Μπορεί το uefa να άλλαξε όνομα σε «Europa League», αλλά ο Έλληνας φίλαθλος πάντα θα το αποκαλεί «uefa».
Αν την ωρα που κατουρας φτερνιστεις, το κατουρημα διακοπτεται κατα τη διαρκεια του φτερνισματος.
Ο πρώτος χρήστης όλων των προγραμμάτων και πάσης φύσεως λογισμικού είναι ο «Mr. John Smith».
Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη στιγμή που μια οδοντόκρεμα μοιάζει να ‘χει αδειάσει μέχρι τη στιγμή που αδειάζει εντελώς τείνει στο άπειρο. Βασική προυπόθεση το επαναλαμβανόμενο δίπλωμα και ξαναδίπλωμα του σωληναρίου και η πίεση με τον αντίχειρα κάτω από την έξοδο της οδοντόκρεμας.
OI ΠOΛY ΣKΛHPOI ΣTIΣ TAINIEΣ ΔEN KOITANE ΠOTE TIΣ EKPHΞEIΣ, AΛΛA ΦEYΓOYN APΓA APΓA ME TO NETO AΓKAΛIA.
Όταν είμαστε σε σουβλατζίδικο και πιάσουμε κετσαπ ή μουστάρδα για να βάλουμε στα γυρόνια, πάντοτε θα τρέξει στην αρχή ένα αποκρουστικό υγρό απ’ το μπουκάλι που μας κάνει όλους να σκεφτόμαστε «τί βλακεία πάω να φάω;».
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΝΕΡΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΟ -ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ- ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΗΣΥΧΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΟΥΣ ΖΖΖΖΖ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΟΥ!
Όλοι μας έχουμε λυγίσει περισσότερους συνδετήρες απ’ όσους έχουμε χρησιμοποιήσει.
Κάθε φορά που θα ακούσουμε το όνομα ενός καλτ ποδοσφαιριστή (π.χ. Τζόνι Νόβακ, Γρίμπιλας κλπ.) χαμογελάμε με νόημα, συνήθως επαναλαμβάνοντας με ενθουσιασμό το όνομα του παίκτη και κανοντας ενα συντομο ενθουσιώδες σχόλιο. Εφαρμογή : «Κώστας Καρτερουλιώτης! Τι λες ρε φίλε, που τον θυμηθηκες αυτόν, μεγάλη αρρώστια!».
Όλοι κάποια στιγμή της παιδικής μας ηλικίας βρεθήκαμε στο κλιμακοστάσιο κάποιας πολυκατοικίας, κοιτάξαμε σκύβοντας κάτω και, εκστασιασμένοι απ’ το ύψος, ρίξαμε ροχάλα,ζυγισμένη και με προσοχή να μη «σκάσει» στα κάγκελα του κλιμακοστασίου, στήνοντας κατόπιν αυτί για ν’ακούσουμε το «πλάτς!» στο ισόγειο (συνηθέστερα υπόγειο). ‘Επειτα μαζέψαμε όσο σάλιο μας απέμεινε και ξαναφτύσαμε, προσπαθώντας να πετύχουμε το σημείο που έσκασε η πρώτη ροχάλα. Αυτό συνεχιζόταβ μέχρι: α) να πετύχουμε την πρώτη ροχάλα (σπάνιο). β) να μη μας μείνει ίχνος σάλιου στη στοματική κοιλότητα. γ) να μας φωνάξει θυμωμένα κάποιος γονιός.