Αν ο Γκόντζος ήταν η επική ανατροπή της Μάντσεστερ που έβαλε δύο γκολ στην Μπάγερν στον τελικό του 1999 και ο φοβερός πανηγυρισμός του Τέντι Σέρνιγχαμσε τρια λεπτά, εσείς θα ήσασταν το 1-7 της Λυόν μεσα στο Ζάγκρεμπ και ο πανηγυρισμός του Γκομίς και το 2-2 στο Δανία-Σουηδία στο Euro 2004 και ο πανηγυρισμός του Τόμασον που ισοφάρισε λίγο πριν το τέλος – και ξέρετε ποιος θα ήταν ποιο ματς και ποιος πανηγυρισμός.
To cd με όλα τα jumbo hits, θα το βρειτε αποκλειστικά σε όλα τα jumbo. Πάλι καλά που μου το λέτε να ξέρω να τρέξω να το αγοράσω. Θα κόψω τους bauhaus και τους νέους αλλά πολλά υποσχόμενους she wants revenge για χιτάκια που αν η αφόδευση θα γίνονταν ψηφιακά, σίγουρα το cd θα έλεγε πάνω diana (για τους νοσταλγούς)… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν άρθρο για τις Άγνωστες βουλές του Κυρίου σε χριστιανικό περιοδικό, εσείς θα ήσασταν άρθρο για τις άγνωστες βουλές του Κυπρίου, σε κουτσομπολιό για τις σκέψεις Χατζηγιάννη για γάμο με τη Μακρυπούλια.
Αν ο Γκόντζος ήταν η, κόντρα σε κλωτσιές και σπρωξίματα, επέλαση του κοντοπίθαρου πλην θαυματουργού Λιονέλ, πριν την ασίστ στον Αλέξη τον Σάντσεζ, εσείς θα ήσασταν η, με το πρώτο άγγιγμα, πτώση και ξάπλα στο χορτάρι της Κρίστας, μετά τη σέντρα για το γκολ που προηγήθηκε.
Ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά απωθημένα δεν είναι το κογιότ να τρώει το road runner. Δεν είναι ο Darth Vader να κατακτά το σύμπαν και να κυριαρχεί έναντι του μέντορα του. Είναι επιτέλους να κερνά ο Σπύρος Καλογήρου την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ σε άλλο έργο να παντρεύεται τη χοντρή Κρητικιά. Αν είχαν συμβεί αυτά, η ζωή μας θα ήταν καλύτερη, και ίσως, ίσως να μην είχαμε μπει στο Μνημόνιο… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το λειτουργικό σύστημα της καρδιάς μας, το MacOS, εσείς θα ήσασταν το ελληνικής προέλευσης και σύλληψης EmetOS.
Αυτοί που κάνουν χιούμορ θυμίζουν μικρά παιδιά που, καθώς διασχίζουν σκοτεινά δωμάτια, τραγουδούν για να πάρουν θάρρος, ΑΛΛΑ… Αν ο Γκοντζος ήταν ο αποψινός υπερτυχερός της κληρωσης Ανδρεας Περάκης, εσεις θα ησασταν η παλαι ποτε πρωτο ονομα στην σκυλοπίστα Ξανθή Περάκη, η οποία με σκοπό να τραβηξει την προσοχη εβαζε την καμερα απο μεσημεριανη εκπομπη στο σπιτι της και τσιτσιδωνοτανε στην μπανιερα…
Ιούνιος 1990, Wild Rose, προ ΔΝΤ, προ Παπανδρέου, προ Παπαδήμου. O Vaimakis ζητά από το Dj να βάλει το Ramaya του Afric Simone. Κοιτά τον Tsaousis, του κλείνει το μάτι και διώχνει τον κόσμο από την πίστα για να χορέψει το αγαπημένο του τραγούδι breakdance. Ο κόσμος κοιτά με απορία πως μπορεί σε τέτοιο μαγαζί να ζητήσει πελάτης κάτι τέτοιο; O Tsaousis, γνέφει στο φίλο του εν είδει “Yo δικέ μου, λιώσε την πίστα, ο κόσμος παραληρεί για το χορό σου, μη σταματάς”! O Vaimakis αρχίζει να ιδρώνει από την προσπάθεια αλλά τα εμψυχωτικά λόγια του φίλου του τον ενθαρρύνουν να συνεχίσει. Λιποψυχεί, κοιτά στο υπερπέραν για να βγάλει τις φιγούρες του. Ξάφνου, παρατηρεί λάγνο νέτο με μπλούζα που είναι κομμένη ως τον ομφαλό (αφαλό για τους μερακλήδες) να τον κοιτάζει με απορία. Αφήνει το χορό, και αδιαφορώντας για το παντελόνι που του έχει πέσει και ο πισινός του φαίνεται a la μερεμέτι, της λέει: “Είσαι ένας άγγελος που έπεσε στη Γή. Δε χόρευα, απλώς έψαΧα τα φτερά σου”… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν αυτός που σχεδίασε το Ζάππειο, εσείς θα αναρωτιώσασταν αν το Ζάππειο είναι Τηλεοπτικό Μέγαρο. Άλλη δουλειά δεν κάνετε, ζάπινγκ όλη μέρα. Ούστ προβοκάτσικοι εχθροί του αγωνιστικού προλεταριάτου.
