙ. Α) ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ, Β) ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ ,Γ) ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΥΠΕΡΑΓΟΡΑ, Δ) ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΟΥ, ΛΙΓΟ ΚΥΠΡΙΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΓΚΕΙ, ΠΟΥ ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΣΥΝΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ ΛΕΕΙ: AΓΟΡΑΡΕ, ΠΑΛΙ ΑΔΕΙΟ ΤΟ ΣΟΥΠΕΡΥΜΑΡΚΕΤ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑΝ, ΜΑΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΩΛΟΝ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΤΙΜΕΣ!
Πάντα γούσταρα την nintendo περισσότερο από τη sega, snes, gameboy κλπ., τι να μας πει το sega master system; Η sega αποσύρθηκε από την δημιουργία κονσολών και κυκλοφορεί αποκλειστικά παιχνίδια… Ένα από αυτά είναι και το football manager. Παίζω το 2012 με ατρομηταρα γιατί μου αρέσει να έχω μικρές ομάδες και να τις ανεβάζω όσο γίνεται.
Ωραίο παιχνίδι, πρώτη φορά ασχολούμαι τόσο πολύ. Μα διάολε δεν μπορεί να μου βγάζει τον Φράνκο τον Κοσταντζο ότι είναι ο καλύτερος γκολκίπερ του πρωταθλήματος. Ότι έχει να φάει γκολ 10 αγώνες σερί!!! Όχι ΌΧΙ ΟΧΙ… Όχι και εδώ αυτός… Τελικά τον νίκησα 3-2 τον Ολυμπιακό την πρώτη χρονιά, γυρίζοντας ματς από 2-0. Και μετά από την ικανοποίηση της στιγμής είπα «ναι διάολε τον ξεβράκωσα αλλά αυτή τη φορά για καλό». ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΑΝΤΕ, ΟΝΤΩΣ ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ. Sega, για 5 λεπτά απόδωσες δικαιοσύνη…
Μ’ ένα φιλο μου, ομοιοπαθή-κλαψωδο φιλόλογο ξεκινήσαμε μια συζήτηση για την οικονομική κρίση, τα αίτια, τα αποτελέσματα κλπ. Κλασική φιλολογική συζήτηση! Λοιπόν αναλύοντας την κατάσταση φτάσαμε στην κρίση αξιών και στο αν η κότα γέννησε το αυγό η το αυγό την κότα, δηλαδή αν η κρίση άξιων οδήγησε στην οικονομική κρίση η το αντίθετο! Εμβαθύνοντας την ανάλυση, φτάσαμε στο συμπέρασμα πως μονο τα νετα θα βρουν τρόπο για να αντεπεξέλθουν, αφού ακολουθώντας την θεωρία της προσαρμοστικότητας και τις επιταγές της φαύλης κοινωνίας του lifestyle έχουν ήδη οι περισσότερες εξ’ αυτών «μπιμπομποιηθει» και μάθει να δουλεύουν καλά το μαγαζάκι τους!
Τελικά μ’ εναν απροσδιόριστο τρόπο η συζήτηση για την οικονομική κρίση και την προσαρμοστικότητα των ειδών έφτασε στην ακατονόμαστη, την «σκάσε γιατί τρώει και κόσμος τέτοια ώρα» Maggie Gyllenhaal. Και τότε έσκασε η βόμβα! Άλλος ένας τερατολαγνος προσπαθούσε να μου την παρουσιάσει ως ιδανική γυναίκα και σύμβολο του σεξ! ΈΛΕΟΣ!!! Ο ανεκδιήγητος φίλος μου προς ενίσχυση των λόγων του ρίχνει το χαρτί-σαύρα «μωρέ αυτή που έβαλε ολόκληρο μπατμαν να σφαχτεί για χάρη της». Το αντιπαρέρχομαι και για να συνεχίσω το καυλαντισμα -αποφεύγοντας το «φαπεδιασμα» και το «μπεχαδιασμα» του λέω πως ο μόνος λόγος που μπορεί να δικαιολογεί την επιλογή της γι’ αυτο τον ρόλο είναι ο σκοτεινός χαρακτήρας του Μπρους Γουειν! Φέρνει άνετα, μ’ αυτη του την εμμονή για το μαύρο και τις στολές για τυπακι που γουστάρει και spanking domination games.
