Ηρωες, μιξερ, μανταλακια, σερβιετες, λαβαρα, κομικς, σουπερ μαρκετ, ηγετες, ρητορες, μπλεντερ, βιταμινες, μονωσεις κι οτι σου ταζουνε για να κ@υλωσεις, ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν παλια ροκια του Μπιλι, εσεις θα ησασταν «το νινι σερνει καραβι» της Βερας Λαμπρου.
Γυναίκες, πεταμένα λεφτά… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν τα δύο «ανάλαφρα», λόγω του κρασιού, ΝΕΤΑ με τα οποία γυρισαμέ τις προάλλες σπίτι και κοιμήθηκαν στο δωμάτιο μου, εσείς είστε εγώ και ο φίλος μου που κοιμηθήκαμε στον καναπέ του ΣΑΛΟΝΙΟΥ!
Μεχρι τωρα πιστευα πως η ζωη δεν εχει αξια, οταν ομως εμαθα πως υπαρχει αυτός ο σπινθηρας λαμψης καταλαβα πως ημουν τυχερος που γεννηθηκα αυτη την εποχη και εχω την δυνατοτητα να ζω τον Κωστα τον Γκοντζο, ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν «τα παντα ολα» εσεις θα ησασταν «το ποτε τιποτα».
Φουσκουνια σε όλα τα μεγεθη, σχηματα, χρωματα, διαλεξε κοσμε, παρε παρε παρε, ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν οι κρεμαστοι κηποι της Βαβυλωνας εσεις θα ησασταν τα κρεμασμενα φουσκουνια της Βροχοπουλου.
Ο αγώνας ΤΩΡΑ δικαιώνεται, ΑΛΛΑ… Αν ο Γκόντζος ήταν το video clip του τραγουδιού «Thriller» του Michael Jackson εσείς θα είσασταν το video clip του «Πλατσα Πλουτσα» με τον τίμιο Τάκη Βαμβακίδη να φοράει μπρατσάκια και να κρατάει ψαροντούφεκο.
Και τι ειναι το σημερα, αν όχι το αυριο του χθες; ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν δεκαπενθημερες διακοπες μετ’αποδοχων στα νησια Tonga-Fiji, εσεις θα ησασταν Σ-Κ στην Κινεττα.
Ολοι οσοι εχουμε πολεμησει στα οδοφραγματα της Βαστιλης ειχαμε παντα διπλα μας εναν πιτσιρικα να μας γεμιζει το μουσκετο με το μπαρουτι και το βολι της ελευθεριας ΑΛΛΑ… αν ο Γκοντζος ηταν οι αναλυσεις του Νικου Γουλια για τα επερχομενα Οσκαρ εσεις θα ησασταν οι αναλυσεις του Γκουγκουλια για τον απερχομενο, αμην και ποτε, Οσκαρ.
Αν ο Γκοντζος ηταν η απολαυση του να βλεπουμε τους Απαραδεκτους στο Mega για πρωτη φορα στην τηλεοραση, εσεις ειστε η βαρεμαρα του να βλεπουμε τα Σφηνακια στον Alpha για νιοστη φορα.
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ Η ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ Η ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ ΣΤΟ ΚΗΠΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΟΥΡΗΣΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΗΝ ΜΑΤΑΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ…
Αν ο Γκόντζος ήταν η επική «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» του αξεπέραστου Στάνλεϊ Κιούμπρικ, εσείς θα ήσασταν η ομοίως επική τετράωρη διλογία «Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου», του ωσαύτως αξεπέραστου Νίκου Ξανθόπουλου… Μετά τιμής, Ανδρέας