Κάποτε μιλούσαμε για γητευτές των ανέμων. Ποιητικά αναφερθήκαμε σε δαμασμένα πνεύματα και λαό που δέθηκε στο Άρμα της Αλλαγής. Πρέπει όμως να αρχίσουμε να ακριβολογούμε. Να σταματήσουν οι λόγοι οι παράλληλοι και να αντιληφθούμε ότι μόνο ο Γκόντζος μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο, μόνο ο Γκόντζος μπορεί να είναι ο δαμαστής σε άτι Αραβικό. Μόνο αυτός μπορεί να φέρει τις Παναθηναϊκά ενδιαφερόμενες πλευρές σε επαφή, όπως μόνο αυτός κατάφερε να εφάπτονται οι δυο απέναντι πλευρές του τετραγώνου στην Τετάρτη Δημοτικού… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Ατλαντικός Ωκεανός ολόκληρος, εσείς θα ήσασταν ο Αταλαντικός Α.Ο, χωρίς τους βασικούς.
9 Δεκέμβρη 1983… σαν σήμερα πριν 27 χρόνια γράφτηκε αθάνατη κινηματογραφική ιστορία… σαν σήμερα οι σινεμάδες μαρτύρησαν για πρώτη φορά το Say hello to my little friend… Al Pacino, Brian De Palma, απλά σας ευχαριστούμε γι’ αυτό το διδακτικό έπος μεγατόνων, σας ευχαριστούμε που ανυψώσατε την 7η τέχνη σε δυσθεώρατα ύψη… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος είναι ο Τόνι Μοντάνα του πράσινου Μαϊάμι, εσείς είστε η επιτροπή των χρυσών βατόμουρων του 1984, που έβγαλε τον De Palma υποψήφιο για βατόμουρο χειρότερης σκηνοθεσίας…. ΕΛΕΟΣ!!!
Κύριε Γονίδη Σταμάτιε. Δράττομαι της ευκαιρίας να σας στείλω αυτή την ανοικτή επιστολή, με την ευκαιρία του ακούσματος ενός από τα πολλά σας άσματα. Συνεκινήθην και ρίγη μουσικής και εκφραστικής αρτιότητας με διαπέρασαν. Προς τούτο ένα πράγμα μόνο μπορώ να σας πω: Συνεχίστε έτσι. Συνεχίστε να σας απορρίπτουν οι γυναίκες. Σεις αποδεικνύετε ότι ένας Loser μπορεί να μεγαλουργεί λόγω της απέραντης ερωτικής του ξηρασίας. Μόνο εσείς μπορείτε να αποτυγχάνετε και παράλληλα να επιτυγχάνετε. (δε) Σας παραδέχομαι… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το κόσμημα του κυνηγιού, ο αετός των όπλων, μια καραμπίνα Benelli, εσείς θα ήσασταν τσιφτετέλι του Μπουρνέλη, τσίφτες ταξιδευτές της πίστας, ζηλευτοί διασκεδαστές που “σπάτε” και τη μέση όλο χάρη για να λένε τα νέτα “Ωωωω, κοίτα τον Τσαούση, ωωωω κοίτα το Βαϊμάκη, που κάνουν oriental”.
TA MAKPOΣYPTA “A” KAI “E” XPHΣIMOΠOIOYNTAI ΠIO ENTONA AΠO TOYΣ MΠAΣKETIKOYΣ ΔHMOΣIOΓPAΦOYΣ ΓIA NA TONIΣOYN THN ΣOBAPOTHTA KAI TO KYPOΣ TOY ΛOΓOY TOYΣ. TA AΠOTEΛEΣMATA OMΩΣ EINAI ANTIΘETA, O KOΣMOΣ ANTIΛAMBANETΑΙ THN ΣOBAPOΦANΕIA ΠOY KPΥBETΑΙ YΠOYΛA KAI ΔOΛIA ΠIΣΩ AΠO TA 2 ΦΩNΗENTA… AΛΛA AN O KΩΣTAΣ O ΓKΟΝTZOΣ EINAI O PAMΠO THΣ ΠANAΘHNAIKHΣ ΔHMOΣIOΓPAΦIAΣ KAI O “NIKOΛAKO” O ΔΟKTOP TZEKIΛ KΑΙ MIΣTEP XAINT TOTE EΣEIΣ EIΣTE TA 2 AYTA ΦΩNΗENTA KAI ΞEPEΤΕ ΠOIOΣ EΙΝΑΙ ΤΟ “ΑΑΑ…” ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟ “ΕΕΕ…”.