Απο την άλλη η ακατονόμαστη μπορεί να μην κάνει για σύμβολο του σεξ αλλά για νοικοκυρά που μαγειρεύει fish and sticks, φορώντας μόνο μια βινυλ ποδιά και pantyhose! To φακιδιασμενο μουτράκι της και το απλανές βλέμμα της έχουν κάτι τις σαδομαζο… Ο μέχρι πρότινος φίλος μου και νυν απλως γνωστός μου, απτόητος συνέχιζε να την υποστηρίζει λέγοντας πως την επέλεξαν γιατί είναι η επίτομη της classy sexy γκομενας! Δεν άντεξα… Ποια αυτή; Αν ειναι αυτή classy τότε η Uma Thurman τι είναι; -ΑΑΑ, αυτή έχει παράξενο πρόσωπο και δυσανάλογα μεγάλα άκρα, μου τσαμπουνα!
Δεν άντεξα άλλο. Ξέσπασα. Μην μπορώντας να συγκρατηθώ άλλο του απάντησα: -Τι λες ρε κατσαπλεουρα, που ‘χεις να γλείψεις γατάκι χωρίς να ‘ναι επί πληρωμή απο το 2004 και επι πληρωμή απο τότε που λεφτά υπήρχαν! Χειρανακτα της κακίας ώρας, που ουτε κι αυτο δεν θα το κάνεις καλά, αφού για να γουσταρεις την Maggie Τζιλενχαλια θα ανοίγεις το tube galore και αντι να βαλεις να δεις κανα teen και κανα latin που δεν πρόκειται να μυτίασεις ποτες σου, θα βαζεις British tube με τα κοντόχοντρα φακιδιασμενα σαυρονετα! Ξεστόμισα βαρία λόγια, το ξέρω, αλλά δεν άντεξα!
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ.
Παρακολουθώ κάτι ξένα ντοκιμαντέρ, που παρουσιάζουν συνανθρώπους μας που για διάφορους λόγους ετοιμάζονται για το τέλος του κόσμου.
Αναστροφή του μαγνητικού πεδίου, πτώση μετεωρίτη, αστρικό κοκομπλόκο την 21η του Δεκέμβρη, ένας ακόμα κατακλυσμός του Νώε, πολύ παίζουν οι σεισμοί, τα ηφαίστεια και τα πυρηνικά. Οι τύποι έχουν ενισχύσει το σπίτι τους, μαζεύουν προμήθειες, έχουν ένα τζιπ με γεμάτο ρεζερβουάρ και ένα θωρακισμένο από πολλές απόψεις καταφύγιο σε μυστική τοποθεσία για να μην πάνε κι άλλοι και ζητήσουν την βοήθειά τους, γιατί θ’ ανακύψουν ηθικά διλήμματα που δε γουστάρουν. Οι πιο μερακλήδες έχουν πλήρες οπλοστάσιο.
ΟΛΟΙ είναι εισοδηματίες που και λεφτά και χρόνο έχουν να ασχοληθούν με κάτι τόσο ανόητο κι ακριβό. Αυτό το «χόμπυ» κοστίζει συνήθως εκατοντάδες χιλιάδες δολλάρια. Θα μου πείτε οκ, τόσοι πλούσιοι πετάνε λεφτά σε βλακείες. ΟΧΙ, αυτό είναι διαφορετικό. Δεδομένου ότι 1) κάποτε-κάποτε συμβαίνουν παγκόσμιες καταστροφές και 2) πάντα υπάρχουν χαζοί, συμπεραίνουμε πως αν γίνει κάτι που θα μας καταστρέψει ως είδος και πολιτισμό, ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΙ θα επιζήσουν. Αυτοί, αυτοί και οι κατσαρίδες θα κληρονομήσουν τον πλανήτη μας. Το είδος μας μπορεί να γλιτώσει απ’τον μετεωρίτη, ο πολιτισμός μας όχι.
