Παρόλα τα δρακόντια μέτρα των αμερικάνικων αεροδρομίων και τις τεράστιες και πολύωρες ουρές που περιγράψατε, παντα στις ταινίες του Χόλυγουντ όταν ο εκάστοτε καψουράκος που θέλει να προλάβει την αγαπημένη του που εχει επιβιβαστεί ετοιμη να φύγει για παντα μακρυά του ,όχι μόνο περνάει πρώτος στην ουρά, βρίσκει το τελευταιο εισητηριο και μπαίνει οριακά στο αεροπλάνο όπου φιλάει το -νετο ή αλλά ακόμα χειρότερα κάποιες φορές περναει τους σεκιουριτάδες με απλούς ελιγμούς και καταφερνει να μπει στο αεροπλάνο ενώ τα σεκιούριτι αγκομαχούν να τον φτασουν.
Αν δεν εισαι καπνιστης και μια γκομενα σου ζηταει φωτια, ΒΡΙΣΚΕΙΣ αναπτηρα.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΗ ΦΡΑΣΗ «ΩΧ, ΠΑΛΙ ΑΣΤΟΧΗΣΑ…».
META AΠO NTEPMΠI ΠAOK-APH OΛA TA MME ANAΦEPOYN TON NIKHTH ΩΣ «AΦENTIKO THΣ ΠOΛHΣ».
Κάθε φορά που παίρνουμε τζατζίκι στην ταβέρνα, όλοι προσπαθούν για λίγο να το παίξουν αριστοκράτες και βάζουν στο πιάτο τους και πάντα καταλήγουν να ξεσκίζονται στις βούτες με πατάτες και ψωμιά!
OΛOI EXOYME ΣKAΛIΣEI TH MYTΗ MAΣ KAI EXOYME ΣKOYΠIΣEI TO ΔAXTYΛO KATΩ AΠO TPAΠEZI H KAPEKΛA.
Στο σταθμο του προαστιακου της Νερατζιωτισσας, σε καθε βαγονι, καθε συρμου, σε ολα τα δρομολογια, οποιασδηποτε ωρας, θα μπει τουλαχιστον ενας τυπος που μαλλον δεν μπορεί να διαβάσει τη φωτεινη πινακιδα ακριβως πανω απο το κεφαλι του και θα ρωτησει «αεροδρομιο παει αυτο;»
Ποτε δεν κανεις «διαιτα». Παντα κανεις «διατροφη».
Κανείς δε λέει τη «Μαγαδασκάρη» με το σωστό της όνομα: Μαδαγασκάρη.
Oσο πιο πολλες φορες πας γυμναστηριο και οσο πιο πολλα κιλα σηκωνεις, τοσο πιο πολυ θα επιμενεις οτι «δεν παω για να φουσκωσω, ετσι, για λιγο γραμμωση παω».