Και ρωτώ: Δεν πρέπει να τους φορολογήσουμε γι’αυτό; Κοτζάμ πλανήτη θα τους αφήσουμε.Και γενικά, δεν πρέπει να φορολογείται ξεχωριστά η αναπαραγωγή της ηλιθιότητας;
Και καταλήγω εκεί που πραγματικά θέλω: Τόσα και τόσα πράγματα έχουν φορολογήσει. Ο παππούς μου πλήρωσε φόρο γιατί ο βηματοδότης του ήταν πολλά κυβικά. ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΘΕΟΓΚΟΜΕΝΕΣ, ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ DNA, ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΚΑΣΤΡΩΝΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΓΙ’ΑΥΤΟ;;;
Κι ακόμα περισσότερο, δεν πρέπει να μπει ένας φόρος σε κάθε χλιμίτζουρα με παπάκι που κυκλοφορεί την καψούρα όλου του λυκείου, σε κάθε παπατζή που συνοδεύεται στα μπουζούκια από ξανθό σκυλί;;;
Αλλά αυτοί είμαστε, αυτοί. Δεν περίμενα τίποτα καλύτερο σ’έναν κόσμο όπου κάποιοι θεωρούν την Σάρα Τζέσικα Πάρκερ σέξυ, την Λέιντι Γκαγκά σταρ, τον Κόκε ποδοσφαιριστή και όπου οι σοκολάτες ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΠΑΝΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΙ ΧΑΡΑΓΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥΣ- το οποίο είναι και μεγάλη αλήθεια. ΚΑΝΤΕ ΤΙΣ ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΕΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ, ΤΖΑΜΠΑ ΠΑΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ.
ΑΝΟΙΞΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. Ο ΜΑΚΡΥΣ, ΣΤΕΝΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΑΠΛΩΘΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ. ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ SPOTLIGHT ΤΡΕΜΟΠΑΙΖΕ, ΟΠΩΣ ΣΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΡΟΜΟΥ. ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ, ΑΝΟΙΞΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ, ΜΠΗΚΑ ΜΕΣΑ, Η ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΒΥΘΙΣΤΗΚΑ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. ΚΑΤΩ ΤΟ ΟΥΡΟΝΕΡΟ ΕΙΧΕ ΛΙΜΝΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΙΩΘΕΣ ΝΑ ΔΙΕΙΣΔΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΤΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΓΩΜΕΝΩΝ ALL STAR. Ο ΦΟΒΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ, ΚΑΘΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΗΤΑΝ ΠΙΣΣΑ.
ΕΚΑΝΑ ΑΠΛΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ, ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΥΓΡΗ ΜΟΥ ΑΝΑΓΚΗ. Ο ΦΟΒΟΣ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΟΣ: ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΠΕΡΝΕΙ ΚΑΤΟΥΡΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΑΦΟΥ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΛΛΩΣΤΕ, ΜΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΒΓΗΚΑ ΝΙΚΗΤΗΣ, ΜΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΜΕΛΗΤΕΟ ΠΛΙΤΣΙ-ΠΛΙΤΣΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ OLD OAK PUB ΤΟΙΛΕΤ, ΣΤΟ CAMDEN ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΩΣ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΛΟΝΔΡΕΖΙΚΟ ΜΑΓΑΖΙ.
ΕΙΠΕ, ΛΕΕΙ, Ο ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ TWEETY OTI O ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΡΟ-ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΤΟ ΘΥΛΙΚΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΜΑΚΡΙΝΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΕΝ ΖΩΗ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΨΗΣΕ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ TWITTER ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ (10 ΣΕΝΤΣ ΑΝΑ ΤΙΤΙΒΙΣΜΑ) ΑΠΟ ΤΟ TWITTER ΓΙΑΤΙ -ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ- ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ ΕΦΕΥΡΈΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΗΤΑΝ, ΛΕΕΙ, ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΤΥΠΟΥ! (…ΑΥΤΑ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ) ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΒΑΖΑΝ ΣΤΟ ΒΥΣΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΣΕ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΥΤΑ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΚΕΛΑΗΔΟΝΤΑΣ «ΤΙ; ΤΙ;» ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΟΤΙ ΤΟ «ΤΙ; ΤΙ;»-ΒΥΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΕΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΚΑΚΙΣ ΔΙΣΕΓΓΟΝΟ ΜΠΑΣΤΑΡΔΑΚΙ (ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ KAI ΩΣ Ο TWEETYS O SILVESTROΚΤΩΝΟΣ ) ΑΦΟΥ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΤΑ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ TWITTER ΘΑ ΞΕΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΜΕΙΝΟΥΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΣΠΟΡΙΑ ΚΑΝΑΒΟΥΡΙ ΝΑ ΦΥΤΕΥΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΟΥΜΕ, ΛΕΕΙ, ΔΙΠΛΑ ΩΦΕΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΙΑΣΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
